Vlucht Beoordelen: Finnair (A350) Business Class van Singapore naar Helsinki

Na een korte trip naar Singapore aan boord van United’s inaugurele vlucht vanuit Los Angeles (LAX), moest ik mijn weg van Changi Airport (SIN) naar Hamburg (HAM) om de 100e Emirates A380 levering bij te wonen – en check out de ontzagwekkende nieuwe in-flight bar van de luchtvaartmaatschappij.

Er zijn geen non-stop vluchten tussen Singapore en Hamburg, helaas, maar er was een one-stop optie die ik vond bijzonder aantrekkelijk, op Finnair. De 12 uur durende hop van Singapore naar Helsinki zorgde voor een paar flauwe grappen (van SIN naar HEL – snap je?), en gaf me ook een kans om Finnair’s Airbus A350 te proberen, die we hebben beoordeeld in Economy Comfort, maar niet business class.

Ik heb de Airbus A350 een paar keer eerder gevlogen, op Qatar Airways, Singapore en meest recentelijk Delta, en over het algemeen ben ik onder de indruk van de manier waarop deze maatschappijen hun business-class cabines hebben geïnnoveerd. Finnair’s A350, aan de andere kant, voelde aan als elke oude vliegtuig – het was schoon en fris, maar ongeïnspireerd. Toch zou ik het verkiezen boven een A330, maar over het algemeen is dit geen product om bijzonder enthousiast over te worden.

Booking

In eerste instantie boekte ik een terugbetaalbaar enkele reis business-class ticket voor ongeveer $ 2.700, wat zeker niet verschrikkelijk leek voor een 14 uur durende reis van Azië naar Europa. Echter, een paar dagen voor vertrek besloot ik om de tarieven opnieuw te controleren, en ontdekte dat mijn enkele reis nu kon worden gehad voor minder dan $ 2.000. Score!

Ik annuleerde de oorspronkelijke boeking en maakte een nieuwe reservering tegen het lagere tarief – minder dan $2.000 betalen voor een last-minute enkele reis in business class leek me een goede deal, vooral omdat ik nog een kans zou krijgen om met de A350 te vliegen.

Ik besloot mijn vlucht bij te schrijven bij American Airlines, omdat ik daar eigenlijk binnen bereik van de Gold-status ben.

Sinds ik alleen reisde, wilde ik echt een enkele stoel bij het raam scoren, en ik was heel blij om te zien dat 12L nog steeds beschikbaar was, die zich in de laatste rij van de kleinere minicabine achter de belangrijkste business-class kombuis bevindt – met slechts 14 stoelen, voelde het veel meer privé dan de grote cabine vooraan.

De vlucht zat uiteindelijk bijna helemaal vol – de enige vrije stoel was 12H, aan de overkant van het gangpad.

Luchthaven en lounge

Ik probeerde online in te checken, maar om de een of andere reden kreeg ik de instructie om in plaats daarvan op de luchthaven in te checken. Dat was niet zo’n probleem – zelfs de economy rijen waren leeg, dus ik was binnen een minuut of twee op weg. Mijn eerste stop was een van Changi’s legendarische toiletten. Wat aantrekkelijk is aan hen is dat ze regelmatig worden schoongemaakt, en het toont – ik zou echt willen dat de badkamers in Newark Terminal C, bijvoorbeeld, zelfs een fractie van de netheid die u in Singapore kunt verwachten.

Changi Airport voelt zeer schoon over het algemeen – een groot deel van de terminal is tapijt, die ik een beetje vreemd vind, maar wonderbaarlijk genoeg ziet het er niet versleten of vies uit.

Ik heb deze keer echter niet veel tijd doorgebracht in de terminal – bij het inchecken had ik een uitnodiging ontvangen voor de Dnata Lounge in Terminal 1, dus daar ben ik naartoe gegaan.

Op dat moment was ik toe aan een douche, maar helaas stond er een flinke rij. Het was behoorlijk druk in de lounge, maar nog lang niet op volle capaciteit. Het eten en drinken viel me echter een beetje tegen, dus besloot ik mijn andere opties te gaan verkennen.

Gezien Finnair lid is van de Oneworld alliantie, en ik in business class reisde, had ik ook toegang tot de lounges van Qantas en British Airways. Van de twee dacht ik dat de lounge van Qantas aantrekkelijker zou zijn – ik ben niet in die van BA geweest, maar de lounge van Qantas was zeker een grote stap vooruit in vergelijking met die van Dnata. Ik had ook geen problemen om binnen te geraken – de agent scande gewoon mijn Finnair-instapkaart en wuifde me naar binnen.

De Qantas-lounge was veel ruimer en bood een grotere keuze aan eten en drinken.

Er was een mix van warme en koude items, waaronder vleeswaren en salades. Het zag er allemaal erg vers uit.

Het hoogtepunt voor mij was echter de douche – er waren er maar liefst 20 beschikbaar, en er was geen enkele wachttijd.

