Deze column zal twee duidelijk verschillende lezers hebben. De eerste zal het oorspronkelijke artikel hebben gelezen of op zijn minst op de hoogte zijn van de drie termen. De tweede zal voor het eerst kennismaken met deze R&D-classificatie. Deze column zal voor beide soorten lezers iets inhouden. Ik zal door elk van de spelertypes lopen (ten voordele van de tweede groep), maar deze keer in veel meer detail treden, inclusief het bekijken van enkele subsets van elk profiel (ten voordele van de eerste groep – en ik denk ook de tweede groep).
Dus, laten we beginnen met het voor de hand liggende. Wat of wie zijn Timmy, Johnny, en Spike? Om deze vraag te beantwoorden, wil ik beginnen met tien jaar terug te gaan. Toen ik werd aangenomen bij R&8621D, was ik een beetje een buitenbeentje. Zoals ik het toen zei, was ik de enige bij&D die woorden studeerde op de universiteit. Alle anderen studeerden af in iets waar veel getallen bij kwamen kijken, of het nu wiskunde, techniek of een aantal andere wetenschappen waren. Ik, aan de andere kant, was afgestudeerd in communicatie. Ik was een schrijver.
Dit betekende dat ik het ontwerpen van kaarten op dezelfde manier benaderde als het schrijven van een verhaal. Immers, voor mij, ze waren beide vormen van creatieve expressie. Dus dit roept de vraag op hoe ik functioneer als een schrijver. Ik schrijf vanuit mijn hart. Ik schrijf om een emotionele reactie bij mijn lezers op te wekken. Dit is dezelfde manier waarop ik Magic kaarten ontwerp.
Hier wordt het interessant. Om een emotionele reactie te creëren, moest ik begrijpen welke emoties ik probeerde op te roepen. Kortom, ik moest een aantal vragen stellen: Wat wil een Magic speler als hij Magic speelt? Wat zijn hun redenen om te spelen? Wat maakt hen gelukkig?
Hier kwam mijn communicatie-achtergrond me van pas. Als je naar een communicatieschool gaat, moet je lessen volgen in alle aspecten van communicatie. Nu, ik studeerde af in broadcast & film (ja, ik slaagde erin om een major te kiezen waar televisie kijken en films eigenlijk huiswerk waren), maar ik werd ook gedwongen om mijn teen in de twee andere afdelingen van de school te steken – journalistiek en reclame / public relations.
In een van mijn reclamelessen stuitte ik op een handig hulpmiddel, een psychografisch profiel. Het idee van een psychografisch profiel is dat je door het isoleren van verschillende persoonlijkheidskenmerken en gedragingen kunt begrijpen wat een bepaald type persoon motiveert om op een bepaalde manier te handelen. In de reclame worden psychografische profielen gebruikt om te begrijpen wat mensen beweegt om een bepaald artikel te kopen in plaats van een ander. Maar het gebied van de psychografie heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld en wordt nu op allerlei gebieden gebruikt. Waarom niet bij het ontwerpen van spellen?
The Play’s The Thing
Timmy, Johnny en Spike zijn psychografische profielen voor Magic spelers. Dat is waar de test over ging. Het laat je weten in welk profiel (inclusief alle verschillende hybriden) je valt. Wat maakt het psychografische profiel dan zo waardevol voor een Magic designer (of ontwikkelaar)? Het eenvoudigste antwoord is dat het onze taak is om jou gelukkig te maken. Als we weten wat jou gelukkig maakt, wordt ons werk een stuk eenvoudiger.
Het heeft me vele jaren gekost om deze drie psychografische profielen bij elkaar te puzzelen en vele jaren daarna om echt te begrijpen hoe elk profiel werkte. (Ik moet erop wijzen dat dit een voortdurende leerervaring, die is een van de redenen, door de manier waarop, dat deze kolom is zo veel geavanceerder dan de een vier jaar geleden). Ik had veel hulp van de rest van R&D bij het verfijnen van de details, zowel bij het interpreteren van wat elk profiel leuk vond als bij het uitzoeken hoe kaarten te maken die voldeden aan de wensen van die groep.
