“The Whole Truth” opent in de rechtszaal waarin het grootste deel van de film zich zal afspelen. We maken kennis met een advocaat genaamd Ramsey (Reeves), die een oude familievriend genaamd Mike (Gabriel Basso) verdedigt, die beschuldigd wordt van de moord op zijn vader Boone (Belushi). Toen de politie ter plaatse kwam, zat Mike gehurkt over het lichaam van zijn vader, er zit een handafdruk op het mes die op de zijne lijkt, en hij zou een bekentenis hebben afgelegd. Sindsdien zwijgt hij. Zellweger speelt Mike’s moeder; Mbatha-Raw krijgt een totaal ondankbare rol als Ramsey’s co-raadsman.
In de loop van het proces leren we de duistere kant van Boone kennen, een man die misbruik kon maken van zowel zijn vrouw als zijn zoon. Had Mike eindelijk genoeg van zijn misbruik? Heeft hij zijn vader vermoord om zijn moeder te beschermen? Ramsey heeft geen idee omdat Mike geen woord heeft gezegd over wat er die dag is gebeurd. Al in een vroeg stadium wordt gezinspeeld op het feit dat Mike een obsessie had voor het oplossen van misdaden, waarmee de kiem wordt gelegd dat er misschien meer aan de hand is dan we misschien verwachten. En dan gebruikt de film een flashback-structuur die een soort truc wordt. Ramsey vertelt ons in overdreven verhaal – en aan zijn mede raadsman – dat elke getuige liegt. Dus we zien getuigenverklaringen die of iets weglaten of ronduit liegen, en dan zien we de waarheid via flashback. Natuurlijk culmineert het allemaal in een aantal laatste wendingen, waarvan de laatste bijna nergens op slaat.
“The Whole Truth” is gevuld met regels uit het Grisham-spelboekje (zoals “They don’t teach this in law school”) en je plezier kan afhangen van hoeveel je bereid bent te vergeven ter wille van een juridisch mysterie. Er is een heel genre van paperbacks voor de massamarkt – ik noemde ze altijd “luchthavenboeken” – die perfect werken op het strand of tijdens een lange vlucht, wanneer iemands bullshit-detector op de een of andere manier afgestompt raakt. Het script voor “The Whole Truth” is een “luchthavenboek”, hoewel het nog minder pit en pit bevat dan de meeste van die boeken. Het is by-the-numbers.