The Boys in Blue: top 25 spelers in de geschiedenis van de Chicago Cubs

De Chicago Cubs zijn een van de meest geliefde en gerespecteerde franchises in alle grote sporten. Ze bezitten het noorden van de Windy City en hun passie is doorgegeven van de ene generatie op de volgende sinds het begin van het honkbal.

The Boys in Blue zijn vaak een contending team geweest, maar ze hebben machtig geworsteld om eindelijk een einde te maken aan hun titeldroogte terug in 2016. Ze hebben echter altijd hun fans aan hun zijde gehad in Wrigley Field.

Nadless om te zeggen, er zijn talloze legendes geweest die het Cubbies-tricot hebben gedragen, maar slechts een handvol van hen steekt boven het peloton uit. Vandaag gaan we hen eren door de top 25 grootste spelers in de Chicago Cubs geschiedenis te benoemen. Opmerking: Alle statistieken, onderscheidingen en kampioenschappen komen uit hun periode bij het team. Eervolle vermelding: Roger Hornsby, Dave Kingman, Hank Sauer, Fergie Jenkins, Gabby Hartnett.

Andre Dawson (1987-92)

Stats: .285/.327/.834, 929 H, 174 HR, 587 RBI, 57 SB
Awards: 5 All-Stars, 2 Gouden Handschoenen, 1 Zilveren Slugger, MVP, Hall of Fame
Wereldseries: 0

Andre Dawson is een van de beste outfielders in de honkbalgeschiedenis. Hij was een leider op en naast het veld en zijn bijdragen aan de Cubs hielpen hen gedurende zijn korte periode bij de ploeg, vooral tijdens het seizoen 1989.

Dawson was een onverschrokken slagman en leidde zelfs de National League met 49 homeruns in het allereerste jaar dat hij op Wrigley Field speelde. Hij wordt nog steeds met veel liefde begroet als hij hun thuiswedstrijden bijwoont, ook al speelde hij maar vijf jaar bij de Cubs.

Aramis Ramírez (2003-11)

Statistieken: .294/.356/.887, 1.246 H, 239 HR, 806 RBI, 8 SB
Awards: 2 All-Stars, Silver Slugger
World Series: 0

Sommige fans waren niet dol op het karakter van Aramis Ramírez, maar zijn aanvallende impact was gewoon onmiskenbaar. Hij was een van de dodelijkste slagmannen van zijn tijd en sommigen beweren dat hij een van de 3 beste derde honkmannen in de geschiedenis van de Cubs is.

Zijn verdediging was onder het gemiddelde voor zijn positie tijdens zijn eerste paar seizoenen bij de Cubs, maar hij was een angstaanjagende slugger, dat is zeker. In feite was hij de uitblinker in de vrije klasse van 2006. Hij had 3 opeenvolgende 30+ HR seizoenen.

Phil Cavarretta (1934-53)

Stats: .292/.371/.787, 1.927 H, 92 HR, 896 RBI, 61 SB
Awards: 4 All-Stars, NL Batting Champion, MVP
World Series: 0

Phil Cavarretta is een van de grootste fans van de Cubs aller tijden en dat is niet voor niets, want hij was twee decennia lang in dienst van de club (op één na de meeste achter Cap Anson) en was een van de leiders van drie verschillende ploegen die de World Series haalden.

Zoals je inmiddels wel weet, kon hij de ploeg bij geen van die drie kansen naar een ring leiden, maar dat is zeker niet aan hem te wijten. Hij was niet echt een power hitter, maar hij was behoorlijk consistent en een geweldige verdediger op het outfield. Hij was ook speler-manager van 1951-53.

Rick Sutcliffe (1984-91)

Statistieken: 82 W, 65 L, 3.74 ERA, 1.315 WHIP, 1.267.1 IP, 900 SO, 481 BB
Awards: 2 All-Stars, CY Young
World Series: 0

Rick Sutcliffe was al een dominante kracht in de competitie toen hij in 1984 naar de Cubs kwam. Hij eindigde het seizoen sterk en won de CY Young award in zijn allereerste seizoen op Wrigley Field.

De Rode Baron werd de best betaalde werper in de competitie gedurende zijn tijd bij de Cubs en dat was niet voor niets. Hij won 6 van zijn 8 seizoenen bij de ploeg met dubbele cijfers, waaronder een seizoen met 18 overwinningen in 1987.

