The Florida Marchman Act: Obtaining Court-Ordered Treatment for Addiction or Alcoholism

Duizenden mensen worden getroffen door de ziekte van verslaving, maar velen van hen beseffen het niet eens. Ontkenning is een veel voorkomende factor in de omgang met verslaafden. Helaas hebben familieleden de neiging om te lijden onder de wervelwind die door de actieve verslaafde wordt gecreëerd. Families weten vaak niet welke kant ze op moeten, vooral wanneer de verslaafde weigert vrijwillig toe te geven aan behandeling. Gelukkig is er een oplossing, maar de familie (of vrienden) moeten volhardend zijn.

De Florida Marchman Act is een civiele procedure die de vrienden of familie van een drugsverslaafde in staat stelt om vertrouwelijk een verzoekschrift in te dienen bij de rechtbank om door de rechtbank bevolen beoordeling, stabilisatie en langdurige behandeling te verkrijgen. Drugsmisbruik of verslaving kan gepaard gaan met alcohol, illegale drugs en/of voorgeschreven drugs zoals hydrocodon (bijv. Vicodin), roxicodon, oxycodon (OxyContin), of benzodiazepinen (bijv. Xanax/Valium), samen met illegale, niet-voorgeschreven drugs zoals methamfetamine, MDMA (bijv.b.v. ecstasy, LSD, heroïne en/of cocaïne (b.v. crack/powder).

Hoe werkt de Florida Marchman Act?

Om een persoon in het kader van de Marchman Act door de rechter te laten behandelen, moet een verzoekschrift bij de rechtbank worden ingediend. Het wordt ten zeerste aanbevolen dat de familie of vrienden die een verzoekschrift bij de rechtbank indienen, een advocaat van de Marchman-wet raadplegen alvorens de procedure te starten.

De eerste stap is een verzoekschrift voor onvrijwillige beoordeling en stabilisatie volgens Fla. Statute 397. Er moet door een gekwalificeerde verslavingsdeskundige worden vastgesteld dat de gedaagde duidelijk de controle over zijn drugs- of alcoholgebruik heeft verloren en de ernst van zijn verslaving niet kan inzien. Er moet ook worden aangetoond dat de respondent:

• het vermogen tot zelfbeheersing met betrekking tot het middelenmisbruik heeft verloren
• hij zichzelf of anderen reeds lichamelijk letsel heeft toegebracht (of waarschijnlijk zal toebrengen), tenzij hij/zij wordt toegelaten
• hij/zij een verminderd oordeelsvermogen heeft, zodanig dat hij/zij niet in staat is zijn/haar behoefte aan zorg in te schatten en een rationele beslissing te nemen over de behoefte aan zorg
• Weigert zich te onderwerpen aan een vrijwillige beoordeling

Als de verslavingsdeskundige van mening is dat aan de bovenstaande criteria is voldaan, dan is de volgende stap een verzoek tot onvrijwillige behandeling, ook onder Fla statute 397. De standaardperiode voor behandeling is 90 dagen. (Het was eerder 60 dagen, maar verhoogd tot 90 dagen met ingang van 1 juli 2016).

De rechter zal meestal afhangen van de verslavingsdeskundige die de respondent heeft beoordeeld, en de beoordeling beveelt niet altijd residentiële behandeling aan. Soms wordt intensieve ambulante (of gewoon ambulante) begeleiding aanbevolen. Als behandeling in een provinciale instelling wordt bevolen, kan er een wachttijd van een paar dagen tot 10 dagen zijn voor de beoordeling. Onze medewerkers zijn gekwalificeerde verslavingsdeskundigen, die de beoordelingen kunnen uitvoeren en ook de hoorzittingen in het kader van de Marchman-wet kunnen faciliteren. Als er een noodopname/crisisopname was binnen drie dagen voorafgaand aan het verzoekschrift, kan worden afgezien van de eis voor beoordeling. Er zijn ook gevallen waarin een noodbevel kan worden uitgevaardigd zonder dat een hoorzitting wordt gehouden.

Details en vereisten van de Marchman Act

Voorheen moest een verzoeker in een Marchman Act-procedure in Florida ofwel een bloedverwant zijn of drie “verantwoordelijke volwassenen” met kennis uit de eerste hand van de toestand van de verweerder. Onder de nieuwe veranderingen vanaf 1 juli 2016, hoeft het slechts één niet-verwante persoon te zijn met kennis uit de eerste hand. Dit maakt het een beetje gemakkelijker om de bal aan het rollen te krijgen.

