- Wat is enuresis bij kinderen?
- Wat veroorzaakt enuresis bij een kind?
- Welke kinderen lopen risico op enuresis?
- Wat zijn de verschijnselen van enuresis bij een kind?
- Hoe wordt enuresis bij een kind gediagnosticeerd?
- Hoe wordt enuresis bij een kind behandeld?
- Wat zijn mogelijke complicaties van enuresis bij kinderen?
- Hoe kan ik mijn kind helpen met enuresis te leven?
- Wanneer moet ik de zorgverlener van mijn kind bellen?
- Kernpunten over enuresis bij kinderen
- Volgende stappen
Wat is enuresis bij kinderen?
Urinaire incontinentie (enuresis) is het verlies van controle over de blaas. Bij kinderen jonger dan 3 jaar is het normaal dat ze de blaas niet volledig onder controle hebben. Naarmate kinderen ouder worden, zijn ze beter in staat hun blaas te controleren. Plassen wordt enuresis genoemd als het gebeurt bij een kind dat oud genoeg is om zijn of haar blaas onder controle te houden. Enuresis kan zowel overdag als ’s nachts voorkomen. Het kan een frustrerende aandoening zijn. Maar het is belangrijk om geduldig te zijn en te onthouden dat het niet de schuld van uw kind is. Een kind heeft geen controle over enuresis. En er zijn veel manieren om het te behandelen en uw kind te helpen.
Er zijn 4 soorten enuresis. Een kind kan 1 of meer van deze soorten hebben:
-
Nachtelijke enuresis (nachtelijke enuresis). Dit betekent dat het kind ’s nachts moet plassen. Het wordt vaak bedplassen genoemd. Het is de meest voorkomende vorm van enuresis.
-
Dagelijke enuresis (diurnal). Dit is overdag plassen.
-
Primaire enuresis. Dit gebeurt wanneer een kind de zindelijkheidstraining nog niet volledig onder de knie heeft.
-
Secondaire enuresis. Dit is het geval wanneer een kind een periode van droogheid doormaakt, maar daarna weer overgaat op perioden van nat zijn.
Wat veroorzaakt enuresis bij een kind?
Enuresis kan vele oorzaken hebben. De oorzaak van nachtelijke enuresis is vaak niet bekend. Maar mogelijke oorzaken en risicofactoren kunnen 1 of meer van deze zijn:
-
Anxiety
-
Attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
-
Bepaalde genen
-
Constipatie die druk uitoefent op de blaas
-
vertraagde ontwikkeling van de blaas
-
diabetes
-
Te weinig antidiuretisch hormoon (ADH) in het lichaam tijdens de slaap
-
Obstructieve slaap apneu
-
Overactieve blaas
-
Lichamelijke ontwikkelingsachterstand
-
Kleine blaas
-
Structurele problemen in de urinewegen
-
Problemen met het gevoel dat de blaas vol is tijdens de slaap
-
Infectie van de urinewegen
-
Zeer diepe slaap
Dagelijkse enuresis kan worden veroorzaakt door:
-
Angst
-
Cafeïne
-
Constipatie die druk uitoefent op de blaas
-
Stoppen van de urinestraal voor het ophouden van de urinestraal (disfunctionele urinelozing)
-
Niet vaak genoeg naar het toilet gaan
-
Niet genoeg plassen als u wel gaat
-
Overactieve blaas
-
Kleine blaas
-
Structurele problemen in de urinewegen
-
Urinary tract infectie
-
Door de benen te dicht bij elkaar te houden, komt de urine in de vagina terecht en lekt de urine eruit (vaginale urinelozing)
Welke kinderen lopen risico op enuresis?
Een kind loopt meer risico op enuresis als hij of zij:
-
verstopt is
-
geen regelmatige toiletgewoonten heeft
-
problemen heeft met de lichamelijke ontwikkeling
-
angstig is
Wat zijn de verschijnselen van enuresis bij een kind?
De symptomen kunnen bij elk kind een beetje anders zijn. Het belangrijkste symptoom is wanneer een kind van 5 jaar of ouder 2 keer per week of vaker in bed of in zijn kleren plast, gedurende ten minste 3 maanden. Maar 1 op de 10 kinderen van 7 jaar, 1 op de 20 kinderen van 10 jaar en 1 op de 100 kinderen ouder dan 15 jaar heeft nog steeds ten minste één keer ’s nachts enuresis.
De symptomen van enuresis kunnen op andere gezondheidsaandoeningen lijken. Laat uw kind naar zijn of haar zorgverlener gaan voor een diagnose.
Hoe wordt enuresis bij een kind gediagnosticeerd?
Veel kinderen kunnen van tijd tot tijd enuresis hebben. Het kan bij sommige kinderen langer duren dan bij andere om te leren hun blaas onder controle te houden. Meisjes hebben vaak eerder controle over hun blaas dan jongens. Daarom wordt enuresis bij meisjes eerder vastgesteld dan bij jongens. Bij meisjes kan de diagnose al op 5-jarige leeftijd worden gesteld. Bij jongens wordt de diagnose pas op zijn vroegst op de leeftijd van 6 jaar gesteld.