Derrek Lee (2004-10)

Stats: .298/.3787.903, 1.046 H, 179 HR, 574 RBI, 51 SB
Awards: 2 All-Stars, 2 Gold Gloves, Silver Slugger, NL Batting Champion
World Series: 0

Derrek Lee had al een titel gewonnen met de Florida Marlins en de Cubs ruilden voor hem om een broodnodige aanvallende impuls aan hun team te geven. Naast Aramis Ramírez, creëerde hij één van de sterkste één-twee stoten in de competitie op dat moment.

Lee was een meester in het maken van contact. Hij was gewoon te slim, te sterk, te vastberaden. Hij leidde zelfs de MLB in hits, doubles, gemiddelde, slugging percentage, OPS, OPS+, en total bases tijdens het seizoen 2005.

Kerry Wood (1998-2008, 2011-12)

Stats: 80 W, 68 L, 35 SV 3.67 ERA, 1.258 WHIP, 1.279.0 IP, 1.470 SO, 609 BB
Awards: 2 All-Stars, Rookie of the Year
World Series: 0

Kerry Wood was eerder in zijn carrière een strikeout-machine. Hij brak uit als een nationale sensatie nadat hij 20 Astros had uitgeschakeld tijdens zijn debuutseizoen. Hij moest echter het grootste deel van zijn carrière vechten tegen blessures.

Hoe dan ook, Woods niet aflatende werklust maakte van hem een van de meest betrouwbare relievers in de geschiedenis van de Cubs. Hij kwam zelfs terug voor zijn laatste seizoen om zich terug te trekken op Wrigley Field. Hij leidde de competitie een keer in strikeouts en strikeouts per 9 innings.

Carlos Zambrano (2001-11)

Statistieken: 125 W, 81 L, 3.60 ERA, 1.319 WHIP, 1.826.2 IP, 1.542 SO, 823 BB
Awards: 3 All-Stars, 3 Silver Sluggers
Wereldseries: 0

Niet veel werpers kunnen opscheppen over het hebben van 3 Silver Sluggers awards onder hun riem, maar Carlos ‘Big Z’ Zambrano was dan ook niet zo veel werpers. Hij wordt beschouwd als een van de beste slagmannen aller tijden met een gemiddelde van .238, 24 homeruns en 71 RBI’s.

Maar naast zijn tijdige slagman was Zambrano ook zeer betrouwbaar op de heuvel. Hij was de enige werper uit de National League die in vijf jaar (2013-18) minstens 13 wedstrijden won, dankzij die dodelijke zinker van hem. Hij is tweede all-time in strikeouts in de geschiedenis van de franchise.

Bruce Sutter (1976-80)

Stats: 32 W, 30 L, 133 SV, 2,39 ERA, 1,055 WHIP, 494 SO, 131 BB
Awards: 4 All-Stars, CY Young, 1 NL Rolaids Relief Man Award, 1 NL Saves Leader
World Series: 0

Als Bruce Sutter aan het opwarmen was, wist je dat je de klus moest klaren voor hij op de heuvel was. Zodra hij binnenkwam, was het game over. Punt uit. Hij was een van de meest dominante closers die dit spel ooit heeft gezien.

Sutters ambtstermijn bij de Cubs duurde slechts 5 seizoenen, maar dat was meer dan genoeg om in deze lijst te komen. Hij had een ERA van 1.34 in 1977, kreeg 27 reddingen het volgende seizoen, en won toen de CY Young. Hij gooide ook meer dan 100 slagmensen met drie slag uit in drie van zijn vijf jaar bij de ploeg.

Don Kessinger (1964-75)

Statistieken: .255/.315/.629, 1.619 H, 11 HR, 431 RBI, 92 SB
Awards: 6 All-Stars, 2 Gouden Handschoenen
Wereldseries: 0

Don Kessinger was niet bepaald een power-hitter. Eerlijk gezegd was hij niet echt een offensieve kracht. Hij was echter een van de beste verdedigers in het honkbal en dat maakte hem zo populair bij de fans en de competitie.

De Cubs hadden in die tijd een verdediging van topklasse met Kessinger en Ron Santo. In feite, leidde hij alle shortstops in reikwijdte factor en de hele competitie in assists in 1966. Hij had ook meer dan 500 assists in 6 opeenvolgende seizoenen.

Lee Smith (1980-88)

Statistieken: 40 W, 51 L, 180 SV, 2.92 ERA, 1.255 WHIP, 681.1 IP, 644 SO, 264 BB
Awards: 2 All-Stars, Hall of Fame
World Series: 0

De beste jaren van Lee Smith in de competitie kwamen misschien kort na zijn vertrek bij de Cubs, maar hij was nog steeds een van de beste relievers in het spel tijdens zijn ambtstermijn in de Windy City. Hij was een grote favoriet bij de fans.

