Trigger’s Biografie – “The Smartest Horse In The Movies”

Het lijkt wel of er geen kind ter wereld was van eind jaren dertig tot in de jaren vijftig dat de naam Trigger niet direct herkende. Hij was de beste vriend van een cowboy, een hoog steigerende, snel rennende superheld die met een geweer kon schieten en touwen los kon maken, maar toch de zwakste en meest schuchtere kinderen veilig op zijn prachtige rug liet zitten.

Trigger was een paard, officieel bekend als Het Slimste Paard In De Films, en hij behoorde toe aan de Koning Van De Cowboys zelf, Roy Rogers. In hun hart wisten kinderen dat Trigger van hen hield, en droomden dat ze op zijn rug ook een cowboyheld konden zijn.

Trigger bracht zonneschijn in het leven van mensen over de hele wereld, vooral kinderen, met de glans van zijn gouden vacht, en met zijn dapperheid en hersens op film- en televisieschermen. Hij bracht mensen bemoediging en hoop op een zeer persoonlijke manier wanneer hij rustig trappen opliep of in liften meereed om mensen te bezoeken die hem het meest nodig hadden terwijl ze in ziekenhuizen of opvangcentra lagen.

Zo veel als we van zijn eigenaar en beste vriend Roy Rogers houden en hem herinneren, houden we ook van Trigger, The Smartest Horse In The Movies.

Trigger: Beginnings as Golden Cloud

De gouden palomino hengst die wereldberoemd zou worden met de naam Trigger werd geboren op een ranch in San Diego, Californië. Bij het onderzoek van dit artikel vonden we tegenstrijdige informatie dat hij was geboren in 1932 of 1934. De manager van de ranch was een man genaamd Roy F. Cloud, en de naam die oorspronkelijk aan Trigger werd gegeven was Golden Cloud.

Golden Cloud’s vader was een volbloed en zijn moeder was een niet-geregistreerde merrie die soms wordt omschreven als een koudbloed merrie. Toen Golden Cloud ongeveer drie jaar oud was, werd hij verkocht aan de Hudkins Stables in Hollywood, Californië, een stal die paarden leverde voor gebruik in de filmindustrie. Golden Cloud’s eerste baan in de filmindustrie was als rijdier voor Olivia de Havilland voor haar rol als Maid Marian in de film “The Adventures of Robin Hood” uit 1938.

Sterring Roy Rogers and Trigger, Too

In 1938, hetzelfde jaar dat Golden Cloud verscheen in “The Adventures of Robin Hood”, kreeg een jonge zingende cowboy die net zijn naam had veranderd van Leonard Slye in Roy Rogers, zijn eerste hoofdrol in een film.

De film was een western genaamd “Under Western Stars” en zoals elke goede cowboy had de nieuwe hoofdrolspeler een paard nodig. Verschillende stallen in de omgeving brachten paarden naar Roy om ze uit te proberen. Roy herinnerde zich dat er zes of zeven echt goede paarden waren om uit te kiezen, allemaal goed uitziend, snel en goed getraind. Een van die paarden was Golden Cloud.

Toen Roy Rogers Golden Cloud voor de eerste keer bereed, was het liefde op het eerste paard. Het paard had snelheid en kracht, een gemakkelijke lope, en een kalme en gewillige houding. De jonge acteur herinnerde zich dat hij, nadat hij op Golden Cloud had gereden, geen enkel ander paard meer overwoog.

Op een dag nadat Roy Golden Cloud had uitgekozen, was hij op de set van “Under Western Stars” zijn snelteken aan het oefenen toen de karakteracteur Smiley Burnette, die Roy’s hulpje speelde in de film, opmerkte: “Roy, zo snel als dat paard van jou is, zou je hem Trigger moeten noemen.” Roy vond het een goed idee en noemde Golden Cloud voortaan Trigger.

Toen “Under Western Stars” werd uitgebracht was het een succes bij zowel critici als publiek. Het was een B-klasse western, maar door zijn populariteit werd hij in veel bioscopen vertoond. Het publiek hield van Roy Rogers en ze hielden ook van Trigger. Een van de meest succesvolle duo’s uit de entertainmentgeschiedenis was geboren.

“Sell The Palomino To Me”

In de maanden nadat “Under Western Stars” was uitgebracht, toerde Roy door het land om de film te promoten. Overal vroegen mensen hem naar het paard dat hij in de film bereed, en hij realiseerde zich al snel dat het publiek bijna evenveel van Trigger hield als hijzelf.