De zorgverlener van uw kind zal vragen stellen over de gezondheidstoestand van uw kind. Vertel het de zorgverlener:
-
Als andere familieleden enuresis hebben gehad
-
Hoe vaak uw kind overdag plast
-
Hoeveel uw kind ’s avonds drinkt
-
Als uw kind symptomen heeft zoals pijn of een branderig gevoel bij plassen
-
Als de urine donker of troebel is of als er bloed in zit
-
Als uw kind verstopt is
-
Als uw kind recent stress heeft gehad in zijn of haar leven
De zorgverlener kan uw kind lichamelijk onderzoeken. Uw kind kan ook onderzoeken nodig hebben, zoals urine- of bloedonderzoek. Deze worden gedaan om te zoeken naar een gezondheidsprobleem, zoals een infectie of diabetes.
Hoe wordt enuresis bij een kind behandeld?
In de meeste gevallen gaat enuresis na verloop van tijd vanzelf over en hoeft niet te worden behandeld. Als behandeling wel nodig is, zijn er veel methoden die kunnen helpen. Deze omvatten:
-
Veranderingen in de vochtinname. U kunt te horen krijgen dat u uw kind op bepaalde tijdstippen van de dag of ’s avonds minder moet laten drinken.
-
Cafeïne uit het dieet van uw kind houden. Cafeïne zit in cola en veel frisdranken. Het zit ook in zwarte thee, koffiedrankjes en chocolade.
-
Nachtwaken volgens een schema. Dit betekent dat u uw kind ’s nachts wakker maakt om te plassen.
-
Bladdertraining. Dit omvat oefeningen en plassen volgens een schema.
-
Het gebruik van een vochtalarm. Hierbij wordt gebruikgemaakt van een sensor die vochtigheid detecteert en een alarmsignaal geeft. Uw kind staat dan op om naar het toilet te gaan.
-
Medicijnen. Geneesmiddelen kunnen het ADH-niveau verhogen of de blaasspieren kalmeren.
-
Therapie (counseling). Werken met een therapeut kan uw kind helpen om te gaan met veranderingen in het leven of andere stress.
Werk samen met de zorgverlener van uw kind om de beste keuzes te vinden die uw kind kunnen helpen.
Wat zijn mogelijke complicaties van enuresis bij kinderen?
Mogelijke problemen van enuresis kunnen zijn:
-
Emotionele stress en verlegenheid
-
Huiduitslag door nat ondergoed
Hoe kan ik mijn kind helpen met enuresis te leven?
-
Bedenk dat uw kind het probleem zonder hulp niet onder controle kan krijgen. Geef uw kind geen standjes of verwijten.
-
Zorg ervoor dat uw kind niet wordt geplaagd door familie of vrienden.
-
Bedenk dat veel kinderen enuresis ontgroeien.
-
Bescherm het matrasbed van uw kind met een plastic hoeslaken.
-
Zorg ervoor dat uw kind andere kleren bij de hand heeft als hij of zij op stap gaat.
Wanneer moet ik de zorgverlener van mijn kind bellen?
Bel de zorgverlener als uw kind:
-
Symptomen die niet beter worden, of verergeren
-
Nieuwe symptomen
Kernpunten over enuresis bij kinderen
-
Urinaire incontinentie (enuresis) is het verlies van controle over de blaas. Bij kinderen jonger dan 3 jaar is het normaal dat ze de blaas niet volledig onder controle hebben. Naarmate kinderen ouder worden, zijn ze beter in staat hun blaas te controleren.
-
Het kan overdag of ’s nachts voorkomen.
-
Het heeft veel mogelijke oorzaken. Deze omvatten angst, constipatie, genen en cafeïne.
-
In veel gevallen gaat het na verloop van tijd over en hoeft het niet te worden behandeld.
-
Als behandeling wel nodig is, kunnen veel methoden helpen. Deze omvatten veranderingen in de vochtinname, het verminderen van cafeïne, en plassen volgens een schema.
Volgende stappen
Tips om u te helpen het meeste uit een bezoek aan de zorgverlener van uw kind te halen:
-
Weet de reden voor het bezoek en wat u wilt dat er gebeurt.
-
Voor het bezoek moet u vragen opschrijven die u beantwoord wilt zien.
-
Tijdens het bezoek moet u de naam van een nieuwe diagnose en eventuele nieuwe geneesmiddelen, behandelingen of tests opschrijven. Noteer ook eventuele nieuwe instructies die de arts u geeft voor uw kind.
-
Weten waarom een nieuw geneesmiddel of een nieuwe behandeling wordt voorgeschreven en hoe deze uw kind zullen helpen. Weet ook wat de bijwerkingen zijn.
-
Vraag of de aandoening van uw kind ook op andere manieren kan worden behandeld.
-
Weet waarom een test of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten kunnen betekenen.
-
Weten wat u kunt verwachten als uw kind de medicijnen niet inneemt of de test of procedure niet ondergaat.
-
Als uw kind een vervolgafspraak heeft, noteer dan de datum, het tijdstip en het doel van dat bezoek.
-
Weten hoe u na kantoortijd contact kunt opnemen met de arts van uw kind. Dit is belangrijk als uw kind ziek wordt en u vragen hebt of advies nodig hebt.