Hier volgt een Bijbelstudie over Romans 14 met commentaar en samenvatting.

Ik kan me herinneren dat ik me als jonge christen aansloot bij een kerk die erg legalistisch was. Ze verboden bepaald voedsel en je kon niet eens kaarten of dansen op een bruiloft zonder dat iemand je veroordeelde. Later, na het lezen en bestuderen van Romeinen 14, ontdekte ik dat we elkaar niet moesten veroordelen over niet-essentiële zaken. Wie kan het wat schelen wat iemand eet. Als ik iets in het bijzonder niet eet, heb ik niets te oordelen over iemand die dat wel doet. Wij moeten op de Dag des Oordeels niet voor anderen staan, maar alleen voor Christus. Het is door onze Meester wie wij staan of vallen, niet een andere gelovige. Als iemand geen varkensvlees eet, ga ik er niet op aandringen dat hij dat wel doet of als ik het niet doe, kan ik niet van anderen verwachten dat zij het niet eten. Wij zijn niet in de positie om anderen te veroordelen over vlees of drank. Dat is niet onze taak. Dat is Gods roeping.

Waarom moest Paulus dit aan de Romeinse kerk schrijven?

Is roken en drinken in de Bijbel verboden?

Heeft iemand u ooit veroordeeld omdat u iets deed waarvan de Bijbel niet duidelijk zegt dat het een zonde is?

Heeft u een ander veroordeeld over eten, drinken, andere dingen die niet specifiek in de Bijbel genoemd worden?

Dit kan betrekking hebben op sommige Joden die nog steeds de Heilige Dagen hielden onder de Mozaïsche Wet, dus ik denk dat Paulus ons opnieuw vertelt dat we niet over iemand moeten oordelen over de dagen die hij wel of niet in acht neemt. Sommigen houden de sabbat op zaterdag, anderen houden de zondag als de dag des Heren, maar “niemand van ons leeft voor zichzelf en niemand van ons sterft voor zichzelf” (Rom 14:7), dus “Waarom oordeelt u over uw broeder? Of gij, waarom veracht gij uw broeder? Want wij allen zullen staan voor de rechterstoel van God” (Rom 14:10). Het is een feit dat “ieder van ons voor God rekenschap zal moeten afleggen” (Rom 14,12). Wij zullen geen rekenschap aan anderen hoeven af te leggen.

Waarom blijft Paulus herhalen dat wij rekenschap aan God zullen moeten afleggen?

Waren er onder de gelovigen blijkbaar gelovigen die andere gelovigen beoordeelden op grond van het voedsel dat zij aten?

Is er iets mis met het aanbidden van God op zaterdag of zondag of zelfs op woensdag?

In dit hoofdstuk gaat het veel over het vellen van een oordeel over anderen en het opwerpen van een struikelblok of een belemmering voor een broeder of zuster. Paulus was ervan overtuigd dat niets op zichzelf onrein is, maar als iemand vindt dat varkensvlees onrein is, dring dan niet je geweten op aan anderen en zet het hen voor bij een maaltijd. Zij hebben de vrijheid om te eten wat zij willen of zich ervan te onthouden en wij moeten hen niet laten struikelen over dingen als eten of drinken. Paulus zegt: “Als uw broeder bedroefd is over wat u eet, wandelt u niet meer in de liefde. Door wat u eet, vernietigt u niet degene voor wie Christus is gestorven” (Rom 14:15), want “het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid en vrede en blijdschap in de heilige Geest” (Rom 14:17).

Verklaarde Paulus alle voedsel rein?

Wie kent u die struikelblokken heeft opgeworpen over niet-essentiële zaken?

Hebben wij dit ooit gedaan?

Als iemand geen alcohol drinkt, hetzij door een morele overtuiging, of als hij vroeger met alcohol heeft geworsteld, zet dan gerust geen drank voor zijn neus, maar drink tegelijkertijd zelf ook niet voor anderen als zij dat als zonde ervaren. Ook al is drinken geen zonde, maar alleen dronkenschap, oordeel niet over anderen die er misschien anders over denken dan jij. Zij hebben een andere opvoeding gehad dan jij. Het punt van Paulus is dat als iemand er aanstoot aan neemt, doe het dan niet. Het is het niet waard om te bewijzen dat je gelijk hebt als het een struikelblok voor iemand creëert. De sleutel voor Paulus was, “wie twijfelt is veroordeeld als hij eet, omdat het eten niet uit geloof voortkomt. Want wat niet uit het geloof voortkomt, is zonde” (Rom 14:23).

Wat bedoelt Paulus met “wat niet uit het geloof voortkomt, is zonde?”

Als wij het gevoel hebben dat het verkeerd voor ons is, is het dan zonde voor ons?

Heeft u wel eens twijfels gehad over eten, drinken of roken?

Betekent deze schuld dat het zonde voor u is?

Samenvatting

Er schuilt een groot gevaar in het spanningsveld tussen vrijheid en losbandigheid (of een vrijbrief om te zondigen). Sommige mensen voelen zich niet op hun gemak bij het eten of drinken van bepaald voedsel, dus eer hun voorkeuren en duw hun niet je waarden door de strot. We moeten het oordeel aan God overlaten, want “het koninkrijk Gods is niet een zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid en vrede en blijdschap in de heilige Geest” (Rom 14:17). Ieder van ons zal voor de rechterstoel van Christus moeten staan en het is een éénzitting. Wij hebben niets te oordelen over anderen als zij vinden dat iets voor hen geen zonde is.

Artikel door Jack Wellman

Jack Wellman is Pastor van de Mulvane Brethren Church in Mulvane Kansas. Jack is ook de Senior Schrijver van What Christians Want To Know, wiens missie het is om Christenen toe te rusten, te bemoedigen en te stimuleren en om vragen te beantwoorden over de dagelijkse wandel van de gelovige met God en de Bijbel. U kunt Jack volgen op Google Plus of bekijk zijn boek Teaching Children the Gospel verkrijgbaar op Amazon.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.