Wat zijn enkele van de meest voorkomende ziekten van prairiehonden als huisdier?
Gemeenschappelijke aandoeningen van prairiehonden als huisdier zijn onder meer zwaarlijvigheid, gebitsaandoeningen, ademhalingsaandoeningen, hartaandoeningen en parasieten. Prairiehonden kunnen ook worden getroffen door kanker en ringworm.
Wat zijn de tekenen van deze ziekten?
“Ziektesymptomen, ongeacht de oorzaak, zijn vaak niet-specifiek.”
Ziektesymptomen, ongeacht de oorzaak, zijn vaak niet-specifiek. Daarom moet elke afwijking van normaal bij uw huisdier onmiddellijk worden geëvalueerd door een dierenarts die exotische huisdieren behandelt.
Een prairiehond met overgewicht kan lijden aan secundaire hart-, lever-, of alvleesklierproblemen. Zwaarlijvigheid is het gevolg van het voeren van een verkeerd dieet en van te weinig beweging. Zwaarlijvigheid is gemakkelijk te voorkomen en moeilijk te behandelen, omdat prairiehonden vaak “verslaafd” raken aan het dieet dat hen tot zwaarlijvigheid aanzette. Zie de Prairiehonden-voeding hand-out.
Parasieten kunnen voorkomen bij en op prairiehonden. Deze omvatten vlooien, teken, en diverse intestinale parasieten (wormen en protozoa zoals coccidia.) In gevangenschap gefokte prairiehonden hebben minder problemen met parasieten dan in het wild gevangen dieren. Een grondig veterinair onderzoek, met inbegrip van microscopisch onderzoek van de ontlasting en profylactische ontworming, zijn van cruciaal belang bij de aankoop van uw nieuwe huisdier.
“In gevangenschap gefokte prairiehonden hebben minder problemen met parasieten dan in het wild gevangen dieren.”
Vlooien kunnen de pest bij zich dragen; prairiehonden moeten vóór aankoop tegen vlooien worden behandeld.
In het wild gevangen prairiehonden kunnen de darmparasiet Balisascaris procyonis herbergen, die kan worden overgedragen op andere huisdieren en mensen. Er is momenteel geen effectieve behandeling voor deze parasiet bekend.
Tandaandoeningen kunnen ontstaan door overgroeiende tanden of door een verkeerde beetligging van de tanden. Schade aan de tanden kan het gevolg zijn van trauma, kauwen op de kooi, of het voeren van een verkeerd dieet (een te laag gehalte aan vezelrijk grashooi.) Tekenen van tandziekte kunnen zijn verminderde eetlust, gewichtsverlies, en overmatig speekselen uit de bek. De behandeling, die meestal het vijlen van de tanden onder narcose vereist, is meestal genezend als ze op tijd wordt uitgevoerd. Het probleem kan terugkomen.
Respiratoire aandoeningen kunnen secundair zijn aan zwaarlijvigheid, of het gevolg zijn van een infectie met bacteriën of schimmels, of een tumor in de borstkas of de longen. De diagnose wordt gesteld door middel van radiografie, echografie, of kweken van afvloeiingen van de luchtwegen indien geïndiceerd. De behandeling hangt af van de oorzaak, maar de prognose is altijd onzeker, omdat veel van deze gevallen pas later in het ziekteverloop worden vastgesteld.
Zoals bij aandoeningen van de luchtwegen, wordt ook hartziekte bij prairiehonden gezien. Gedilateerde cardiomyopathie, een hartaandoening die ook voorkomt bij mensen, honden en katten, komt voor bij prairiehonden. Klinische verschijnselen zijn ademhalingsmoeilijkheden, gewichtsverlies en gebrek aan eetlust. De diagnose is dezelfde als bij een ademhalingsaandoening. Behandeling met hartmedicijnen kan worden geprobeerd. Net als bij de ademhalingsaandoening is de prognose altijd onzeker omdat veel van deze gevallen pas later in het ziekteverloop worden gediagnosticeerd.
Apenpokken, die op mensen overdraagbaar zijn, werden in 2003 bij enkele prairiehonden gemeld. Als gevolg van een uitbraak van apenpokken in de VS werd een gezamenlijke verordening uitgevaardigd die de invoer van verschillende Afrikaanse knaagdieren en ook het vervoer, de verkoop of het vrijlaten van als huisdier gehouden prairiehonden verbood.
Hoe kan ik zien of mijn prairiehond ziek is?
Hoewel de symptomen van bepaalde ziekten vrij specifiek kunnen zijn, zijn de meeste van de veel voorkomende symptomen vaag en niet-specifiek. Veel voorkomende niet-specifieke verschijnselen zijn anorexia (gebrek aan eetlust) en lethargie, die bij veel ziekten kunnen voorkomen. Daarom moet ELKE afwijking van normaal een reden tot bezorgdheid zijn, en moet u met uw prairiehond naar uw dierenarts voor een onmiddellijke evaluatie.
Hoe worden prairiehondenziekten gediagnosticeerd?
Soms geeft de voorgeschiedenis en het lichamelijk onderzoek de dierenarts aanwijzingen over het onderliggende probleem (zwaarlijvigheid, gebitsaandoening). Vaak moet diagnostisch onderzoek (ontlastingsonderzoek op parasieten, aspiratie van knobbels en bulten om te controleren op abcessen en kankers, röntgenfoto’s en bloedonderzoek om te bepalen of er sprake is van orgaanziekten) worden gedaan. Vanwege de aard van prairiehonden, worden de meeste tests gedaan onder gas (meestal isofluraan) anesthesie.
“Geschiedenis en lichamelijk onderzoek zal de dierenarts aanwijzingen geven over het onderliggende probleem”
Hoe worden prairiehond ziekten behandeld?
Ziekten die verband houden met voeding worden behandeld met dieetcorrectie. Voor echt zieke dieren kan ziekenhuisopname met dwangvoeding en vochttoediening nodig zijn. Bacteriële en parasitaire ziekten worden behandeld met de juiste medicatie. Prairiehonden met ernstige aandoeningen van de inwendige organen worden behandeld met ondersteunende therapie, met inbegrip van medicamenteuze behandeling indien geïndiceerd. Jammer genoeg overleven velen het niet door het gevorderde stadium van de ziekte op het ogenblik van de diagnose.