Een van de grootste struikelblokken is dat elke groep een duidelijk stereotype had dat de aandacht trok. Dat wil zeggen, wanneer we spraken over de psychografische profielen, hadden we de neiging om ons te vergissen in het praten over een bepaalde subset ten koste van de rest van het profiel. Dat is, naar mijn gevoel, wat ik deed in mijn eerste artikel over dit onderwerp. Ik heb het zo simplistisch voorgesteld dat ik elk profiel tot een stereotype heb gereduceerd. Dit heeft geleid tot een aantal onnauwkeurigheden en misverstanden (men zou ze zelfs mythen kunnen noemen) over elk van de profielen. Vandaag wil ik de zaken rechtzetten door elk profiel beter te verduidelijken. Net als de vorige keer, laten we beginnen met Timmy.
Timmy
De eerste vraag die ik altijd stel aan een profiel is: wat wil dit profiel als ze Magic spelen? Timmy wil iets ervaren. Timmy speelt Magic omdat hij geniet van het gevoel dat hij krijgt als hij speelt. Wat dat gevoel is, verschilt van Timmy tot Timmy, maar wat alle Timmies gemeen hebben, is dat ze genieten van de viscerale ervaring van het spelen. Zoals u zult zien, hebben Johnny en Spike een doel voor ogen als ze spelen. Timmy is in het voor de reis.
Een van de grote mythes over Timmy is dat hij jong en onervaren is. Ik denk dat dit komt doordat een niet-Timmy (met name een Spike) die naar een spel van Timmy kijkt, zijn keuzes ziet als die van onervarenheid. Waarom zou hij anders overcosted fatties of coin flipping kaarten spelen of kaarten die, simpel gezegd, niet zo goed zijn? Omdat Spike het punt mist. Timmy speelt met kaarten die hem gelukkig maken; kaarten die coole momenten creëren; kaarten die hem aan het lachen maken; kaarten die hem in staat stellen om met zijn vrienden om te gaan; kaarten die ervoor zorgen dat hij plezier heeft. Winnen en verliezen is niet eens echt het punt (hoewel winnen leuk is – Timmy begrijpt dat). Voor Timmy is de hele reden om te spelen het hebben van een leuke tijd.
Maar plezier verschilt sterk van speler tot speler. Daarom onderzoeken we voor elk profiel graag de subgroepen waaruit het profiel bestaat. Deze subgroepen zijn geen uitputtende lijst, maar veeleer een aanzet tot enkele van de grotere subgroepen.
Power Gamers
Een van de stereotypen van Timmy is dat hij (of zij; voeg voor de rest van deze column gewoon “of zij” toe wanneer je “hij” ziet) houdt van het spelen met grote wezens en grote spreuken terwijl hij zich een weg naar de overwinning baant (mijn vorige column over Timmy heeft dit beeld nog eens versterkt). Dit is niet waar voor alle Timmies, maar wel voor deze groep. De Power Gamer stelt macht gelijk aan plezier. Hij geniet van de plaatsvervangende kick van het domineren van het spel. Voor de Power Gamer Timmy, gaat Magic over zien hoeveel hij kan doen. Hoe groot kan hij zijn creature maken? Hoeveel schade kan hij aanrichten in één beurt? Met hoeveel kan hij winnen?
Het belangrijkste om te begrijpen is dat de Power Gamer weliswaar een deelverzameling van Timmy is, maar niet het geheel van Timmy. Zoals u zo dadelijk zult zien, zijn er vele andere manieren om van het Magic spel te genieten.
Sociale Gamers
Dit zijn de Timmy’s die gedijen op het sociale aspect van het spel. Voor hen draait het allemaal om de interactie met hun vrienden. Zij zien Magic als een middel om een leuke zaterdagavond (of zondagmiddag, of lunchtijd, etc.) door te brengen. Dit is de groep die veel meer voorstander is van multi-player varianten, omdat ze de hele speelgroep bij één spel willen betrekken. (Hoewel ik moet opmerken dat sommige sociale gamers graag met z’n tweeën spelen en traditioneel tweepersoons Magic spelen.)
Social Gamer Timmy maakt zijn kaart- en deckkeuzes om leuke interacties te maximaliseren. Van alle Timmies is de Social Gamer Timmy degene die het meest geneigd is om huisregels uit te vaardigen en kaarten zelf te bannen. Waarom? Als het erom gaat een leuke tijd met elkaar te hebben, waarom zou je je dan laten hinderen door vervelende kaarten?
Diversity Gamers
Deze derde subgroep vindt zijn plezier in de verscheidenheid die inherent is aan het spel. Door het modulaire ontwerp en de fanatieke aanhang, kent Magic veel verschillende decktypes en formats. Diversity Gamer Timmy wil het allemaal ervaren. Plezier voor hem is deze constante verkenning. Elke keer dat hij speelt, wil hij iets anders proberen dan wat hij eerder deed. Ja, hij keert af en toe terug naar dingen die hij eerder heeft gedaan, maar alleen als een adempauze voordat hij weer in het grote onbekende springt.