Van meet af aan hield Roy openlijk en verontschuldigend van het paard, en wilde hem voor zichzelf hebben, zodat hij hem niet alleen in meer films kon berijden, maar hem ook mee kon nemen op persoonlijke optredens. Toen de populariteit van Trigger begon door te dringen, realiseerde Roy zich ook dat een groot deel van zijn pas verworven sterrendom te danken was aan het feit dat hij aan Trigger was gekoppeld, en hij begon zich zorgen te maken dat het paard misschien aan iemand anders zou worden gekoppeld.

Hoe graag hij Trigger ook wilde bezitten, en ook al had “Under Western Stars” een ster van hem gemaakt, toch was hij een contractspeler bij Republic Pictures die $75,00 per week verdiende. Dat leek nauwelijks genoeg om voor zichzelf en zijn vrouw te zorgen en genoeg over te houden om een rijzende paardenster te kopen.

Maar Roy Rogers beschreef zichzelf vaak als een optimist, en omdat hij geen idee had hoe hij zich het paard eigenlijk zou kunnen veroorloven, ging hij door en vroeg Clyde Hudkins van Hudkins Stables om Trigger aan hem te verkopen. Clyde Hudkins stemde ermee in om Trigger aan Roy te verkopen voor het enorme bedrag van $2500 (ongeveer gelijk aan $30.000 vandaag). Roy’s hoofd draaide toen hij het bedrag hoorde, maar hij schudde de hand op de deal. Hij deed betalingen op Trigger, “net als een slaapkamer set,” totdat het paard volledig betaald was. Roy zou later zeggen dat het “zeker en vast de beste 2500 dollar was die ik ooit heb uitgegeven.”

Note: Bij het schrijven van dit artikel konden we fotokopieën vinden van facturen voor Roy’s aankoop van Trigger van Stal Hudkins, waarop de eerste betaling van 500 dollar in september 1943 te zien was, en een tweede betaling van 2000 dollar in december 1943. De autobiografie “Happy Trails, Our Life Story” van Roy Rogers en Dale Evans geeft echter aan dat de aankoop waarschijnlijk plaatsvond in 1938 of 1939, vlak nadat “Under Western Stars” was gemaakt, waarbij de betalingsbedragen kleiner waren.

Trigger The Superstar

Beginnend bij Roy Rogers’ allereerste hoofdrol in “Under Western Stars” verscheen Trigger in alle films van Roy, 88 films in totaal volgens Roy’s telling. Trigger verscheen ook met Roy in alle 100 afleveringen (sommige bronnen zeggen 104) van The Roy Rogers Show op televisie, die werd uitgezonden op NBC van 1951 – 1957.

Terwijl Roy Rogers carrière naar supersterrendom steeg, nam Trigger hem mee op de rit, en werd net zo’n Amerikaans icoon als zijn menselijke tegenhanger. Zodra Roy genoeg invloed had bij de filmstudio stond hij erop dat Trigger samen met hemzelf de hoofdrol kreeg.

Trigger verblindde het publiek met zijn schoonheid en hersens, en voerde een schijnbaar eindeloze lijst trucs uit, waaronder het losmaken van touwen en het schieten met een pistool. Hoewel Roy en Trigger altijd stonden voor wat juist was, lieten ze dat nooit in de weg staan van een hoop goede, hartveroverende actie. In film na film en in hun televisieshows faalden Roy en Trigger nooit om het publiek in vervoering te brengen met hun wilde avonturen als cowboys en trouwe paarden.

Trigger en Roy speelden niet alleen samen in films en op televisie, maar maakten ook talloze persoonlijke optredens door het hele land, en bezochten onvermoeibaar kinderen in ziekenhuizen en opvangcentra.

Trigger’s sterkracht was vanaf het begin voor iedereen duidelijk. Het was niet alleen duidelijk voor Roy en zijn fans, maar ook voor Herbert Yates, het hoofd van de filmstudio waar Roy onder contract stond.

Nauw Roy en Trigger zich hadden gevestigd als een zeer succesvol team, wilde Mr. Yates Roy in een niet-western casten als een sigaretten rokende, hard drinkende verslaggever. Roy weigerde de rol en zei tegen Mr. Yates dat hij wist dat zijn fans hem niet graag in zo’n rol zouden zien en dat hij hen niet wilde teleurstellen. Herbert Yates was woedend over Roy’s weigering en nam wraak door hem te zeggen dat als hij de rol niet aannam, hij zijn toekomstige rollen in westerns zou afnemen. Niet alleen dat, Yates zei ook dat hij Trigger door een andere acteur zou laten berijden, in het vertrouwen dat het paard van iedereen een ster zou kunnen maken.

