-
Cristina D’Almeida
Wanneer mensen aan theater denken, is het waarschijnlijk een van de bekendste symbolen die bij hen opkomen, met vele interpretaties die verder gaan dan alleen de komedie en tragedie, blije en droevige betekenis. Het symbool van komedie en tragedie gaat terug tot de Griekse Mythologie en is al decennia lang de centrale voorstelling van de creatieve kunsten. Dit omvat theater, film en televisie. Het is een van mijn favoriete symbolen en wordt vandaag de dag nog steeds veel gebruikt.
Als we teruggaan naar het oude Griekenland, wordt gezegd dat deze maskers in vroege toneelstukken werden gebruikt om de emoties weer te geven die de personages voelden. Het was voor de toeschouwers, die ver van het toneel zaten, gemakkelijker om de maskers te zien en de emoties die ze uitbeeldden.
In die tijd mochten vrouwen in geen enkel toneelstuk meespelen, dus konden de mannen deze maskers dragen, vooral als ze een vrouwelijke rol moesten spelen. De mensen denken vaak dat deze maskers slechts een symbool of een ontwerp van de vroege acteurs waren, maar het begon eigenlijk als een tastbaar masker dat werd gedragen. Het werd beschouwd als een kostuumstuk en deed vervolgens meer van zich spreken tot het bekend werd en een wereldwijd symbool.
In historische zin zijn er twee namen voor elk masker. De naam Melpomene staat voor het tragediemasker of Muze van de Tragedie en de naam Thalia staat voor het komediemasker of Muze van de Komedie. Melpo is de kortere naam voor Melpomene, die een feest van dans en zang betekent.
Hoewel dit niet al te toepasselijk lijkt, omdat Melpomene het tragediemasker is, past het wel in een theatrale zin in het algemeen. Thalia komt van het Griekse werkwoord thallein dat bloeien of groen zijn betekent. Melpomene en Thalia waren de dochters van Zeus.
Mensen brengen de maskers vaak oorspronkelijk in verband met Dionysus. Dionysos is de Griekse God van de wijn. De maskers verbeelden de blijde en droevige emoties die het drinken van wijn met zich mee kan brengen. Ze zijn ook in verband gebracht met de Griekse god Janus, die bekend staat als de twee-gezichten god van het begin. Er wordt gezegd dat Janus de naam aan de maskers heeft geleend.
Door de jaren heen zijn er vele versies van de maskers ontworpen, maar ze beelden allemaal dezelfde basisemoties van geluk en droefheid uit. Natuurlijk, er zijn enkele moderne neemt op de maskers, maar niets totaal out of the ordinary.
Ik denk dat het interessant is om een diepere blik te nemen op een aantal van de werkelijke toneelstukken die worden beschouwd als komedies en tragedies in het theater. Shakespeare toneelstukken zijn een populair genre dat in je opkomt als je denkt aan die twee zeer verschillende soorten toneelstukken, omdat Shakespeare letterlijk komedies en tragedies schrijft.
Sommige tragedies die onmiddellijk in gedachten komen zijn Macbeth, King Lear, Othello, Romeo en Julia en Julius Caesar. Enkele komedies die me te binnen schieten zijn Much Ado About Nothing, The Comedy of Errors, Twelfth Night en As You Like It.
Dit zijn allemaal absolute favorieten van me en ik denk dat ze het meest onderscheidend zijn wanneer ik aan komedies en tragedies denk. Theater is niet hetzelfde zonder dit symbool en wordt door zo velen herinnerd.
Of het nu verband houdt met de Griekse oudheid of als een algemeen statement in de kunsten, het is altijd terug te voeren op theater en ik denk dat het iets is dat over honderden jaren nog herinnerd zal worden. Het is het gezicht van de kunsten, maar het is de wortel van de kunsten.