De nieuwe regels maken duidelijk dat de Marchman Act wel degelijk mensen omvat met co-occurring stoornissen, zoals bipolaire stoornis of persoonlijkheidsstoornis. Dit is zeer nuttig voor gezinnen wanneer een geliefde lijdt aan een psychische aandoening waarbij drugsmisbruik ook een probleem is, maar misschien niet het prominente probleem.-Myles Schlam

Als de verzoeker een particuliere verzekering heeft of de financiële middelen om voor behandeling te betalen, zal de rechtbank hem/haar naar de faciliteit bevelen die door de partijen is vastgesteld. Als de verweerder behoeftig is of geen middelen heeft om voor behandeling te betalen, zal hij/zij worden opgedragen aan een door de provincie gefinancierde faciliteit…als hij/zij voldoet aan de eisen van de diagnostische richtlijnen van die faciliteit.

Als de verweerder lijdt aan bepaalde soorten geestelijke stoornissen, zoals schizofrenie, zullen de meeste provinciale faciliteiten die voornamelijk verslavingen en bijkomende stoornissen behandelen, hem/haar niet opnemen. De nieuwe regels maken echter duidelijk dat de Marchman Act wel van toepassing is op mensen met co-occurring stoornissen, zoals bipolaire stoornis of persoonlijkheidsstoornis. Dit is zeer nuttig voor gezinnen wanneer een geliefde lijdt aan een psychische aandoening waarbij middelenmisbruik ook een probleem is, maar misschien niet het prominente probleem.

De nieuwe wet maakt het ook een beetje moeilijker om een bevel voor onvrijwillige behandeling te krijgen, tenzij de gestoorde persoon eerder heeft gefaald in de behandeling. Bovendien maakt de nieuwe wet duidelijk dat wanneer de persoon met een stoornis de middelen heeft om voor de behandeling te betalen (d.w.z. verzekering), hij of zij moet betalen of de nodige regelingen moet treffen met zijn of haar verzekeraar om de diensten te betalen. Voor degenen die niet verzekerd zijn en niet over de middelen beschikken om voor behandeling te betalen, zijn er enkele door de staat of de provincie gefinancierde behandelingsfaciliteiten beschikbaar (afhankelijk van de provincie).

Verlenging van de behandeling na 90 dagen

Als de gedaagde het door de rechtbank opgelegde behandelingsprogramma van 90 dagen heeft voltooid, kan een motie worden ingediend om de behandelingsperiode te verlengen tot een extra periode van 90 dagen. Deze beslissing wordt beïnvloed door de aanbeveling van het behandelingsteam in de behandelende instelling, evenals door andere professionele adviezen.

Als de gedaagde een instelling verlaat waar hij/zij een gerechtelijk bevel heeft gekregen, wordt de politie gebeld en wordt de gedaagde opgepakt en teruggebracht naar de genoemde instelling. De verweerder kan ook voor minachting van het hof worden gehouden wegens het verlaten van de inrichting of wegens het niet in acht nemen van de alcohol-/drugsvoorschriften. In deze gevallen zal een rule to show cause worden ingediend door ons en vervolgens beslist door de rechter.

Er zijn veel valkuilen en mazen in de Marchman Act en het wordt sterk aangeraden dat iedereen die probeert om door te gaan met dit proces het advies inwinnen van een gekwalificeerde en ervaren Marchman Act advocaat om hen te helpen bij het navigeren door het systeem. De gedaagde zal een raadsman toegewezen krijgen om zijn belangen te behartigen als hij zich dat niet kan veroorloven. Marchman Act hoorzittingen verschillen van county tot county.

Schlam Law, P.A. vertegenwoordigt indieners voor Marchman hoorzittingen in de hele staat. Als advocaat en gekwalificeerde verslavingsdeskundige ben ik hier om een standpunt in te nemen voor de indieners en dit proces voor hen te vergemakkelijken. We zullen alle niveaus van behandeling coördineren en de gerechtelijke procedure van begin tot eind vergemakkelijken, waarbij we meerdere keren in de rechtbank verschijnen indien nodig.

Images Courtesy of iStock