Dit is de groep Timmies die het meest geneigd is kaarten te proberen die niemand anders betaalt. Niet om te bewijzen dat ze kunnen zijn zoals de Johnnies, maar omdat ze oprecht geïnteresseerd zijn om te zien of de kaart misschien leuk is. Hetzelfde geldt voor decktypes en formaten. Elke kleur, elk archetype, elke manier van spelen is allemaal fair game.
Adrenaline Gamers
Deze laatste subgroep omarmt de vreugde van variantie in het spel. Zij genieten van het spelen van kaarten en decks die geen voorspelbare uitkomst hebben. Voor hen is de lol van het spel te zien wat er allemaal kan gebeuren. Dit is bijvoorbeeld de groep die houdt van dingen als coin flip kaarten en kaarten die elke keer dat je ze speelt anders werken.
Voor Timmy is de enige reden om te spelen dat hij zich amuseert
Adrenaline-gamer Timmy vliegt graag op de stoel van zijn broek. Hij geniet van de kick om zich aan te passen aan het onvoorspelbare. Als gevolg daarvan voelt Adrenalin Gamer Timmy zich aangetrokken tot decks en formats die elk spel zo verschillend mogelijk van het vorige laten zijn.
Laat me mijn deel over Timmy eindigen door te benadrukken dat van de drie profielen Timmy volgens mij de slechtste reputatie heeft gekregen. Timmy is geen idioot. Timmy kiest gewoon zijn kaarten voor zijn eigen doeleinden. Het is niet de reden waarom Johnny en Spike hun kaarten kiezen, maar dat is het hele punt van psychografische profielen – om uit te leggen hoe verschillende spelers gemotiveerd worden door verschillende criteria. Ik hoop dat veel lezers zich na dit artikel zullen realiseren dat ze zelf Timmies zijn. Schrik niet terug voor dit nieuws. Omarm het. Wees trots op je Timmy-dom. Tenslotte, om een semi-populair jaren ’80 deuntje te citeren/parafraseren: “Timmies Just Want To Have Fun”.
Johnny
Waarom speelt Johnny dan Magic? Omdat Johnny iets wil uitdrukken. Voor Johnny is goochelen een kans om de wereld iets over zichzelf te laten zien, of hij nu creatief, slim of eigenzinnig is. Daarom is Johnny erg gefocust op de aanpasbaarheid van het spel. Het bouwen van een deck is voor Johnny geen aspect van het spel, het is het aspect.
Een van de sterke punten van Magic is de mogelijkheid voor spelers om veel van zichzelf in hun decks te leggen. Als je Monopoly speelt, raak je niet emotioneel gehecht aan het bord. Maar bij Magic wordt je deck een verlengstuk van jezelf. Als je deck wint, win jij. Als je deck complimenten krijgt, krijg jij ook complimenten. Het is dit principe dat Johnnies drijft.
Zoals Timmy heeft ook Johnny talloze subgroepen. Het verschil zit hem echter in de focus. Timmy’s subgroepen vormen zich rond de vraag hoe het spel leuk te maken. Bij de subgroepen van Johnny gaat het erom hoe men zich kan uiten.
Combo Players
Net zoals de subgroep Power Gamer het Timmy-stereotype definieert, definieert de subgroep Combo Player het Johnny-stereotype. De Combo Player is gefascineerd door de interactie van de kaarten. Zijn zoektocht is om combinaties te vinden die niemand anders heeft. Hij wil een kaartspel bouwen dat indruk zal maken op iedereen die het ziet. Door dit verlangen wordt de Combo Player aangetrokken tot kaarten die een gevoel van potentie hebben. In het bijzonder houdt hij van kaarten waar hij een kaartspel omheen kan bouwen.
Hoe de Combo Speler zich onderscheidt van de andere subgroepen is dat hij erg gericht is op het modulaire aspect van het spel. Hij wil de verbanden tussen de kaarten vinden. Dit betekent dat hij zich vooral richt op de individuele kaarten zelf.