Lee’s intensiteit was gewoon aanstekelijk. De mensen stonden elke avond op hun benen en zijn karakter intimideerde de slagmensen van de tegenpartij. Oh, en hij had misschien wel de coolste afro in de MLB-geschiedenis.

Billy Herman (1931-41)

Stats: .309/.366/.782, 1.710 H, 37 HR, 577 RBI, 53 SB
Awards: 8 All-Stars, Hall of Fame
World Series: 0

Om de een of andere reden wordt Billy Herman vaak over het hoofd gezien als we het hebben over de groten aller tijden in de geschiedenis van de Cubs. Hij was echter een vast onderdeel van hun line-up voor een decennium en een van de meest productieve hitters van zijn tijd.

Herman stond niet bekend om zijn kracht, maar hij kon contact maken, zelfs tegen de moeilijkste afbrekende ballen. Ook was hij een geweldige honkloper die uit het niets een extra honk kon maken, hij leidde in zijn carrière zelfs een keer de competitie in doubles en triples.

Mark Grace (1988-00)

Statistieken: .308/.386/.832, 2.201 H, 148 HR, 1.004 RBI, 67 SB
Awards: 3 All-Stars, 4 Gold Gloves
World Series: 0

Mark Grace kwam niet over als de doorsnee slagman uit de jaren negentig. Hij was niet bepaald een power-hitter en werd vaak over het hoofd gezien, maar hij was wel een van de meest consistente slagmannen van het decennium.

Je kon er altijd op rekenen dat Grace in moeilijke situaties zou leveren. Opmerkelijk is dat hij zelfs Major League Baseball aanvoerde in het totaal aantal slagen gedurende het decennium met meer dan 1.700. Daar moeten we het meer over hebben.

Anthony Rizzo (2012-heden)

Stats: .277/.376/.872, 1.186 H, 217 HR, 720 RBI, 55 SB
Awards: 3 All-Stars, 3 Gold Gloves, Platinum Glove, Silver Sluggers
World Series: 1

Anthony Rizzo is de meest recente toevoeging aan deze lijst. Hij zit al acht seizoenen bij de Cubs en werd al meteen een teamleider, niet alleen vanwege zijn filantropische ondernemingen, maar ook vanwege zijn invloed op alle aspecten van het spel.

Rizzo is een gevreesde slagman die elke avond een enorme spelveranderaar kan zijn. Zijn verdediging is ook geweldig. Ook speelde hij een grote rol in het team dat eindelijk een einde maakte aan de beruchte vloek van Billy the Goat.

Randy Hundley (1966-73, 1976-77)

Stats: .240/.296/.654, 758 H, 80 HR, 364 RBI, 12 SB
Awards: All-Star, Gold Glove
World Series: 0

Ryan Hundley was de ultieme catcher van de oude stempel. Hij stond niet bekend om zijn vermogen om de bal te raken, maar hij liet zich zeker gelden aan de verdedigende kant van het spel, want hij behoorde in dat opzicht tot de besten van de competitie.

Hundley was een meester in het omgaan met elke werper en pitch. Hij was een uitgesproken leider die zich een weg baande naar het hart van de fans voor zijn inzet voor de franchise. Hij wordt tot op de dag van vandaag vaak gezien op Wrigley Field.

Hack Wilson (1926-31)

Stats: .322/.412/.10002, 1.017 H, 190 HR, 769 RBI, 34 SB
Awards: Hall of Fame
World Series: 0

Hack Wilson was de ultieme honkloper. Hij is nog steeds recordhouder voor OPS, on-base percentage en slugging percentage, ondanks dat hij slechts zes volledige seizoenen bij de Cubbies heeft gespeeld. Hij heeft nog steeds het record voor meeste RBI’s in een seizoen met 191.

Wilson was gewoon een entertainer. Er was geen werper op aarde die hem kon temmen en hij werd zelfs uitgeroepen tot de officieuze Meest Waardevolle Speler in 1930 na het slaan van een toenmalig record van 56 homeruns. Hij was een vaste MVP-kandidaat in het buitenveld van de Cubs.

Stan Hack (1932-47)

Stats: .301/.394/.791, 2.193 H, 57 HR, 642 RBI, 165 SB
Awards: 5 All-Stars
World Series: 0

De meeste jonge fans kennen Stan Hack niet, de man die linkshandig sloeg en rechtshandig gooide. Maar in die tijd was hij een enorme aanvallende bedreiging en een expert in het uitslaan van worpen naar de tegenpartij.

