In het verleden kon een verwonding aan het gewricht van het spronggewricht van een paard zeker een einde hebben gemaakt aan zijn of haar carrière of bruikbaarheid. Nu, met de zich steeds verder ontwikkelende wetenschap van de diergeneeskunde, hebben aandoeningen aan het gewricht een veel grotere kans om behandeld of zelfs genezen te worden.
Een van de redenen waarom een blessure aan de stijgbeugel paardeneigenaren angst inboezemt, is de gecompliceerde aard van het gewricht, aldus Scott Cammack, D.V.M. Hij praktiseert in de Northern Hills Veterinary Clinic in Sturgis, South Dakota, met verschillende andere specialisten.
Cammack legt uit dat de behandeling veel meer betrokken is dan soortgelijke verwondingen. Een verwonding aan het spronggewricht kan bijvoorbeeld vaak worden verholpen door de onderste twee gewrichten te fuseren (het spronggewricht bestaat in totaal uit vier gewrichten). Omdat het een gewricht is met weinig beweging, zal het paard na fusie nog steeds gezond zijn en functioneren.
“Het spronggewricht, aan de andere kant, is een gewricht met veel beweging. Er gebeurt daar van alles. Het heeft niet de capaciteit om te worden gesmolten en nog steeds gezond te zijn. Ik zou overwegen dat ze ernstiger zijn. Ze zijn meer vatbaar voor problemen op lange termijn dan een spronggewricht is, in mijn gedachten,” zei hij.
Volgens Dr. Cammack is het spronggewricht anatomisch vergelijkbaar met een menselijke knie. “Alle onderdelen zijn vergelijkbaar met je knie. Net zoals atleten hun knieën blesseren, blesseren ze zichzelf. Ze hebben een knieschijf, ze hebben meniscussen, ze hebben voorste en achterste kruisbanden, ze hebben collaterale ligamenten.” Een groot verschil is dat mensen één knieband hebben die van de knieschijf afkomt, terwijl paarden er drie hebben. Daarom kunnen paarden zeer unieke problemen hebben.
Een aandoening, die vaak voorkomt bij jongere paarden (tussen 2 en 6 jaar) is de “intermitterende opwaartse fixatie van de knieschijf” of gewoon een “knokkel.” Dr. Cammack beschrijft deze aandoening: “Het locking mechanisme van het gewricht houdt het been verkeerdelijk in de gesloten, verlengde positie. Ze kunnen hun been niet buigen en het buigt alleen bij het vetlok. Dat is er een die we op verschillende manieren behandelen. Soms doen we een procedure waarbij we een naald in de mediale patellaband steken en die een beetje splijten, zodat die wat dikker en strakker wordt om dat te verhelpen. Dus dat is een vrij eenvoudige procedure. ”
Een andere aandoening die bij jongere paarden voorkomt is OCD (osteochondrosis) letsel, een ontwikkelingsprobleem. Volgens Dr. Cammack zijn het cyste-achtige laesies op het bot. “Sommige vullen zich op en sommige vereisen een operatie. We zagen er laatst nog een. Een vierjarige had grote cysten in het bot. Het enige wat ze deden was het paard uitzetten en wachten. Die vulde zichzelf op, maar dat is niet gebruikelijk. Meestal spuit je de cyste in of zet je er een schroef overheen of verschillende behandelingen voor zoiets.”
Aan de andere kant kunnen oudere paarden heel andere aandoeningen in het gewricht hebben. Hij zei: “In mijn gedachten, ga je meer van de weke delen verwondingen te zien in uw jongere paarden en meer van de artrose bij de oudere paarden.”
“Oudere paarden gaan meer geneigd zijn om artritis in hun gewricht te zien, wat secundair kan zijn aan een blessure die ze lang geleden hebben gehad. Ze hebben een collaterale band verwond en het was niet gediagnosticeerd, of ze hebben wat instabiliteit van ligament schade en dan is het genezen en ze kwamen door met het. Jaren later zie je de artritis, de artrose daar.”
Gewrichtsblessures worden vaak gezien bij prestatiepaarden in verschillende disciplines. “Als je begint met elke discipline waar ze hard moeten lopen, hard moeten draaien, hard moeten stoppen, draaien. We zien het meer bij koeien- en teugelpaarden en bij rijpaarden,” zei Dr. Cammack. Maar verwondingen kunnen ook voorkomen op de ranch of in andere disciplines. “Zeker elk paard kan een slechte bodem vinden of een gat in de grond of iets dat hen kan verwonden.”
Interessant is dat jongere paarden vatbaarder kunnen zijn voor verwondingen die in de arena ontstaan. “We doen onze futurities en zo veel zware training op hen als ze jong zijn en ze hebben niet het spiergeheugen en de skillset om hun been op het juiste moment op de juiste plaats te hebben met die hoeveelheid kracht erop.”
Dr. Cammack’s procedure voor het onderzoeken van paarden omvat een buigtest, waarbij het gewricht kortstondig wordt belast om de locatie van eventuele zwakke punten in de gewrichten te bepalen. Het einddoel is om te bepalen hoe de prestaties van het paard geoptimaliseerd kunnen worden zonder eventuele problemen te maskeren. Als het paard chronische problemen heeft, kan de typische injectie met HA (hyaluronzuur), een soort steroïde, worden toegediend, die ongeveer $175 kost.
Voor andere verwondingen, kunnen verschillende soorten injecties de truc doen. “Er is zeker veel meer gaande met regeneratieve geneeskunde dan vroeger,” zei Dr. Cammack. Het gebruik van PRP (platelet-rijk plasma) kan het gewricht helpen zichzelf te genezen. “Je neemt het bloed, verwerkt het en haalt er bloedplaatjesrijk plasma uit. Het zal genezende factoren en bepaalde eiwitten bevatten die het gewricht kunnen helpen beter te worden.” Dit kan rond de $250 kosten.
“Er is er nog een die pro-stride heet, wat een andere vorm van PRP is, maar het is een meer geconcentreerde vorm van PRP. Het kost meer dan 450 dollar. Als je aan stamcellen begint, gaat dat omhoog. We nemen gewoon het beenmerg of het vet, afhankelijk van welke vorm we doen en sturen het op. Met dat monster dat we opsturen, moeten we $2,300 naar het laboratorium sturen. Dat kan meer dan $2.500 zijn om stamcellen te doen,” zei Dr. Cammack. “Het is een opwindend gebied.”
Cammack heeft zijn professionele carrière gewijd aan de studie van paardachtigen en in het bijzonder hun gewrichten en beweging.
“Toen ik op de universiteit zat, begon ik in deze kliniek te werken met Dr. Margie Jones. Ik ontwikkelde een sterke affiniteit voor paardenwerk en liep een jaar stage bij een paardenchirurg in Californië, maar hij deed een sportgeneeskundige praktijk en toen kwam ik in het diepe zwembad van de sportgeneeskunde en ontwikkelde er een diepe liefde voor,” zei hij.
Meer ernstige verwondingen aan het spronggewricht kunnen operaties met zich meebrengen, die sterk variëren in betrokkenheid en prijs.
Dit artikel dient als een kort overzicht van een zeer groot gebied van veterinaire studie. Dr. Cammack besteedt veel van zijn praktijk en tijd aan het leren van meer over de paardachtige, het bijwonen van de jaarlijkse American Association of Equine Practitioners conferenties, en het uitbreiden naar regeneratieve geneeskunde.