Dus gisteren was ik acid aan het droppen, online aan het surfen op het net toen ik op deze website stuitte die de waarheidswedstrijd heet. In eerste instantie dacht ik dat ik struikelde over deze grote realisatie over de wereld, maar terwijl ik het las ik al snel voelde dat het off op veel punten en eigenlijk begon te denken dat het was vooral BS (met wat goede dingen besprenkeld hier en daar).
Ik had altijd het geloof dat als ik stierf, “ik” stierf. Mijn ego, mijn ik, maakt me bang voor de dood, maar dat ego is slechts een illusie. Bewustzijn hield op maar het zou goed zijn en door meditatie en “aanwezig” zijn kon ik daar in mijn normale dagelijkse wereld dichter bij komen. Niettemin, de bewering in het boek dat het bewustzijn na de dood doorgaat, dat is wat me echt stoort.
Overige delen van het boek (je wordt uiteindelijk herboren als een lagere levensvorm als je de “waarheid” niet vindt), houd ik buiten beschouwing (hoewel ik kan zien hoe hij het op een bepaalde manier intellectualiseert). Maar het voortdurende bewustzijn raakt me nog steeds – (wat het hele reïncarnatiegedoe levensvatbaar maakt). Ik had gisteren tijdens de reis een openbaring dat citaten van Boeddha eigenlijk citaten van jezelf waren (uiteraard zijn de citaten interpretaties) en op een of andere vreemde manier dat het voortgezet bewustzijn was. Toen stuitte ik op het boek dat er dieper op inging. Ik weet dat het boek niet erg goed ontvangen is (en ik ben een beetje geërgerd dat ik mijn hele reis heb “verspild” door het te lezen), maar ik wilde weten wat jullie specifiek over mijn vragen denken?
Gecontinueerd bewustzijn is interessant voor mij omdat ik het boek “Bewijs van de Hemel” heb gelezen, waarin ook soortgelijke thema’s aan de orde komen.