Hacks late swing en snelheid maakten van hem een van de meest productieve spelers in de geschiedenis van de Cubs en een van de beste leadoff hitters aller tijden. Hij leidde de National League in hits en gestolen honken elk twee keer en sommigen beschouwen hem als de grootste derde honkman van de jaren ’30.

Mordecai Brown (1904-12, 1916)

Stats: 188 W, 86 L, 48 SV, 1.80 ERA, 0.998 WHIP, 2.329.0 IP, 1.043 SO, 445 BB
Awards: ERA Titel, Hall of Fame
World Series: 2

Mordecai Brown werd bijna per ongeluk gedwongen om van derde honkman naar werper over te stappen. Daarna werd hij een van de meest dominante werpers ooit dankzij zijn onorthodoxe drievingerige greep. Zijn worpen hadden een ongekende spin.

Brown won meer dan 20 wedstrijden bij 6 verschillende gelegenheden en speelde een grote rol in de eerste twee World Series titels van de Cubs. Ook startte hij tweemaal 50 wedstrijden en had seizoenen van 32 en 27 complete games terwijl hij 3 keer de competitie aanvoerde in WHIP. Sommigen beschouwen hem als de beste werper in de geschiedenis van de Cubs.

Frank Chance (1898-1912)

Stats: 297/.394/.789, 1.269 H, 20 HR, 590 RBI, 402 SB
Awards: Hall of Fame
World Series: 2

Frank Chance was een van de eerste grootheden aller tijden in de geschiedenis van de club. Hij kwam bij de Cubbies toen ze nog The Orphans heetten. Tot op de dag van vandaag is hij de leider aller tijden in gestolen honken.

Chance leidde de NL twee keer in gestolen honken en één keer in gescoorde punten. Hij speelde zowel als catcher en outfielder en was een van de meest productieve spelers in de competitie tijdens zijn hoogtepunt. Hij kon het letterlijk allemaal, zoals hij bewees door als speler-manager te fungeren tijdens de laatste 7 jaar van zijn carrière als Cub.

Sammy Sosa (1992-04)

Stats: .284/.358/.928, 1.985 H, 545 HR, 1.414 RBI, 181 SB
Awards: 7 All-Stars, 6 Silver Sluggers, ML Player of the Year, NL MVP
World Series: 0

Sammy Sosa is altijd een onderwerp van controverses geweest. Hij is altijd betrokken geweest bij PED-gerelateerde schandalen en te oordelen naar zijn uiterlijk, de manier waarop hij speelde, en het feit dat hij floreerde in een tijdperk samen met spelers als José Canseco, Barry Bonds, en Mark McGwire hebben altijd een sterretje naast zijn cijfers gezet. Toch hebben ze niet kunnen bewijzen dat hij tijdens zijn carrière steroïden heeft gebruikt.

Het valt niet te ontkennen dat Sammy Sosa een van de grootste powerhitters aller tijden is en, tot nader order, een Cubs-legende. Hij heeft 4 van de top 5 seizoenen met de meeste homeruns in de geschiedenis van de franchise, waaronder 3 60+ seizoenen. Hij is ook houder van hun record voor meeste homeruns (545).

Greg Maddux (1986-92, 2004-06)

Statistieken: 133 W, 112 L, 3,61 ERA, 1,245 WHIP, 2.016.0 IP, 1.305 SO, 547 BB
Awards: 2 All-Stars, 6 Gold Gloves, CY Young, MLB Wins Leader, Hall of Fame
World Series: 0

Niet veel spelers kunnen er prat op gaan een legende te zijn voor twee verschillende teams. Dat is waarom Greg Maddux een van de grootste aller tijden is. Zijn duurzaamheid hielp hem uit te blinken bij zowel de Cubs als de Braves en een fan favoriet te zijn, niet alleen bij de supporters van die teams, maar in de hele sportindustrie.

Maddux kon zelfs de gevaarlijkste slagmensen in de competitie met gemak foppen en hoefde niet eens boven 89 mph te komen. Hij concentreerde zich liever op het altijd onder controle blijven en was de meester van de buitenbocht met zijn breekballen.