De ruzie eindigde abrupt toen Roy het hoofd van de studio vertelde dat hij Trigger voor zichzelf had gekocht, en als Yates bleef proberen om Roy in de rol van dronkaard te krijgen, zou Yates hem niet alleen verliezen in de komende westerns, maar hij zou Trigger ook verliezen. Hoe woedend hij ook was, Herbert Yates krabbelde snel terug en caste iemand anders als de verslaggever, zonder ook maar één van Roy’s cowboyrollen af te pakken. Hij was boos genoeg geweest om Roy, zijn razend populaire menselijke ster, te verliezen, maar hij was niet van plan om Trigger ook te verliezen.

Goodbye, Trigger

Trigger trok zich terug uit de showbusiness toen Roy stopte met “The Roy Rogers Show” op televisie in 1957. Volgens “Happy Trails, Our Life Story,” door Roy Rogers en Dale Evans, werd Trigger teruggetrokken in een stal in de buurt van het huis van de Rogers, waar hij kon zwerven door het groene gras en kon ontspannen in de Californische zon. Trigger overleed vredig in 1965. Ervan uitgaande dat hij was geboren in 1932, zou hij 33 jaar oud zijn geweest op het moment van zijn dood.

Toen het Smithsonian Institute in Washington, D.C. hoorde van Trigger’s dood, vroeg Roy om Trigger’s lichaam voor hun collectie van historische americana. Roy weigerde, omdat hij niet wilde dat Trigger’s laatste rustplaats zo ver van hem verwijderd zou zijn in Californië.

Dale Evans, Roy’s vrouw en tegenspeelster in veel van zijn films en in “The Roy Rogers Show” op televisie, wilde dat Trigger een mooie begrafenis zou krijgen met een mooie grafsteen. Roy voelde zich ook niet op zijn gemak met dat idee, hij hield niet van de gedachte om zijn vriend en partner van zoveel jaren in de grond te stoppen.

Roy wist dat hij Trigger niet alleen voor zichzelf wilde bewaren, maar ook voor alle fans die van hem hielden, dus nam hij contact op met Bischoff’s Taxidermy, op dat moment gevestigd in Los Angeles, Californië. Met grote zorg monteerde Bischoff’s Trigger’s huid over een gipsen beeltenis van een paard in een steigerende positie, een beroemde pose herkenbaar voor Roy Rogers en Trigger fans overal.

De gemonteerde Trigger werd voor het eerst tentoongesteld in het Roy Rogers-Dale Evans Museum toen het voor het eerst werd geopend in Apple Valley, Californië in 1967. Het hele museum, inclusief Trigger, werd in 1976 overgebracht naar het nabijgelegen Victorville, Californië. Na Roy’s dood in 1998 en Dale’s dood in 2001 werd het museum in 2003 verplaatst naar Branson, Missouri. Trigger, de populairste attractie van het museum, maakte opnieuw de verhuizing mee. Dale’s buckskin paard Buttermilk en Bullet the Wonder Dog (een Duitse herder die ook een huisdier van de familie was) werden na hun dood ook opgezet en tentoongesteld in het museum.

Treurig voor fans van Roy Rogers en Dale Evans overal, sloot het museum op 12 december 2009.

Meer dan één Trigger?

Roy Rogers’ en Trigger’s populariteit steeg zo snel dat Roy al vroeg wist dat er meer dan één paard nodig zou zijn om te voldoen aan zijn behoeften voor films, persoonlijke optredens, en later, televisieshows.

Terwijl de originele Trigger voornamelijk werd gereserveerd voor films en televisie, kocht Roy een andere palomino voor persoonlijke optredens, een paard dat hij Little Trigger noemde. Little Trigger was niet geregistreerd bij een rasorganisatie en werd veel gebruikt door Roy voor persoonlijke optredens in de jaren 1940 en 1950 en verscheen ook in enkele van Roy’s films.

Roy kocht ook een ander paard om de originele Trigger een pauze te geven. De tweede “andere Trigger” was een geregistreerd Tennessee Walking Horse met de geregistreerde naam Allen’s Gold Zephyr, maar Roy noemde hem Trigger Jr.

Roy Rogers hield er niet van om publiekelijk te bespreken dat er meer dan één Trigger was, en hield graag de uiterlijke schijn op dat er maar één was. Roy wist dat veel van zijn en Trigger’s fans kinderen waren die te jong waren om te begrijpen dat van één paard niet gevraagd mocht worden om aan dezelfde eisen te voldoen als Roy zelf deed. Roy hield van zijn jonge fans, en wilde nooit dat degenen die hem en Trigger in levende lijve zagen, de sensatie zouden missen van het geloof dat ze het paard zagen waarop ze verliefd waren geworden op het film- en televisiescherm, recht voor hun eigen ogen.