Offbeat Designers
Johnny wil iets uitdrukken
De Offbeat Designer bedenkt ook vreemde decks, maar hij gaat uit van een heel ander gezichtspunt. In plaats van gedreven te worden door de kaarten, wordt hij gedreven door ideeën. Wat als het deck alleen lands zou hebben? Wat als het deck nooit permanenten zou spelen? Wat als het deck elke kaart van de tegenstander zou stelen?
Het verschil tussen de Combo-speler en de Offbeat Designer is subtiel, maar belangrijk. De Combo Player bewijst dat hij het systeem kan beheersen door midden in de chaos pareltjes te vinden. De Offbeat Designer bewijst dat hij in staat is antwoorden te vinden voor elke uitdaging. De eerste is een ontdekkingsreiziger. De tweede is een uitvinder.
Deck Artists
De Deck Artist bouwt ook decks, maar in een heel andere trant. De deck artist probeert niet om iets te vinden of iets te demonstreren. De Deck Artist probeert het bouwen van een deck te gebruiken als een vorm van zelfexpressieve kunst. Dit zijn decks die dingen doen zoals de elfencultuur belichamen of Empire Strikes Back uitbeelden of op zo’n manier spelen dat de tegenstander de uniciteit van de kaartkeuzes waardeert.
De Combo Player en Offbeat Designer laten zien waar ze mee bezig zijn. De Deck Artist laat zien hoe ze het doen.
Uber Johnnies
De Uber Johnnies bouwen hun decks op basis van pure koppigheid. Ze willen bewijzen dat wat volgens de conventionele wijsheid niet mogelijk is, wel mogelijk is. Voor hen is geen kaart te slecht om een nut voor te vinden. Geen deck archetype is te onwerkbaar. Niets is echt verboden terrein.
De Uber Johnnies gedijen op het doen van het onmogelijke. Ze leven om te laten zien dat zij het waren die slaagden waar alle anderen faalden. Ja, dit is de groep die ervoor zorgt dat R&D dingen ontwerpt als One with Nothing. (Waarvan ik moet zeggen dat het in meerdere sideboards zat tijdens de Pro Tour – Honolulu).
Voordat ik Johnny afrond, moet ik erop wijzen dat Johnnies niet beperkt zijn tot het bouwen van een deck. Of het nu gaat om de keuze van het formaat, de keuze van de speelstijl of zelfs de keuze van de tokens, Johnny kan zich op veel verschillende manieren uitdrukken. Wat alle Johnnies gemeen hebben is dat ze op een missie zijn om de wereld iets over zichzelf te laten zien. Wat ze laten zien varieert enorm, maar in de kern van elke Johnny zit een vergelijkbare motivatie: “Kijk naar mij, wereld! Kijk naar mij!”
Spike
Dus waarom speelt Spike? Spike speelt om iets te bewijzen, vooral om te bewijzen hoe goed hij is. Zie je, Spike ziet het spel als een mentale uitdaging waarmee hij zijn capaciteiten kan definiëren en demonstreren. Spike beleeft het meeste plezier aan winnen, omdat hij het spel gebruikt om te laten zien waartoe hij in staat is. Alles minder dan succes is een mislukking, want dat is de maatstaf waarmee hij zichzelf beoordeelt.
Zoals Timmy en Johnny heeft Spike zijn eigen subgroepen. Wat deze subgroepen van elkaar scheidt, is hoe Spike heeft gekozen om te proberen te domineren. Verschillende Spikes richten zich op verschillende aspecten van het spel.
Innovators
Deze groep komt het dichtst in de buurt van de Johnny-gevoelens van Spike. (Hoewel ik erop moet wijzen dat de Vernieuwer Spike in de eerste plaats wil winnen; hij voelt geen enkele behoefte om nieuw of onnodig anders te zijn). Vernieuwer Spike is trots op zijn vermogen om nieuwe kaarten te beoordelen. Zijn doel is om het volgende kapotte ding te vinden. Innovator Spike’s droom is om het volgende dominante deck te maken. Hij wil het spel breken. En net als Johnny, wil hij krediet.
Omdat Innovator Spike zo gefocust is op het breken van nieuwe kaarten, besteedt hij veel tijd aan het begrijpen van de nuances van de mechanica. Als iets eenmaal kapot is gegaan, is de kans groter dat R&D hetzelfde in de toekomst verkeerd zal inschatten. Omdat deze groep wil begrijpen hoe het spel tikt, zijn zij degenen die het meest geïnteresseerd zijn in Magic speltheorie. Zij willen dingen als kaartvoordeel en kaartnut begrijpen, omdat het deze intieme kennis is die hen later zal belonen.