Als je deze reis in omgekeerde richting maakt, heb je toegang tot de business lounge van Finnair in Helsinki, die ik bezocht voordat ik mijn aansluitende vlucht naar Hamburg nam. Het was ook fantastisch.

Cabine en stoel

Onze vlucht ging min of meer op tijd aan boord, rond 23.05 uur voor ons vertrek om 23.45 uur. De veiligheidscontrole en het scannen van de instapkaart zijn al voltooid bij het betreden van de gate, en het instappen is dan ook een fluitje van een cent. De groepen worden omgeroepen en de passagiers lopen gewoon door naar de jet bridge.

Ik ging aan boord via de voorste deur, waardoor ik voorin de businessclass-cabine kwam te zitten, die bestaat uit acht rijen stoelen in een 1-2-1-configuratie.

De hoofdcabine was prima, maar voelde wel vrij groot aan. Opmerkelijk is dat de hoofdcabine geen centrale bagagevakken heeft, terwijl de minicabine achterin dat wel heeft. Op mijn stoel lagen een Marimekko-deken en -kussen voor me klaar.

Finnair biedt een fatsoenlijk omgekeerd visgraatproduct, vergelijkbaar met wat ik vloog op de A350 van Qatar Airways. De stoel en cabine van Qatar zijn echter veel aantrekkelijker – de variant van Finnair is naar mijn mening een beetje te flauw.

Toch is het een perfect comfortabele stoel – de voetruimte was ook van een behoorlijke grootte, ook al zat ik niet aan het schutbord. Er is niet een ton van privacy – was er iemand bezetten 12H aan de overkant van het gangpad, ik weet zeker dat we zou hebben gemaakt oogcontact ten minste een of twee keer tijdens de vlucht. De zetels zijn vrij eenvoudig, met één grote bank van afzetmogelijkheden en controles, samen met een kleine leeslamp. De bediening van de stoelen is intuïtief – ik hield gewoon de leugendraaiknop ingedrukt en de stoel vouwde in een paar seconden volledig plat.

Een ding dat ik had kunnen missen was de enorme airbag die in de veiligheidsgordel is ingebouwd – ik heb gemerkt dat deze steeds vaker voorkomen, en ze maken het gebruik van de gordel echt een beetje ongemakkelijk. Opbergruimte was een ander probleem – er is echt maar een vak, en terwijl het groot genoeg is voor een boek en mobiele telefoon, zelfs de kleinste laptops zijn te groot om te passen.

Al het andere moest in de bagageruimte bovenin – nu we het er toch over hebben, één ervan was om wat voor reden dan ook niet bruikbaar, zoals je kunt zien aan het ducttape hieronder.

Het is vermeldenswaard dat de A350’s van Finnair geen individuele ventilatieopeningen hebben – ik zou echt willen dat meer internationale maatschappijen dit zouden aanbieden. En de toiletten waren klein, maar ze werden tijdens de vlucht redelijk schoon gehouden, en ik vond het decor erg mooi.

Er waren in totaal vier toiletten – twee voorin en nog eens twee tussen de twee business cabines.

Amstandigheden

Er lagen een amusementset en een Bose-hoofdtelefoon op me te wachten toen ik bij mijn stoel aankwam.

Ik kreeg ook een kussen, een fatsoenlijke deken en slippers.

De voorzieningenkit was erg eenvoudig, maar bood wel het hoognodige, zoals een oogmasker, oordopjes, een gebitskit en lotion.

Er stond ook al een fles water bij de stoel, die in een handige ingebouwde houder zat.

In-Flight Entertainment

Het entertainment tijdens de vlucht waar ik tegenwoordig het meest om geef, is Wi-Fi – en het moet bruikbaar zijn, zo niet snel. Gelukkig, business class, Economy Comfort en elite passagiers krijgen een uur Wi-Fi gratis, dus ik kreeg om het te nemen voor een testrit alvorens de trekker over een plan.

De prestaties was nauwelijks uitstekend, maar het was prima voor sociale media en e-mail. Ik eindigde met het kopen van een drie-uurs pas voor €11,95 (ongeveer $14) tegen het einde van de vlucht. Je kunt echter niet pauzeren en weer verdergaan zoals bij sommige andere luchtvaartmaatschappijen.

Het eigenlijke entertainmentsysteem aan boord was ook behoorlijk, met een 16-inch HD-touchsceen-scherm. Er waren tientallen films om uit te kiezen, waaronder een grote selectie van nieuwe releases. Er waren ook tal van tv-programma’s in de aanbieding – tenzij je een frequente Finnair-vlieger bent, zou je niet zonder dingen moeten komen te zitten om naar te kijken tijdens een langeafstandsvlucht.

De bewegende kaart was ook behoorlijk spiffy, met een superscherp beeld en volledige interactiviteit. Je kon knijpen en zoomen net als op een tablet, en het paneel reageerde onmiddellijk en nauwkeurig.

Mijn favoriete functie was echter de live cameraweergave.

