Wanneer uw peuter een bot breekt

U weet dat uw peuter taai kan zijn. Sinds ze heeft leren lopen, rennen en springen, is dat alles wat ze doet. Ze probeert van de bank af te vliegen, de muur te beklimmen en is zelfs een keer of twee van het bed gerold. De keren dat ze valt, huilt ze meestal een paar minuten en is dan weer terug bij af.

De reden dat ze al die waaghalzerige bewegingen zonder ernstige verwondingen kan uitvoeren, is dat haar botten buigzaam zijn en een dikke laag hebben. Dat betekent dat ze flexibel en sterk genoeg zijn om schokken op te vangen.

Maar dat wil niet zeggen dat jonge botten niet kunnen breken. Fracturen, ook bekend als gebroken botten, zijn de vierde meest voorkomende blessure voor kinderen jonger dan 6 jaar, volgens de American Academy of Pediatrics (AAP).

Het goede nieuws: Dankzij de flexibiliteit van de botten van een jongere, breken ze niet zo gemakkelijk als volwassen botten. Kleintjes genezen ook veel sneller dan volwassenen.

Als je kleine bal van activiteit aan de ongelukkige kant van een sprong, hop of sprong terechtkomt, is dit wat je moet weten.

Hoe baby’s en peuters botten breken

Hier zijn de meest voorkomende oorzaken van botbreuken bij peuters en baby’s:

• Vallen. Uitglijden en vallen is de meest voorkomende reden dat een baby of peuter een bot breekt. Als uw kind loopt, rent, springt en speelt, kan het vallen en op de verkeerde manier terechtkomen, waardoor een scheur of breuk in een bot ontstaat.
• Auto-ongelukken. Behalve spelen is dit de andere belangrijke oorzaak van botbreuken bij jonge kinderen en het leidt meestal tot ernstiger fracturen.
• Mishandeling. Helaas is fysieke mishandeling een andere oorzaak van botbreuken bij sommige kinderen.

Soorten botbreuken bij peuters en baby’s

De meest voorkomende fracturen bij een kind zijn het sleutelbeen (clavicula) en de onderarm.

Meer over veiligheid bij peuters

Kindveilig maken van uw huis

Tips en richtlijnen voor de veiligheid van geneesmiddelen voor kinderen

Must-Have Toddler Safety Products

Toddler Car Seat Safety 101

Childproofing Uw huis

Tips en richtlijnen voor de veiligheid van geneesmiddelen

Toddler Car Seat Safety 101

Een sleutelbeenbreuk komt soms voor tijdens de bevalling, maar kan ook ontstaan wanneer iemand op de schouder of op een uitgestrekte hand valt.

Een onderarmfractuur kan optreden bij de pols, het midden van de onderarm of bij de elleboog. Dat gebeurt meestal wanneer een kind op de arm valt of er een directe klap op de onderarm komt (zoals van een bal).

Het is ook mogelijk voor peuters (en baby’s) om botten te breken in de vingers, ellebogen, scheenbenen, dijbenen, enkels, tenen en andere gebieden van het lichaam.

Omdat hun botten zachter zijn dan bij volwassenen, hebben jonge kinderen de neiging verschillende soorten breuken op te lopen:

• Greenstick-breuken treden op wanneer het bot slechts aan één kant breekt, letterlijk als een groen twijgje aan een boom.

• Genkelbreuken (ook wel torusbreuken genoemd) treden op wanneer het bot is geknikt, gedraaid en verzwakt, maar niet volledig gebroken.

• Genkelbreuken zijn een veel voorkomende verwonding waarbij het bot is verbogen maar niet gebroken.

• Groeiplaatbreuken tasten de speciale platen aan de uiteinden van botten aan die de groei reguleren. Deze breuken worden als ernstiger beschouwd – als ze niet goed genezen, kan dit gevolgen hebben voor de toekomstige ontwikkeling. Daarom worden kinderen na zo’n breuk tot 18 maanden lang nauwlettend in de gaten gehouden. Deze breuken kunnen moeilijk op te sporen zijn, dus als uw arts dit vermoedt, wordt het toch behandeld.