Tuners
Deze subgroep van Spike probeert niet te innoveren. Dat laten ze over aan de Vernieuwers. Deze subgroep is de volgende in de rij. Als decks eenmaal geproduceerd en gespeeld zijn, probeert deze groep te domineren door de bekende decks te fine-tunen. Deze groep staat bekend als min/maxers in het rollenspel en probeert elk mogelijk voordeel te halen uit de beschikbare middelen.
Tuner Spike gebruikt zijn expertise om de dingen te begrijpen die helpen om decks te optimaliseren, zoals mana-ratio’s, kaartnummers en sideboard-technologie. Innovator Spike heeft de verrassing aan zijn kant. Tuner Spike moet zijn wedstrijden winnen door efficiënter te zijn dan degenen tegen wie hij speelt.
Analisten
Spike haalt zijn grootste vreugde uit het bewijzen van iets door te winnen
De volgende subgroep zit ook en verzamelt informatie, maar mikt op een ander soort voordeel. Analist Spike’s focus op het metagame. Hij wil niet winnen door het beste deck in een vacuüm te hebben, maar door het deck te hebben dat het meest geschikt is voor een bepaalde omgeving. Analyst Spike begrijpt dat alle decks een zwakte hebben. Als je begrijpt wat er gespeeld gaat worden, kun je uitvinden hoe je het kunt verslaan.
Analist Spike sleutelt ook aan zijn decks, maar meer om ze voor te bereiden op het veld dat hij verwacht. Bovendien is Analyst Spike (althans de toernooiversie; en ja, er zijn Spikes buiten het toernooimilieu) erg gefocust op het sideboard. Met slechts vijftien slots, is een goed sideboard sterk afhankelijk van het begrijpen van de dreigingen die je kunt verwachten.
Nuts & Bolts
De laatste subgroep is verder gegaan dan decklists en metagames. Nuts & Bolts Spike richt zijn energie op het perfectioneren van zijn eigen gameplay. Hij gelooft dat de ultieme sleutel tot overwinning foutloos spel is. Daarom spendeert Nuts & Bolts Spike zijn energie om naar binnen te kijken. Hij probeert zijn eigen interne gebreken te begrijpen en werkt eraan om ze te verbeteren.
Omwille van deze focus heeft Nuts & Bolts Spike de neiging om meer van zijn tijd te besteden aan Limited formaten, omdat het de meeste mogelijkheden biedt om zijn algemene vaardigheden te verbeteren. (Dit is overigens vooral te danken aan het feit dat Limited meer variatie en een breder niveau van krachtvariatie heeft). Sommige Nuts & Bolts Spikes richten zich wel op constructed, maar het is de minderheid van deze subgroep.
Het belangrijkste om te begrijpen over Spikes is dit. Magic is voor hen een middel om zichzelf te testen. Als zodanig, komt hun plezier van het markeren van hun eigen vooruitgang. Hoewel dat vaak winnen betekent, zijn er Spikes die hun succes op andere manieren meten. Bijvoorbeeld, sommige Spikes meten zichzelf niet door te winnen of te verliezen, maar door hoe perfect hun spel was.
Het laatste wat ik wil benadrukken voordat ik verder ga is dat Spikes niet beperkt zijn tot georganiseerd spel en ook niet noodzakelijk goed zijn. Er zijn Spikes die nonchalant spelen. Er zijn Spikes die ronduit verschrikkelijk zijn. Een Spike zijn wordt afgemeten aan waarom je speelt, niet waar of hoe goed je speelt. (En het omgekeerde geldt voor Timmy.)
Timmy/Johnny & Johnny/Timmy
Nu is het tijd om over de hybriden te praten. Timmy wil iets ervaren. Johnny wil iets uitdrukken. Zet ze bij elkaar en je krijgt iemand die anderen wil laten zien hoeveel plezier hij kan hebben. Timmy/Johnny wil zich amuseren, maar wil graag vernieuwend zijn in de manier waarop hij zijn plezier beleeft. Timmy/Johnny vindt het leuk om nieuwe formats of deck constraints te verzinnen. Hij bouwt graag decks speciaal voor afwijkende en leuke formats (waaronder vaak multi-player).
Timmy/Spike & Spike/Timmy
Timmy/Spike is verscheurd. Hij wil winnen, maar hij wil ook plezier hebben. Om dit dilemma op te lossen, zoekt hij tussen de mogelijke decks naar het deck dat hem het leukst lijkt om te spelen. Timmy/Spike is de man die er alles aan doet om een draak in zijn deck te spelen. Niet een die niet gespeeld zou moeten worden, let wel. Maar als er een draak is die zinvol is, is Timmy/Spike er helemaal voor.