Er zijn eigenlijk twee verschillende camerafeeds om uit te kiezen – de staartcamera was voor mij het hoogtepunt. Zoals ik al zei, biedt Finnair Bose ruisonderdrukkende hoofdtelefoons aan, die naar mijn mening tot de beste behoren die voor geld te koop zijn. Ook, in tegenstelling tot American Airlines, die haar Bose hoofdtelefoons verzamelt ten minste een uur voor de landing, was ik in staat om de mijne te gebruiken tot nadat we aankwamen bij de gate.

Een eigenaardigheid kwam over tijdens onze afdaling, hoewel. Een stewardess kwam langs en trok alle elektronica uit het stopcontact die tijdens de vlucht was opgeladen, inclusief mijn iPhone. Toen ik vroeg waarom, legde hij uit dat het vliegtuig alle stroom nodig had om te vliegen, en er was niet genoeg om mijn gadgets ook op te laden.

Dat lijkt volkomen absurd, vooral gezien het feit dat een vliegtuig veel minder stroom nodig heeft om te dalen dan het doet tijdens de cruise, wanneer elektronica mag worden opgeladen. Bizar.

Food and Beverage

Gezien het feit dat we pas rond middernacht in de lucht waren en ik eerder op de avond al uitgebreid had gegeten, zou ik het prima hebben gevonden als er helemaal geen maaltijdservice was geweest. Er waren echter twee volledige maaltijden, waaronder een dinerservice die ongeveer 45 minuten na het opstijgen begon.

Toen ik voor de vlucht mijn stoel ging kiezen, zag ik dat er ook een optie was om vooraf een maaltijd te kiezen. Ik koos optie 3, de curry van rundvlees in Japanse stijl. om wat voor reden dan ook, mijn selectie was niet doorgegeven aan de bemanning, maar ik had geen enkel probleem krijgen dat voorgerecht toch. Met name de menu-opties kwamen overeen met wat ik op de website had gezien, hoewel het gedrukte menu ook een vierde optie had, een butternutpompoensoep.

Kort nadat ik aan boord was gegaan, kreeg ik een drankje aangeboden voor het vertrek. Ik koos er twee – mousserende wijn, plus een glas van Finnair’s kenmerkende bosbessensap, dat heerlijk is.

Dan werd het diner in een keer geserveerd, ongeveer 45 minuten na het opstijgen.

Ik was een beetje verbaasd dat mijn voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht allemaal tegelijk werden geserveerd, maar gezien het late uur was dat logisch.

De curry was lekker van smaak, maar het vlees was te gaar, net als de groenten, die naar mijn smaak een beetje papperig waren. Ik had de salade daarna, die was basic maar prima, en de kaas plaat was ook prima, maar niet bijzonder spannend. Op het menu stond ook ijs als dessert, dus dat heb ik ook besteld.

Ik had een Toscaans rood bij mijn diner, iets met de naam Message in the Bottle. Het was drinkbaar, maar het hoogtepunt was de super-cool glaswerk. Ik bedoel, kijk eens naar dat! Dit glas is een kunstwerk.

Na het diner hadden de stewardessen een zelfbedieningsbar in de kombuis opgezet, met een mix van snacks en vers fruit.

Toen, ongeveer 90 minuten voor de landing, werd het ontbijt geserveerd – opnieuw kwam alles in één keer op één dienblad.

Ik bestelde de Aziatische optie, die bestond uit dungesneden rundvlees met eiernoedels en groenten. Alles was weer te gaar.

Ik gaf eigenlijk de voorkeur aan het ontbijt op mijn aansluitende regionale jet vlucht naar Hamburg – we kregen daar geen keuze, maar de maaltijd was smaakvol en vers.

Algehele indruk

Ik heb echt genoten van mijn vlucht met Finnair. Ik heb zelfs zeven uur achter elkaar kunnen slapen, wat meer is dan ik soms in mijn eigen bed krijg. Terwijl het product is niet vreselijk “chique,” het is zeker comfortabel.

Wat was niet zo comfortabel was de tijd die ik buiten doorgebracht in Helsinki, als we aan boord van onze aansluitende regionale jet op een afgelegen stand. Ik was zeker niet voorbereid op de barre kou en wind, dus zorg ervoor dat je een jas bij de hand hebt voor het geval dat!

Over het geheel genomen zou ik niet aarzelen om opnieuw met Finnair te vliegen. Ik vond het perfect comfortabel, maar dit is niet een “aspirationele” product – met andere woorden, ik zou niet boeken alleen voor de ervaring, maar als u op zoek bent om van A naar B in comfort, Finnair’s A350 is een zeer solide choice.

Apply Now

Editorial Disclaimer: Meningen hier geuit zijn van de auteur alleen, niet die van een bank, credit card uitgever, luchtvaartmaatschappijen of hotelketen, en zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door een van deze entiteiten.

Disclaimer: Onderstaande reacties zijn niet verstrekt door of in opdracht van de adverteerder van de bank. De reacties zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door de adverteerder van de bank. Het is niet de verantwoordelijkheid van de bankadverteerder om ervoor te zorgen dat alle berichten en/of vragen worden beantwoord.