Cap Anson (1876-1897)

Stats: .331/.396/.844, 3.012 H, 97 HR, 1.880 RBI, 247 SB
Awards: 2 NL Batting Champion, Hall of Fame
World Series: 0

Cap Anson’s carrière was enigszins gemiddeld tot hij in 1879 tot captain-manager werd benoemd. Hij leidde de Chicago White Stockings (later Colts, later Cubs) naar 5 opeenvolgende NL-wimpels en werd een van de topspelers in het honkbal tot het einde van zijn 22-jarige loopbaan bij de club.

Anson was een legende, een God onder de mensen. Tot op de dag van vandaag is hij recordhouder van de meeste hits, singles, doubles, RBIs, en runs in de geschiedenis van de club. Hij leidde de NL in RBI’s 8 keer en was de eerste speler die ooit de grens van 3.000 hits bereikte.

Billy Williams (1959-74)

Stats: 296/.364/.867, 2.510 H, 392 HR, 1.353 RBI, 86 SB
Awards: 6 All-Stars, ML Player of the Year, Batting Champion, Rookie of the Year, Hall of Fame
World Series: 0

Billy Williams wordt door sommigen beschouwd als de grootste outfielder die ooit het Chicago Cubs uniform heeft gedragen en hij heeft duidelijk de cijfers om die bewering te staven. Hij was niets minder dan spectaculair in zijn tijd bij het team.

Williams sloeg homeruns door het hele land en haalde vervolgens de hoogtepuntenfilms met een aantal ongelooflijk atletische en indrukwekkende vangballen. Hij was een meester in het stelen van homeruns en staat nog steeds tweede in extra-base hits (881) in de geschiedenis van de franchise.

Ron Santo (1960-73)

Stats: .279/.366/.838, 2.171 H, 66 HR, 1.290 RBI, 35 SB
Awards: 9 All-Stars, 5 Gold Gloves, Hall of Fame
World Series: 0

Ron Santo is het meest geliefde en gerespecteerde lid van de Chicago Cubs franchise en dat met een – zeer – lange adem. Hij is een van de top-tier derde honkman aller tijden en een uitstekende leider, ook al werd hij vaak over het hoofd gezien en ondergewaardeerd door de rest van de league.

Santo’s passie en grit waren besmettelijk voor de rest van het team. Hij was een van de beste verdedigers in de competitie, terwijl hij ook een voortdurende bedreiging was op de plaat. Hij leidde de NL in wandelingen 5 keer tijdens zijn carrière. Helaas moest hij wachten tot zijn overlijden om eindelijk te worden opgenomen in de Hall of Fame, wat een gebrek aan respect is dat niemand tot op de dag van vandaag kan bevatten.

Ryne Sandberg (1982-1994, 1996-1997)

Stats: .285/.344/.796, 2.385 H, 282 HR, 1.061 RBI, 344 SB
Awards: 10 All-Stars, 9 Gold Gloves, 7 Silver Sluggers, NL MVP, Hall of Fame
World Series: 0

Ryne Sandberg is de beste tweede honkman in de geschiedenis van de Cubs, en dat bij lange na niet. Hij is een van de beste op die positie aller tijden, punt. Zijn atletisch vermogen, zijn doorzettingsvermogen en zijn passie voor het maken van uitstekende verdedigingsslagen werden alleen overtroffen door zijn aanvallende impact.

Sandberg is 4e aller tijden in gestolen honken in de geschiedenis van de Cubs. Hij was de bouwsteen van het team gedurende zijn hele carrière en leidde zelfs de competitie in homeruns in 1990. Helaas was hij nooit in staat om het team naar een World Series wimpel te leiden, maar dat is de enige smet op zijn verder perfecte cv.

Ernie Banks (1953-71)

Stats: .274/.330/.830, 2.583 H, 512 HR, 1.636 RBI, 50 SB
Awards: 14 All-Stars, Gold Glove, 2 NL MVP, Hall of Famer
World Series: 0

Er is een reden waarom Ernie Banks ‘Mr. Cub’ wordt genoemd. Hij is misschien wel de meest iconische speler in de geschiedenis van de franchise en een van de meest invloedrijke atleten aller tijden, zelfs de eerste zwarte speler die ooit het Cubs’ uniform droeg. Hij staat op de tweede plaats van alle hits in de geschiedenis van de franchise.

Door zijn passie, doorzettingsvermogen en hart werd hij een favoriet bij de fans, een uitmuntende verdediger (zowel als eerste honkman als shortstop) en een vaste waarde in de All-Star Game. Hij was een echte leider, op en naast het veld en hij maakt nog steeds zijn aanwezigheid bekend in de club op elk groot evenement waar ze bij betrokken zijn.