• Scheenbeenbreuken, ook wel CAST-fracturen (childhood accidental spiral tibial) genoemd, ontstaan wanneer een kind tijdens een struikel- of valpartij een voet verdraait, waardoor het scheenbeen in een spiraalvormig patroon breekt. Deze breuken zijn ook moeilijk op te sporen (er is geen scheiding in het bot), dus als uw arts denkt dat het om dit type breuk gaat, zal hij of zij het als zodanig behandelen.

• Volledige botbreuken treden op wanneer het bot helemaal doorbreekt.

Wat zijn tekenen van botbreuken bij kinderen?

Soms is het duidelijk dat uw peuter een bot heeft gebroken. Andere keren, hoewel, kan het moeilijk zijn om vast te stellen, vooral omdat kinderen van deze leeftijd niet in staat zijn om uit te drukken wat ze voelen. De symptomen van een breuk bij een baby of peuter kunnen zijn:

• Een knappend of knarsend geluid wanneer het letsel optrad

• Zwellingen en blauwe plekken

• Erge pijn, vooral op één plaats

• Tenderheid bij aanraking

• Een gebogen of vervormd uiterlijk van het ledemaat

• Numbness

• Onvermogen – of onwil – om het ledemaat te bewegen (belangrijke opmerking: Een kind kan nog steeds een breuk hebben, zelfs als het het gebied kan bewegen.

• Kind kan niet stoppen met huilen omdat het zoveel pijn heeft

• Kind kan niet staan of lopen (bijvoorbeeld bij een dijbeen- of enkelbreuk)

• Bot dat door de huid steekt

Wat moet ik doen als mijn peuter een bot breekt of breekt?

Als u een van de bovenstaande verschijnselen opmerkt, moet u onmiddellijk uw kinderarts bellen. De arts zal u vragen uw kind te brengen of u direct naar de eerste hulp sturen.

Als uw kind een gebroken been heeft, u vermoedt dat het hoofd, de nek of de rug van uw kleintje gewond is, of de breuk is zo ernstig dat de huid doorboord is en u ziet het bot naar buiten steken, probeer haar dan niet te verplaatsen. Bel in plaats daarvan 911.

In gevallen buiten die hierboven vermeld, zult u worden geïnstrueerd om naar het kantoor van de kinderarts, dringende zorg of ER te gaan.

Om te helpen het ledemaat van uw tot stabiel te houden totdat u daar bent, maakt u een zelfgemaakte spalk om het letsel te beschermen tegen onnodige beweging.

Voreerst knipt u zorgvuldig alle kleding weg van het gewonde gebied met een schaar. Wikkel er vervolgens een handdoek (of theedoek) omheen en zorg ervoor dat het lidmaat in dezelfde positie blijft. Leg vervolgens iets stevigs (opgerolde kranten of tijdschriften, of een liniaal) naast de zachte doek.

Bind de spalk goed vast met verband, sjaals of zelfs stropdassen, maar niet te strak omdat u de bloedsomloop van uw kind niet wilt afsnijden.

Hoe moeilijk het ook is, geef het kind geen eten, drinken of medicijnen om de pijn te verlichten zonder eerst met de arts te overleggen. U kunt ijs op het gebroken gebied leggen met een cold pack gewikkeld in een handdoek of doek om direct contact met de huid en blootstelling aan extreme kou te voorkomen. Sommige jongere peuters of baby’s kunnen zich ertegen verzetten, maar oudere kleintjes laten u het ijs op de wond aanbrengen.

Hoe behandelen artsen botbreuken bij kinderen?

Als u eenmaal op de eerste hulp of bij de dokter bent, zal het medisch personeel vragen stellen over wat er is gebeurd en ook over de laatste keer dat uw kind heeft gegeten of gedronken (voor het geval het verdoofd moet worden).

