Het heette oorspronkelijk Stack O’Lee Blues en werd in de loop der jaren ook wel “Stackalee,” “Stackolee,” “Stack-A-Lee,” “Stackerlee,” “Stagger Lee,” “Staggerlee,” “Stag-O-lee,” en “Stagolee” genoemd. Misschien wel de bekendste versie is die van Lloyd Price die op 9 februari 1959 de US Hot 100 aanvoerde – die van hem was “Stagger Lee”. Wilson Pickett had er een US hit mee in 1967 en Tommy Roe in 1971.
Het nummer werd voor het eerst gepubliceerd in 1911, en werd voor het eerst opgenomen in 1923 door Fred Waring’s Pennsylvanians. In 1925 nam Ma Rainey de tweede versie van “Stack O’Lee Blues” op. Het was eigenlijk al sinds de eeuwwisseling in het zuiden aan de gang, op en neer reizend langs de Mississippi.
De oorsprong van het liedje gaat terug tot 1895 en een verhaal in The St. Louis Globe-Democrat. “William Lyons, 25, een dijkwerker, werd gisteravond om 10 uur in de saloon van Bill Curtis, aan Eleventh en Morgan Streets, in de buik geschoten door Lee Sheldon, een koetsier. Lyons en Sheldon waren vrienden en waren samen aan het praten. Beide partijen hadden blijkbaar gedronken en waren in een uitbundige stemming. De discussie ging over politiek en er ontstond een woordenwisseling die er toe leidde dat Lyons Sheldon’s hoed van zijn hoofd griste. Deze eiste hem verontwaardigd terug. Lyons weigerde, waarop Sheldon zijn revolver trok en Lyons in de buik schoot. Toen zijn slachtoffer op de grond viel, nam Sheldon zijn hoed uit de hand van de gewonde man en liep koelbloedig weg. Hij werd vervolgens gearresteerd en opgesloten in het Chestnut Street Station. Lyons werd naar het Dispensarium gebracht, waar zijn wonden ernstig werden verklaard. Lee Sheldon is ook bekend als ‘Stag’ Lee.”
Billy Lyons overleed later aan zijn verwondingen. Lee Sheldon’s eerste proces eindigde in een onbesliste jury; bij het tweede werd hij veroordeeld en kreeg hij gevangenisstraf; hij stierf in 1912.
Er zijn meer dan 60 bekende opgenomen versies, en ontelbare andere die nooit zijn opgenomen. Mississippi John Hurt’s opname uit 1928 wordt door blueswetenschappers beschouwd als de definitieve versie. Andere versies zijn onder meer van Furry Lewis (1927), Long Clive Reed (1927), Frank Hutchison (1927), Woody Guthrie (1956), Lonnie Donegan (1956), Taj Mahal (1969), en Bob Dylan (1993). Cab Calloway and His Orchestra namen een nummer op met de titel “Stack O Lee Blues,” maar dat heeft tekstueel niets met het origineel te maken.
Meer moderne versies zijn gedaan door Prince Buster & The Trojans. (Ze namen een ska/reggae-versie op in 1990.) Nick Cave and the Bad Seeds deden een versie van het nummer op hun album Murder Ballads uit 1996, terwijl The Black Keys een nummer opnamen met de titel “Stack Shot Billy” op hun album Rubber Factory uit 2004.
Volg onze Blues For Beginners om meer invloedrijke bluesklassiekers te horen.