Johnny/Spike & Spike/Johnny
Johnny/Spike wil winnen. Hij wil gewoon met stijl winnen. Johnny/Spike is de schurkenstatenbouwer. Hij bedenkt de gekke decks die misschien wel werken. Maar Johnny/Spike zet de volgende stap; hij speelt het ook echt. Johnny/Spike wil bewijzen dat hij kan winnen, terwijl hij tegelijkertijd de beperking heeft om innovatief te zijn.
Timmy/Johnny/Spike & Timmy/Spike/Johnny & Johnny/Timmy/Spike & Johnny/Spike/Timmy & Spike/Timmy/Johnny & Spike/Johnny/Timmy
Timmy/Johnny/Spike wil het allemaal. Hij wil bewijzen dat hij kan winnen terwijl hij vernieuwend is en een goede tijd heeft. Dit is een zeldzaam ras omdat het moeilijk is om het midden te houden tussen alle drie de verlangens. De meeste spelers die naar alle drie de profielen neigen, neigen meer naar één of twee dan naar de andere. Maar de drievoudige hybride bestaat wel degelijk en is de AB Negatief van spelersprofielen.
Vorthos
Het laatste punt dat ik wil aanstippen is het “vierde” type speler dat door Matt Cavotta werd geïntroduceerd in zijn column over de creatieve kant van Magic (“Taste the Magic”). In zijn column legde Matt uit dat hij vond dat er een vierde type speler ontbrak, die hij Vorthos noemde. In plaats van te parafraseren, citeer ik Matt:
Vorthos (zijn naam is eigenlijk John, maar omdat er al een “Johnny” in de mix zit, koos hij voor de naam van zijn 16e level half-elven ranger/warmage.) is de man die nooit meer dan één legend card in zijn deck stopt, omdat “het gewoon niet goed zou zijn.” Hij is de man die alleen met de Icy Manipulator uit Ice Age wil spelen, omdat dat de kaart is die ze de “Bone Crank” noemen. Hij wil niet spelen met de Fallen Empires kaarten met de stinkende alternatieve kunst. Vorthos is de man die kaarten begon te verzamelen omdat hij de kunst mooi vond, toen een paar Magic romans las, toen zijn favoriete personages op een paar kaarten zag staan en besloot om te leren spelen. Er zijn een heleboel Vorthoses. Sommigen verzamelen kaarten, maar spelen misschien niet eens. Sommigen hebben er plezier in om artiesten hun kaarten te laten signeren. Sommigen lezen de flavor text pas nadat ze het boek uit hebben, omdat ze dan het einde kunnen verpesten. Vorthos begrijpt dat Magic ook leuk kan zijn als je het spel niet speelt.
Dus waar past Vorthos in dit alles? Het antwoord is dat hij dat niet doet. Niet omdat Vorthos niet belangrijk is, maar omdat hij niet echt een psychografisch profiel is. Vorthos wordt gedefinieerd door wat hem interesseert, niet waarom hij speelt (een subtiel onderscheid, ik weet het). Kortom, Vorthos bekijkt de spelers vanuit een andere as. Interessant, maar niet het onderwerp van de dag.
Wat dit betekent is dat er Timmy Vorthos, Johnny Vorthos en Spike Vorthos zijn. De eerste reciteert graag de flavor text van Fodder Cannon als hij de kans krijgt, de tweede heeft zijn Weatherlight Crew deck, en de derde heeft de karakters uit alle Magic romans die ooit gedrukt zijn gelezen en herinnert zich deze. Misschien zal ik op een dag de profielen van Vorthos’ metgezellen onderzoeken (Wacht maar tot je Melvin ontmoet).
Playing to Type
En dat (in iets meer dan vierduizend woorden) is wat ik te zeggen heb over Timmy, Johnny, en Spike. Kom over drie of vier jaar nog eens terug, als ik de test weer actualiseer en “Timmy, Johnny, and Spike Revisited Revisited” schrijf. Zoals altijd hoor ik graag wat jullie van de spelersprofielen vinden.
Ga volgende week met me mee, dan zal ik eindelijk praten over een onderwerp dat duidelijk zwart-wit is.
Tot dan, moge je omarmen wat Magic voor je betekent.
Mark Rosewater