Voormalig Colts en Lions coach Jim Caldwell heeft een record van 62-50. Dat is aanzienlijk beter dan bijvoorbeeld Jon Grudens record van 63-78 sinds hij Super Bowl XXXVII won.
Dus ja, Caldwell zou in aanmerking moeten komen voor een derde periode als hoofdcoach. In Houston lijkt de timing van het besluit om hem te interviewen echter vreemd.
De Texans hebben geen General Manager. Tenzij de G.M. aan de coach rapporteert, is er geen reden om kandidaten voor coaching te interviewen voordat er een G.M. is aangenomen.
Als er iemand huiverig moet zijn voor de latere komst van een G.M., is het Caldwell wel. Toen Bob Quinn de nieuwe G.M. in Detroit werd, was het een kwestie van tijd voordat Quinn Jim Caldwell zou ontslaan en Matt Patricia zou aannemen. Caldwell ging desondanks 9-7 en 9-7 in twee seizoenen met een onvermijdelijke beëindiging op de loer.
Hoewel het prima en gepast is voor de Texans om wat voorlopige due diligence te doen, heeft het geen zin om de zoektocht naar coaching te starten voordat een G.M. is aangenomen, tenzij de coach de show in Houston zal leiden. Gezien de ervaring van het team met voormalig coach Bill O’Brien, is dat onwaarschijnlijk. Dus tenzij de Texans gewoon het vakje controleren op naleving van de Rooney Rule, heeft het geen zin om coachkandidaten te interviewen zonder eerst een G.M. aan te nemen.
Er is nog een uitzondering, een die nauwelijks ideaal is voor een NFL-team. Het is mogelijk dat de coach en de G.M. een zekere mate van autonomie hebben, afzonderlijk rapporterend aan eigenaar Cal McNair (of, in theorie, aan executive V.P. of football operations Jack Easterby).
Dat zet de deur open voor disfunctioneren, waarbij de coach de G.M. de schuld geeft en de G.M. de coach de schuld geeft als/als het misgaat. Maar gezien de manier waarop het de Texanen de laatste jaren vergaan is, is dat niet uit te sluiten.