Niet afgebeeld: De originele Trigger had een linker achtersok, maar deze was in veel van zijn film- en televisiescènes moeilijk te zien. Little Trigger en Trigger Jr., in vergelijking, hadden kousen aan alle vier de poten.

Trigger Trivia

• Trigger’s oorspronkelijke naam was Golden Cloud. Hij werd geboren op een ranch in San Diego, Californië in 1932 of 1934. Roy Rogers veranderde Golden Cloud’s naam in Trigger in 1938 voor hun eerste film samen, “Under Western Stars.”
• Toen Trigger stierf in 1965 werd zijn huid over een gipsafgietsel van een steigerend paard gemonteerd. De montage werd gedaan door Bischoff’s Taxidermy, oorspronkelijk gevestigd in Los Angeles, Californië, maar tegenwoordig gevestigd in Burbank, Californië.
• Trigger’s eerste filmrol was met Olivia de Havilland voor haar rol als Maid Marian in de film “The Adventures of Robin Hood” uit 1938. Miss de Havilland is misschien het best bekend voor haar rol van Melanie in “Gone With The Wind” (1939). Ze won ook twee Oscars, één voor Beste Actrice in “The Heiress” (1949) en één voor Beste Actrice in “To Each His Own” (1946).
• Roy Rogers kocht Trigger van Stal Hudkins in Hollywood, Californië voor $2.500. Hij betaalde het paard op afbetaling, zei Rogers, “net zoals je een slaapkamerset zou betalen.” Bij het schrijven van dit artikel konden we fotokopieën vinden van facturen voor Roy’s aankoop van Trigger, waarop de eerste betaling van $500 in september 1943 en een tweede betaling van $2.000 in december 1943 te zien waren. De autobiografie “Happy Trails, Our Life Story” van Roy Rogers en Dale Evans impliceert echter dat de aankoop waarschijnlijk plaatsvond in 1938 of 1939, waarbij de betalingsbedragen lager waren.
  • In 1943 was $2500 ongeveer gelijk aan $30.000 vandaag.
• Iedere kans die hij kreeg bij zijn persoonlijke optredens, plaatste Roy Trigger en zijn mooie paardentrailer buiten de arena of het gebouw waar ze optraden voor de show. Hij wilde dat alle kinderen Trigger konden zien, vooral degenen die zich geen kaartje konden veroorloven.
• Trigger’s beste zadels werden gemaakt door Edward H. Bohlin, bekend als de Michelangelo van de zadelmakerij. Mr. Bohlin begon zijn carrière als beroemde zadelmaker met het maken van tuig voor Tony, het beroemde filmpaard van cowboy acteur Tom Mix. Veel van Triggers zadels waren bedekt met ingewikkelde patronen in zilver en goud, en sommige wogen wel 150 pond.
• Het woord “palomino” is een beschrijving van de kleur van een paard, niet van zijn fokkerij. Een palomino paard heeft een vacht van variërende tinten van een gele of gouden kleur, en een witte manen en staart. Trigger was een gouden palomino, wat betekent dat zijn vacht diep goud was.
• Terwijl Trigger niet was geregistreerd bij een paardenrasvereniging, was hij geregistreerd bij de Palomino Horse Association, een vereniging die paarden registreert op basis van hun kleur in tegenstelling tot hun fokkerij.
• Roy Rogers was voorzichtig om zijn paardenpartner niet te overbelasten, dus, naast de originele Trigger, was er ook nog Little Trigger (niet geregistreerd bij een rasvereniging) en Trigger Jr. (een geregistreerd Tennessee Walking Horse met de geregistreerde naam van Allen’s Gold Zephyr). Noch Little Trigger noch Trigger Jr. waren verwant aan de originele Trigger.
• De originele Trigger bleef zijn hele leven hengst, maar heeft nooit nakomelingen voortgebracht.
• Het Roy Rogers-Dale Evans museum werd in 2003 verplaatst van Victorville, Californië naar Branson, Missouri. Trigger, Trigger Jr., Dale’s buckskin paard Buttermilk, en Bullet the Wonder Dog (een Duitse herder die ook een huisdier van de familie was) werden allemaal na hun dood opgezet en konden daar worden bezichtigd. Het museum sloot op 12 december 2009.
• Trigger overleed vredig in 1965. Aangenomen dat hij in 1932 werd geboren, zou hij 33 jaar oud zijn geweest op het moment van zijn dood.