- Portillo’s is een fast-casual restaurantketen beschouwd als een one-stop shop voor iconische Chicago levensmiddelen.
- Opgericht in 1963 in de zuidwestelijke buitenwijken van Chicago, is Portillo’s in het hele land bekend om zijn hotdogs, Italiaanse rundvleessandwiches, kaasfrietjes en gehakte salades.
- Maar zijn best bewaarde geheim is de cake shake van het restaurant. Insider’s Medha Imam bezocht Portillo’s Summit, IL locatie om te leren wat er in het maken van de iconische cake shake gaat.
- Het gerucht gaat dat ze een hele plak chocoladetaart in hun milkshake stoppen, waardoor het een must-try dessert is.
- Bezoek Insider’s homepage voor meer verhalen.
Hieronder volgt een transcriptie van de video.
Medha Imam: Portillo’s is in het hele land bekend om zijn hartige hotdogs en knapperige frietjes. Maar de meeste Chicagoans weten dat Portillo’s best bewaarde geheim zijn cake shake is.
Klant: Het is een shake en het is Portillo’s chocolade cake in een keer. Het is geweldig. Het is een slecht idee. Ik weet niet wie het bedacht heeft.
Klant: Duimen maar. Geweldig. Medha: De Portillo’s locatie hier, in Summit, Illinois, staat bekend als de zoetste buitenwijk van de keten.
Kara Crones: In deze locatie, afhankelijk van de dag, we gaan door overal van 60 tot 200 van deze per dag waarschijnlijk. In het weekend, maken we soms meer dan 100 taarten op een zaterdagochtend: Dat is Kara Crones. Ze is al negen jaar bij Portillo’s en maakt de taarten en cake shakes al sinds ze hier werkt.
Klant: Het is extreem chocoladeachtig en decadent. Het is erg vochtig.
Klant:
Kara: Mensen zijn nog steeds geschokt als je ze vertelt: “Hé, we bakken deze ter plaatse vers.”
Medha: De cakemix begint met de droge ingrediënten, cacaomeel, bakpoeder en zuiveringszout. Er is altijd een gerucht geweest dat Portillo’s cake mayo in zich heeft om het zo vochtig te maken.
Klant: Ik ben geen culinaire expert, maar ik hoorde dat mayo daar veel in zit.
Medha: Kunt u die geruchten ontzenuwen? Als het niet waar is?
Kara: Ik kan je niet vertellen wat het geheime ingrediënt is.
Medha: Oké. Iemand zou me kunnen vermoorden. Nee, ik maak maar een grapje. Medha: Het echte geheim zit in het mixen. Portillo’s mixt het beslag op drie verschillende snelheden, laag, medium, en dan hoog. Dit is om diepe zakken van lucht in het mengsel te nemen om het die beroemde pluizige textuur te geven.
Kara: Wanneer het tegen het einde aankomt, krijg je een soort begin van die geur van chocoladecake. Je hebt zoiets van, oh, het is bijna klaar. Het is Portillo’s chocolade cake tijd. Je moet het controleren tegen het einde, ongeveer 28 tot 29 minuten, want niemand wil overgare chocolade cake. Dus, wanneer de cakes uit de oven komen, moeten we ze uit de pan halen zodat ze kunnen afkoelen, zodat ze daar niet overgaar worden. We geven ze een flinke tik op de zijkant, draaien ze om in onze hand en leggen ze op dit koelrek. En dan kunnen we het glazuren, want we willen geen smeltend glazuur.
Medha: Het glazuur dat op een Portillo’s chocoladetaart gaat is niet zelfgemaakt en is in feite gewoon je traditionele klassieke fudge glazuur.
Kara: Dus, we gaan eerst een piepklein stipje op de bodem doen om de cake te helpen plakken. En dan draaien we het om, zodat het eindproduct er gelijkmatiger uitziet en de twee stukken aan elkaar kleven. Dus we maken bijna een hamburger van de cake. En dan nemen we ons eerste pond glazuur, en we spreiden het zo gelijkmatig mogelijk uit: En zei je pond glazuur? Dat zei ik: OK, dus er is 2 pond glazuur.
Kara: 2 pond glazuur op elke Portillo’s chocolade cake.
Medha: Wow.
Kara: En dan gaan we nemen onze tweede pond van glazuur, en we gaan het op de top en wikkel het rond alle kanten, maar we zijn niet echt gaan voor perfectie, we gaan voor zelfgemaakte.
Klant: Ik hou niet van zoetigheid, maar dit is lekker.
Klant: Dit is heel goed. Al die tijd dat ik naar Portillo’s ga, krijg ik meestal een stuk chocoladecake.
Klant: Dus, je moet rundvlees eten.
Klant: Ja.
Klant: En bier en cake. In die volgorde, dat wel. Het is lekker. Ik vind het lekker.
Klant: Hun glazuur doet het echt. Sommige taarten, het is gewoon een beetje, zoals, te zweverig of zoiets.