De arts zal het letsel onderzoeken, en als een breuk wordt vermoed, zal uw kind een röntgenfoto moeten laten maken om het type en de plaats van de breuk te bevestigen. Zo nodig krijgt het medicijnen om de pijn te verzachten.

Als het bot gebroken is, zal de arts waarschijnlijk een orthopeed (een botspecialist) bellen om de breuk van uw kind in het gips te zetten. Of uw kind kan in een spalk worden geplaatst (vergelijkbaar met een gips, maar niet hard rondom) en worden doorverwezen naar de orthopeed voor een gips zodra de zwelling is afgenomen, meestal binnen een week.

Als de specialist de arm of het been van uw peuter moet manipuleren om de botten weer op hun plaats te zetten voordat het gips wordt gegoten, wordt uw kind naar de eerste hulp gestuurd en krijgt het een verdoving via een infuus. Deze verdoving duurt meestal maar 20 minuten of zo, net lang genoeg om de botten weer op hun plaats te zetten en het gips aan te brengen.

Als het letsel een eenvoudige breuk is en de botten niet hoeven te worden gemanipuleerd, wordt de arm of het been van uw kind gewoon in het gips gezet – er is geen verdoving nodig. Slechts in zeldzame gevallen moeten botbreuken bij kinderen worden geopereerd voordat de arts gips aanbrengt. Als het om een ernstige breuk gaat of als er complicaties optreden, moet uw kind in het ziekenhuis worden opgenomen voor een operatie, observatie en/of pijnbestrijding.

Het soort gips dat uw kind krijgt, hangt af van de plaats en het type breuk. De meeste fracturen vereisen meestal een gips of glasvezel cast, maar voor anderen, een immobiliserende spalk is alles wat nodig is. Voor sommige breuken, zoals die in de voet, is loopgips nodig (een speciale gipslaars).

Als het gips of de spalk eenmaal aan is, wordt u waarschijnlijk naar huis gestuurd met pijnstillers voor uw kleintje. Het kan zijn dat u de orthopeed regelmatig moet bezoeken totdat het bot is genezen en het gips kan worden verwijderd.

Hoe lang duurt het voordat de botten van een peuter genezen zijn?

Gelukkig genezen de botten van een jong kind veel sneller dan de botten van een volwassene. De genezingstijd van peuterbreuken hangt af van welk bot is gebroken en het type breuk.

Bijvoorbeeld, een vingerbreuk heeft meestal slechts ongeveer drie tot vier weken nodig om te genezen, de onderarm duurt drie tot zes weken (hoewel het ook tot 12 weken kan duren), en de genezingstijd voor de elleboog of hand kan tussen drie en zes weken zijn.

Aan de onderkant van het lichaam kan het vier tot acht weken duren voordat de teen of voorvoet is genezen, een enkel kan tussen de zes en twaalf weken duren, en de tijd voor het genezen van een dijbeenfractuur kan een paar maanden zijn.

De kinderarts of orthopeed zal het gips verwijderen zodra het bot is genezen. Volg tot die tijd de instructies van de arts voor de verzorging van uw kind in het gips en doe uw best om het uw kind comfortabel te maken.

Wat gebeurt er nadat het gips van mijn peuter is verwijderd?

Als het gips eenmaal is verwijderd, zal de arts met u bespreken wat u na het verwijderen van het gips kunt verwachten.

In het algemeen kunt u verwachten dat de huid van uw kind er bleek uitziet en droog en schilferig aanvoelt als het gips eraf is. Dat is normaal en komt door de ophoping van huid die er gewoonlijk tijdens het dagelijkse bad of douche wordt afgewassen (als het lichaamsdeel niet in het gips zit).

Gebruik een washandje, een zachte loofah of een puff om de dode huid kwijt te raken. Wees geduldig en boen niet te hard. Het kan een paar keer in bad of onder de douche nodig zijn om alles te verwijderen, maar uiteindelijk ziet de huid er weer normaal uit.

Uw kind kan ook wat stijfheid of pijn hebben in het gebied dat in het gips zat, en de spieren zien er kleiner uit. Ook dit is normaal en zal binnen een paar weken verbeteren.

