Medical Air komt dagelijks uit duizenden wandcontactdozen in Canadese ziekenhuizen. Op plaatsen waar zeer acurate ademhalingspatiënten worden behandeld, is het gebruik van medische lucht vergelijkbaar met – en vaak zelfs belangrijker dan – zuurstof. De meeste ziekenhuizen met centrale medische luchttoevoer maken het product ter plaatse door buitenlucht samen te persen.
Als RRT verantwoordelijk voor ventilatie, hoge flow therapie, isolette omgevingscontrole, of aërosoltherapieën, heb je je ooit afgevraagd wat de kwaliteit is van de lucht die uit de wandcontactdozen komt? Health Canada beschouwt medische lucht als een Schedule E medicijn, en de Canadese Building Code schrijft voor dat wanneer het ter plekke in ziekenhuizen wordt gemaakt, “de gezondheidszorginstelling ervoor moet zorgen dat het product dat door het Medical Air toevoersysteem wordt geproduceerd en aan het distributiesysteem van de pijpleiding wordt geleverd, voldoet aan de specificaties voor Medical Air USP of een andere monografie(ën) zoals gespecificeerd door het formularium van de gezondheidszorginstelling” (CAN/CSA Z7396.1-17, 5.5.2.1.3) .
Een rapport geproduceerd door Air Liquide Healthcare beschrijft bevindingen van Medical Air kwaliteitsbemonstering die begon in februari 2014 en nu meer dan 60.000.000 chemische analyse datapunten heeft verzameld van Medical Air bronsystemen op grote stedelijke en afgelegen landelijke locaties. Uit deze gegevens hebben we geleerd dat op elke onderzochte locatie inbreuken op de USP-formule zijn vastgesteld. De meeste breuken houden verband met kortetermijngebeurtenissen zoals een helikopterlanding, terwijl andere die verband houden met omgevingsfactoren zoals bosbranden, wekenlang aanhouden. Bemonsterde producten vertoonden CO-niveaus van meer dan 50 ppm; meer dan vijf keer de USP-limiet. En verhoogde CO2-niveaus, die vaak de USP-limiet met een factor twee overschrijden, is veruit het meest voorkomende probleem.
We hebben gemerkt dat wanneer we bewijs van kwaliteitsproblemen delen met RRT’s in het hele land, lokale verhalen van potentiële Medical Air kwaliteitsschendingen aan de oppervlakte komen. Personeel van twee locaties met een niveau III NICU rapporteerden zorgwekkende CO-niveaus in arteriële bloedgasmonsters van patiënten. In beide gevallen was het personeel van de locatie van mening dat de meest plausibele hoofdoorzaak een hoge CO-waarde in de centraal gepijpte medische lucht was. Op locaties met gemeten CO-overschrijdingen variëren de hoofdoorzaken van de uitlaatgassen van ziekenhuisketels tot emissies van stationaire dieselmotoren die de luchtzuiverheid verontreinigen.
Omdat CO2 de meest voorkomende verontreiniging buiten de specificatie is, moet speciale aandacht worden besteed aan deze bekende verstikkingsfactor. Blootstelling aan concentraties van >8% of meer kan de dood, bewusteloosheid of stuiptrekkingen veroorzaken. Wat de menselijke fysiologie betreft, weten we ook dat normale CO2-niveaus in het bloed essentieel zijn voor de pH-regeling en de alveolaire gasuitwisseling. Vanuit een therapeutisch perspectief is CO2 in kleine gecontroleerde doses een effectief ademhalingsstimulerend middel.
Wat we tot voor kort niet wisten is dat typische drogers die gebruikt worden bij de productie van medische lucht in ziekenhuizen CO2 bolussen opvangen en afgeven in de pijplijn . Figuur 1 illustreert de variabiliteit van CO2 gemeten gedurende één dag in een grote stedelijke faciliteit met een bolus die halverwege de dag vrijkomt.
Wetende dat CO2 een “kleverige” molecule is (d.w.z., hogere dichtheid dan zuurstof of stikstof), vroegen wij ons af hoe ver een bolus intact door een pijpleiding kon reizen. Nader onderzoek bevestigde dat een CO2 bolus van 1 liter meer dan een kilometer kan reizen in een koperen pijpleiding van een halve inch en een zuurstofarme atmosfeer kan veroorzaken (d.w.z., O2 < 18% volume/volumepercentage) bij het verlaten van de pijpleiding. De bolus die is afgebeeld in figuur 1 deed zich voor na een korte stillegging en herstart van de Medical Air fabriek. De plotselinge piek in CO2 duurde een paar minuten en resulteerde zeer waarschijnlijk in zuurstofarme Medical Air bij een of meer wanduitgangen.
Met het oog op dit opkomende bewijs, publiceerden de auteurs van Canada’s regelgeving voor medische gasleidingen in 2017 een nieuwe vereiste (CSA Z7396.1, s5.5.2.1.5 (b)) die clinici betrekt . Voortaan, wanneer een Medical Air-systeem wordt geïnstalleerd, gewijzigd of vervangen in een zorginstelling, moet een kwaliteitsrisicobeoordeling worden uitgevoerd om te bepalen dat de frequentie van kwaliteitsmonitoring en -controle geschikt is, gezien de locatiespecifieke therapeutische toepassingen waarbij Medical Air is betrokken. Bovendien moeten clinici deelnemen aan de beoordeling en bereid zijn vragen te beantwoorden als:
-
Zijn kortdurende uitbarstingen van medische lucht met een tekort aan zuurstof en CO2 veilig voor uw patiënten?
-
Moet het productiesysteem voor medische lucht op uw locatie zodanig worden ontworpen dat automatisch wordt voorkomen dat hoge CO- of CO2-niveaus in de pijplijn terechtkomen?
Concluderend kan worden gesteld dat medische lucht een therapeutisch product is dat door de meeste ziekenhuizen ter plekke wordt gemaakt. Zoals alle geneesmiddelen moet het een formule volgen. Canadese ziekenhuizen kunnen de USP-formule kiezen, of hun eigen formule bedenken. USP noemt zes verontreinigingen: koolmonoxide, kooldioxide, vochtigheid, stikstofmonoxide, stikstofdioxide en zwaveldioxide. Zijn er andere verontreinigingen die u wilt laten meten en controleren, zoals ozon? En welke drempelwaarden voor elke verontreiniging zijn zinvol voor uw patiënten?
Het bewijs en de regelgeving zeggen dat het tijd is voor ademhalingstherapeuten om de medische luchtformule te kennen en toe te passen in hun ziekenhuizen!