Voor de meesten van ons stellen duiven niets meer voor dan lawaai en uitwerpselen, maar velen vergeten of weten niet dat duiven eigenlijk duiven zijn.
De moderne duif van vandaag stamt oorspronkelijk af van de rotsduif en duiven zijn een gemakkelijk herkenbaar symbool, het symbool van de vrede.
De duif is een herkenbaar symbool geworden, vooral wanneer hij wordt afgebeeld met een olijftak in de snavel.
Het teken van de duif is belangrijk geworden als christelijk symbool, vooral in de westerse wereld en daardoor is het een universeel symbool geworden dat iedereen herkent.
Wat niet algemeen bekend is, is dat de relatie van de mens met duiven ver teruggaat in de geschiedenis. De christenen waren niet de eersten die de duif als symbool adopteerden.
Culturen
Door de tijd en vele verschillende culturen heen zijn duiven, als symbool, geassocieerd met vele verschillende deugden.
Omwille van hun zuiver witte aspect stonden ze symbool voor zuiverheid en onschuld.
Andere deugden die ze symboliseerden waren wijsheid, kennis, begrip, raad, standvastigheid en vroomheid.
Omdat ze paren voor het leven, worden duiven ook geassocieerd met huwelijkstrouw.
Het woord duif is ook in gebruik geraakt als een woord van vertedering.
De Spaanse schilder Pablo Picasso populariseerde het teken van de duif als vredessymbool in de moderne tijd en noemde zelfs zijn dochter, Paloma, het Spaanse woord voor duif.
De Amerikaanse avant-garde kunstenaar, Andy Warhol, gebruikte het in zijn versie van het Laatste Avondmaal om de Heilige Geest voor te stellen.
Geschiedenis
Zo ver terug als in de 13e eeuw v. Chr. in Mesopotamië, werd de duif als symbool gebruikt. In dit geval werd zij in verband gebracht met een godin, Inanna-Ishtar genaamd.
Zij was een godin van oorlog, liefde en seksualiteit.
Afbeeldingen van duiven omringden haar verering en men geloofde dat zij soms de gedaante van een duif aannam.
Religie
In het jodendom gebruikten de Hebreeërs de duif om de geest van god voor te stellen. Voordat het christendom werd gesticht hebben duiven een spirituele rol gespeeld.
Er staat geschreven dat toen Maria, de moeder van Jezus, een echtgenoot zocht, een duif uit de staf van een priester tevoorschijn kwam en recht op Jozef afvloog, ten teken dat hij de uitverkorene was.
Er staat ook geschreven dat de ouders van Jezus duiven offerden bij zijn besnijdenis, een gangbare praktijk in die tijd.
Een Kanaänitische moedergodin, Asherah genaamd, had ook duiven in verband gebracht met haar verering.
Grieken
Vele van de Griekse goden werden geassocieerd met duiven als symbolen van hun verering.
Het meest met de godin Aphrodite, de godin van de liefde en Eirene, de godin van de vrede, wier tempels beide bedekt waren met afbeeldingen van duiven.
Geweerd wordt dat de volgelingen van Aphrodite het bloed van geofferde duiven gebruikten om de altaren in haar tempels te zuiveren en bij feesten in haar naam.
In de oude Griekse kunst vindt men de duif geschilderd op aardewerk, gemaakt als standbeeld, en als bas-reliëf houtsnijwerk. Ze zijn ook in verband gebracht met Zeus.
Romeinen
Toen de Romeinen de Griekse goden overnamen en een andere naam gaven, namen ze dezelfde symbolen over die hen voorstelden of met hen in verband werden gebracht.
Venus, de godin van de liefde, bleef voorgesteld worden door het symbool van de duif.
De geluksgodin Fortuna werd ook geassocieerd met duiven.
Christenen
In de christelijke bijbel komt in het verhaal van Noach en de zondvloed een duif voor.
Noach stuurde een duif uit om droog land te zoeken en deze keerde na zeven dagen terug. Toen liet hij een raaf los, die terugkwam met een olijftak in zijn snavel.
In het christendom staat geschreven dat God tegen Johannes de Doper zei dat hij de Messias zou herkennen aan het ’teken van de duif’.
Toen Jezus door Johannes werd gedoopt, vloog er een duif naar beneden die hem op het hoofd raakte. Op dat moment wist Johannes de Doper wie Jezus was en riep hem uit tot de Messias.
Zo werd de duif ook een christelijk symbool. De vroegchristelijke kunst is doorspekt met het teken van de duif en later hebben de grote Europese kunstenaars deze trend voortgezet.
In feite gebruikten de vroege christenen de duif en de vis als symbolen van hun geloof voordat het kruis de overhand kreeg, zoals vandaag de dag het geval is.
Over het geheel genomen is de duif een universeel teken van vrede, liefde en de Heilige Geest geworden.
Het oude Brittannië
In de Arthurlegende werden duiven geassocieerd met de jacht naar de Heilige Graal.
Islam
In de Islam krijgen duiven enig respect, omdat volgens de Islamitische geschiedenis duiven de profeet Mohammed hielpen aan zijn vijanden te ontsnappen toen hij zijn volgelingen leidde op een trektocht van Mekka naar Medina.
De duiven leidden de jagers af terwijl hij zich in een grot verborg.
Dachtend dat de grot leeg was, gingen ze verder en lieten de profeet ontsnappen.
Eén verwijzing in de Koran zegt dat Mohammed rust in een duiventil of duiventil, wachtend om herboren te worden.
Azië
In de oostelijke wereld, werd van de Japanse oorlogsgod Hachiman gezegd dat hij duiven als boodschappers gebruikte.
In Conclusie
In onze moderne wereld, deels van de duif als universeel teken van vrede, hebben we de neiging ze zoveel mogelijk te negeren.
Duiven hebben echter een zeer lange relatie met de mensheid gehad. Deze gaat terug tot in de oudheid.
Door de hele geschiedenis heen, door verschillende tijdperken en culturen heen, heeft de duif een nauwe associatie met religie gehad en is in de meeste gevallen de geest van God en vrede gaan vertegenwoordigen.