Afhankelijk van de breuk kan uw peuter worden gevraagd om specifieke oefeningen te doen die de beweging van het gewricht, spierkracht en flexibiliteit verbeteren. De arts kan ook zeggen dat uw kind bepaalde activiteiten moet vermijden, zoals spelen op de speelplaats.

Hoe botbreuken bij kinderen te voorkomen

Hoewel botbreuken bij kinderen vaak voorkomen, kunt u de kans verkleinen dat het uw kind opnieuw overkomt. Met deze tips kunt u verdere botbreuken voorkomen (of uw baby of peuter van meet af aan breukvrij houden).

• Laat kinderen rennen en springen, maar bescherm ze wel. Sprinten (hoe langzaam ook!), hurken, springen en andere bewegingen stimuleren de botgroei en maken de botten sterker. Maar probeer obstakels van tevoren uit de weg te ruimen en wees waakzaam voor stunts of klimtoestellen die het coördinatieniveau van uw kind te boven gaan. Laat uw kind altijd achter bij een geduldige, betrouwbare verzorger om verwaarlozing of misbruik tijdens uw afwezigheid te voorkomen.

• Zorg ervoor dat uw kleintje voldoende calcium, vitamine D en vitamine C binnenkrijgt. Het lichaam van uw kind heeft calcium nodig (dat natuurlijk in zuivelproducten zit, maar ook in bladgroenten en veel andere voedingsmiddelen) om gezonde botten te maken. En vitamine D helpt het lichaam om het calcium op te nemen. Daarom heeft uw kind voldoende van beide nodig. De meeste kinderen kunnen de aanbevolen hoeveelheid calcium binnenkrijgen door twee tot drie porties zuivelproducten per dag te eten. De AAP beveelt aan dat alle baby’s onder de 1 jaar een minimum inname van 400 IE vitamine D per dag hebben, te beginnen kort na de geboorte en 600 IE na de leeftijd van 1 jaar. Als u een zuigeling uitsluitend borstvoeding geeft, of een combinatie van flesvoeding en moedermelk, vraag uw arts dan om een vitamine D-supplement. Vitamine C is ook belangrijk voor gezonde botten en zit in verschillende soorten fruit, groenten en andere voedingsmiddelen.

• Neem de tijd om uw huis kindveilig te maken. Ook al heb je dit al gedaan voordat je baby werd geboren, doe nog een ronde om je huis peuterproof te maken. Plaats hekjes boven en onder aan de trap en maak zware, beklimbare meubels, zoals boekenkasten, tv’s en dressoirs, vast aan de muur zodat ze niet omvallen.

• Gebruik nooit loopstoeltjes. Volgens de AAP helpen loopstoeltjes kinderen niet om te leren lopen. Erger nog, ze veroorzaken elk jaar duizenden verwondingen bij kinderen. Stilstaande loopstoeltjes (zoals ExerSaucers) zijn veel veiliger.

• Mijd stootranden voor wiegjes. Ze kunnen niet alleen een risico vormen voor de veiligheid tijdens het slapen, maar als uw baby groter wordt, kan hij of zij ze gebruiken als opstapje om uit het bedje te klimmen (en misschien te vallen).

• Gebruik altijd een goed geïnstalleerd autostoeltje en houd uw baby of peuter achterwaarts gericht totdat hij of zij de maximale lengte of het maximale gewicht heeft bereikt zoals aangegeven door de fabrikant. Zorg er ook voor dat uw kleintje goed vastzit voordat u gaat rijden.

Er is geen twijfel over mogelijk: Het zien van uw kleine munchkin gewond is hard. En als uw kind een bot breekt, voelt u zich waarschijnlijk heel schuldig.

Maar probeer het uzelf niet kwalijk te nemen. Deze dingen gebeuren soms. Gelukkig, een peuter fractuur geneest heel mooi en snel. Binnen de kortste keren zoeft je onstuimige doorzetter weer door het huis op zoek naar het volgende avontuur.