Klant: Ja, ik ben geen grote fan van, zoals, de slagroom, dus het glazuur soort doet het. En gewoon de taart zelf…
Klant: Het is super vochtig.
Klant: Het is vochtig en sponzig.
Werknemer: 281, uw lunch is klaar.
Medha: Dank u! Het raakt de plek, elke keer weer. Ik weet nog dat we als kind op al onze familiefeestjes Portillo’s cake aten. De cake zelf is niet zo overweldigend zoet als je zou denken dat het zou zijn, gebaseerd op wat we in de keuken zagen. Het is, nogmaals, een subtiele smaak van chocolade, en het glazuur is echt wat de zoetheid eraan toevoegt. Er is genoeg glazuur om de hele taart mee te vullen. Dit is letterlijk de perfecte guilty pleasure voor iedereen die zijn gevoelens wil opeten. Dit is het.
Maar je kan niet alleen Portillo’s chocolade cake eten. Je moet hun cake shake proberen. Volgens Kara, toen Portillo’s begon met het maken van Gina Portillo’s cake recept, konden ze ze alleen serveren op de dag dat ze gemaakt werden, want dat is ongeveer hoe lang ze vers bleven. Dus een manager met de naam Dale Phillips dacht dat het een geweldig idee zou zijn om de restjes te gebruiken. Ze begonnen stukjes cake in een cake shake te doen, en ze begonnen het te verkopen, en het is sindsdien een succes. We pakken onze beker. We geven het een klein beetje shake mix in de bodem.
Medha: En wat is die shake mix?
Kara: Vanille ijs, zo’n beetje. We gaan ons hele stuk taart nemen.
Medha: Het hele stuk?
Kara: Een heel stuk taart.
Medha: Dat is geweldig.
Kara: We gaan het allemaal in dit kopje doen met dit kleine beetje vanille ijs.
Medha: OK.
Kara: Het moment dat mensen erachter komen dat we een stuk taart in een shake doen, is hun geest opgeblazen.
Medha: Mijn geest werd vandaag opgeblazen. Ik kom uit Chicago, en ik heb het gevoel dat veel mensen niet eens weten dat Portillo’s een cake shake heeft.
Kara: Nee, dat weten ze niet.
Medha: En ik stel de cake shake alleen gelijk aan Portillo’s.
Kara: Dus, het hele ding gaat erin. We gaan ervoor zorgen dat ze al hun heerlijke glazuur krijgen: Dit is waarom ik van Chicago hou. Dan doen we er nog wat van onze chocolade siroop bij. Dus het is chocolade op chocolade. We doen er nog wat shake mix bij. Medha:
Kara: Een beetje op de bodem, zodat de cake niet vast komt te zitten op de bodem en dan krijg je gewoon grote stukken, en dan nog een beetje, en dan gaan we mixen. Het gaat een aantal van de brokken van dat stuk cake dat er in zit breken, zodat je het eigenlijk kunt drinken door een rietje of met je lepel aan de zijkant.
Je wilt in staat zijn om iemand dit te laten drinken in hun auto als ze de drive-through verlaten. Je wilt er een beetje dikke stukjes in, gewoon voor een hapje, maar niet te veel. En dan doen we er een beetje meer op om het af te maken: Oké. En dan gaan we mixen. En voilà, chocolade cake shake.
Klant: Het is kauwbaar. Het is goed: Het is goed.
Klant: Nu weet ik het niet meer.
Customer: Ik hou ervan als je de brokken erin krijgt, en vooral als het, zoals, de brokken van glazuur, oh.
Klant: Ja, brokken gewoon… Je moet er extra hard aan zuigen: De geruchten zijn waar. Ze doen inderdaad een hele cake slice in de cake shake, die is geweldig. En het beste deel van de cake shake, voor mij althans, is dat elke slok komt met stukjes en brokjes van de chocolade cake zelf, dus het voelt echt alsof je een hele plak cake aan het drinken bent. Ik weet dat klinkt als veel voor sommige mensen, maar het is zo lekker. Het is zo lekker. En ik raad het 100% aan.
Het beste dat de cake shake bij Portillo’s aanvult zijn de frietjes. Je dipt de frietjes letterlijk in je cake shake, en je neemt een hap. En je krijgt de perfecte combinatie van zoet en hartig, je krijgt de knapperigheid van de friet, en de zachte papperigheid van de cake shake zelf. Zo lekker.
Portillo’s was voor mij als kind altijd troost eten. Het was altijd iets dat me aan thuis deed denken en een plek waar ik met al mijn vrienden kon komen. Of ik nu op de middelbare school zat of op de universiteit, er was gewoon zoveel variatie, maar ook het eten was gewoon altijd goed. Vooral de cake, de cake shake, en de frietjes. Deze drie staan misschien niet op de iconische vijf lijst van Portillo’s, maar voor mij, zijn ze de beroemde drie.
Dit is waarom ik Midwest mis. Niemand geeft om het aantal calorieën. Je proeft gewoon goed voedsel, en je eet goed voedsel, en je eet gewoon wat je gelukkig maakt.