The EAR and ITAR impact in Europe
De VS controleren hoe hun goederen over de hele wereld worden verhandeld. De Amerikaanse wetgeving volgt als het ware de goederen, en daarom hoeft een bedrijf niet in de VS gevestigd te zijn om aan de Amerikaanse exportcontroles te worden onderworpen. De regering van de VS eist dat de exportcontrolewetten van de VS wereldwijd worden toegepast (extraterritorialiteit) en tracht degenen die deze wetten overtreden te bestraffen, ongeacht waar zij zich bevinden. Krachtens de ITAR of de EAR moeten niet-Amerikaanse bedrijven vooraf toestemming van de Amerikaanse regering krijgen voor de wederuitvoer van gevoelige materialen of technologie. Bovendien kunnen ook buiten de VS vervaardigde producten aan handelscontroles van de VS worden onderworpen indien het eindproduct gevoelig van aard is en gebaseerd is op, of afgeleid is van, gevoelige technologie van VS-oorsprong.
Onder de EAR wordt wederuitvoer aangemerkt als een aan controle onderworpen artikel dat van het ene land (buiten de VS) naar een ander land wordt verzonden of overgebracht. De EAR past een de minimis-regel toe om vast te stellen of een artikel aan controle is onderworpen, die ook van toepassing is op niet-Amerikaanse bedrijven die goederen vervaardigen met materialen die van oorsprong zijn uit de VS. Dit betekent in het algemeen dat goederen met een aandeel kritische bestanddelen uit de VS van 25% of meer, op basis van de waarde (de minimis-drempel), aan de EAR onderworpen zijn. Er zijn de volgende uitzonderingen.
-
De de minimis-drempel daalt tot 10% voor bestemmingen die voorkomen op de lijst van staatsponsors van terrorisme (E:1-landengroep).
-
De drempel is zelfs lager dan 10% voor bepaalde zendingen naar Iran.
-
Er gelden ook speciale regels voor bepaalde encryptietechnologieën en krachtige computers.
De de minimis-regel geldt alleen voor de uitvoer en wederuitvoer van goederen voor tweeërlei gebruik. Er is geen de minimis-regel voor munitie, lucht- en ruimtevaarttechnologie of ruimtevaarttechnologie, die onder de ITAR vallen. Zodra ook maar één ITAR-onderdeel is geïnstalleerd, is de ITAR van toepassing. In het kader van het ITAR wordt onder “heroverdracht” verstaan dat een artikel wordt overgedragen of verkocht aan een andere ontvanger die niet op de oorspronkelijke vergunning is vermeld. Voorafgaand aan een heroverdracht moet toestemming worden gevraagd aan het Directorate of Defense Trade Controls, zelfs als die heroverdracht buiten de VS plaatsvindt. De controle van een ITAR-artikel gaat verder dan het initiële exportcontroleproces en strekt zich uit tot alle activiteiten tijdens de levensduur van het artikel.
Zelfs als een niet-Amerikaans bedrijf zich niet bezighoudt met defensie-export, maar uitsluitend aan de binnenlandse markt levert en producten heeft waarin onderdelen zijn verwerkt die onder de ITAR-regeling vallen, of bij de fabricage gebruik maakt van technische gegevens die onder de ITAR-regeling vallen, moet het een volledig begrip van de ITAR hebben. Niet alleen moet dit bedrijf maatregelen nemen om de producten en technische gegevens die onder de ITAR-regeling vallen naar behoren te controleren, maar het moet er ook voor zorgen dat het ministerie van Buitenlandse Zaken over de nodige vergunningen beschikt om met deze artikelen te werken.
Een bedrijf dat met door de VS gecontroleerde artikelen werkt, heeft de zorgplicht ervoor te zorgen dat het een systeem implementeert om deze te beheren binnen de voorwaarden van de toepasselijke licentie of overeenkomst. Bovendien moet een bedrijf voor ITAR-naleving kunnen aantonen dat het ITAR-artikelen identificeert en controleert terwijl het binnen zijn verantwoordelijkheid valt, en moet het belangrijke informatie doorgeven in de toeleveringsketen om ervoor te zorgen dat de goederen worden geïdentificeerd als zijnde gecontroleerd onder de ITAR.