Uhuru Muigai Kenyatta, president van Kenia (sinds 9 apr 2013)
Update Aug 8, 2017: Bij presidentsverkiezingen wint zittend president Uhuru Kenyatta 54,3% van de stemmen.
Uhuru Muigai Kenyatta (geboren 26 oktober 1961) is de vierde en huidige president van Kenia, in functie sinds 9 april 2013. Voordien was hij in de regering van Kenia minister van Lokaal Bestuur van 2001 tot 2002, en leider van de officiële oppositie van 2002 tot 2007; vervolgens was hij vicepremier van 2008 tot 2013. Vanaf 2002 was hij parlementslid voor het kiesdistrict Gatundu South. Kenyatta was ook voorzitter van de Kenya African National Union (KANU), die deel uitmaakte van de Partij van Nationale Eenheid (PNU).
Volledige bio: http://en.wikipedia.org/wiki/Uhuru_Kenyatta
Mwai Kibaki, voormalig president van Kenia
Mwai Kibaki, president van Kenia
President Mwai Kibaki is geboren op 15 november 1931 in Gatuyaini Village, Othaya division, Nyeri, in de Central Province. Hij is de laatstgeboren zoon van wijlen Kibaki Githinji en wijlen Teresia Wanjiku. Zijn broers en zussen zijn Philip Githinji, Kinyua Kibaki, Anastasia wangui, Waruguru Kibaki (allen overleden), Ester waitherero, Bernard Nderitu en een halfbroer Samuel Githinji.
Mwai Kibaki ging naar de Gatuyaini dorpsschool waar hij wat toen Sub “A” en sub “B” heette, het equivalent van standaard één en twee, afmaakte. Daarna ging hij naar de Karima missieschool voor de drie volgende klassen van de lagere school. Later, tussen 1944 en 1946, ging hij naar de Mathari School (nu Nyeri High School) voor de vierde tot en met de zesde klas. Hier leerde hij timmeren en metselen omdat de leerlingen meubels repareerden en materiaal leverden voor het onderhoud van de schoolgebouwen. Hij verbouwde ook zijn eigen voedsel, zoals van alle studenten op de school werd verwacht.
Kibaki breidde de kunst van zelfredzaamheid uit naar zijn schoolvakanties, waar hij extra geld verdiende door als loopjongen te werken op bussen van de ter ziele gegane Othaya African Bus Union.
Na Karima Primary en Nyeri Boarding Primary School, ging hij naar Man’gu High School waar hij tussen 1947 en 1950 studeerde. Hij slaagde met een maximum van zes punten voor zijn “O” niveau examen. Hij werd beïnvloed door de veteranen van de twee wereldoorlogen in zijn dorp en overwoog ooit soldaat te worden in zijn laatste jaar in Man’gu. Dit ging niet door vanwege een uitspraak van de Chief colonial secretary, Walter Coutts, die de rekrutering van de Kikuyu, Embu en Meru gemeenschappen in het leger verbood.
Na Man’gu ging hij naar de Makerere University om een Bachelor of Arts graad in Economie, Geschiedenis en Politieke Wetenschappen te behalen. Aan de universiteit was Kibaki voorzitter van de Kenya Students Association en vice-voorzitter van de Makerere Students Guild.
Hij studeerde in 1955 af met een First Class Honours Degree (BA) in Economie en kreeg een aanstelling als Assistant Sales Manager Shell Company of East Africa, Uganda Division. In datzelfde jaar kreeg hij een beurs om postdoctoraal werk te doen aan een Britse universiteit. Hij schreef zich in aan de prestigieuze London School of Economics voor een B.sc in public finance, waar hij afstudeerde met een onderscheiding.
Hij ging in 1958 terug naar Makerere waar hij tot 1960 lesgaf als assistent-docent in de economie-afdeling. In december 1960 verliet hij Makerere en keerde naar huis terug om een baan bij Kanu te aanvaarden als uitvoerend officier. Eerder, in maart 1960, was hij betrokken geweest bij de oprichting van de KANU-partij.
In 1962 trouwde Kibaki met Lucy Muthoni, de dochter van een kerkminister, en samen hebben ze vier kinderen: Judy Wanjiku, Jimmy Kibaki, David Kagai, en Tony Githinji. Ze hebben ook drie kleinkinderen: Joy Jamie Marie: Mwai Junior en Krystina Muthoni.
In 1963 debuteerde hij in de electieve politiek door mee te dingen naar het Donholm Constituency (nu Makadara) in de provincie Nairobi, dat hij won op een Kanu-kaart.
Hij werd van 1963 tot 1965 parlementair secretaris van de minister van Financiën en in 1965 werd hij benoemd tot minister op het ministerie van Handel en Industrie, waar hij tot 1969 diende.In datzelfde jaar werd Mwai Kibaki herkozen als parlementslid voor het Donholm Constituency op een Kanu-kaart.
Hij werd later overgeplaatst naar het strategische ministerie van Financiën en Economische Planning waar hij van 1970 tot 1978 diende. In deze periode verhuisde Kibaki zijn politieke basis van Nairobi naar Othaya en werd in 1974 herkozen om het kiesdistrict Othaya te vertegenwoordigen op een Kanu-kaart. Bij de daaropvolgende verkiezingen van 1979, 1983 en 1988 werd hij herkozen als parlementslid voor hetzelfde kiesdistrict. Naast parlementslid was Kibaki van 1974 tot 1991 voorzitter van de Kanu-afdeling in Othaya, toen hij uit Kanu stapte om de Democratische Partij (DP) op te richten.
Kibaki werd in 1978 tot vice-president benoemd toen Daniel Arap Moi de macht overnam na de dood van de stichtende president, Jomo Kenyatta. Hij bleef werkzaam op het ministerie van Financiën en Economische Planning tot 1983, toen hij werd overgeplaatst naar het ministerie van Binnenlandse Zaken en Nationaal Erfgoed. Hij bleef werkzaam tot 1988, toen hij opnieuw werd overgeplaatst naar het ministerie van Volksgezondheid. Kibaki was ook de leider van Government Business en voorzitter van het Sessional Committee van 1978 tot 1988.Hij was de Kanu vice-president van 1978 tot 1988.
Kibaki richtte DP op 25 december 1991 en streed voor het presidentschap op haar ticket in de verkiezingen van 1992.Hij werd derde na Daniel Moi en Kenneth Matiba.
In 1997 streed hij opnieuw voor het presidentschap op hetzelfde ticket en werd tweede na Daniel Arap Moi Kanu’s. Hij werd lid en voorzitter van de Commissie voor Openbare Rekeningen van 1997 tot 2002.
In januari 1998 werd DP de officiële oppositiepartij, waardoor Kibaki de status van de leider van de officiële oppositiepartij kreeg. Van 1998 tot 2002 werd hij ook lid van de Commissie voor Handelsaangelegenheden van het Huis.
Mwai Kibaki werd op 30 december 2002 beëdigd als president na de winst in de voorafgaande algemene verkiezingen van 27 december 2002. Hij is de derde president van Kenia.