De fans van Philadelphia stonden bekend om hun hartstochtelijke steun aan hun team, en de minder gastvrije behandeling van de spelers van de tegenpartij. In een enquête onder de spelers verklaarde meer dan 62% dat de Wings-fans de smerigste en smerigste dingen naar hen hadden geschreeuwd in de competitie.
Over de fans zei doelman Rob Blasdell: “Ze zijn echt de beste fans in de competitie. Ze zijn waarschijnlijk de meest goed geïnformeerde fans in de competitie. Het zou een beetje hetzelfde zijn als spelen voor de Leafs in Toronto. Ze zijn zeer, zeer gepassioneerd.” Philadelphia fans genieten van het fysieke aspect van het spel, waardoor Geoff Snider opmerkte: “De Philly fans zijn geweldig. Ze zijn erg loyaal en staan er helemaal achter. Ik kreeg een keer een staande ovatie voor een roughing penalty. Zoiets had ik nog nooit gezien.”
De tradities van de fans begonnen al bij het volkslied, toen de fans aan het eind van elke regel een ’tsch’-geluid konden horen maken, waarmee ze de spot dreven met een opname die door de Wings in de beginjaren werd gebruikt, waar het enige hoorbare deel van het lied de cimbaalcrashes waren. Tijdens de introducties van de tegenpartij werd de naam van elke speler gevolgd door een roep van “sucks”, een traditie die werd uitgebreid tot de coaches, trainers en de wedstrijdofficials van de tegenpartij. De plaatselijke schotklokbediener was aan het hoongelach ontsnapt, en werd in plaats daarvan toegejuicht.
Tijdens de wedstrijd was de doelman van de tegenpartij vaak het mikpunt van hoongelach van de fans. Het meest voorkomende gezang was om de keepers te herinneren “Het is allemaal jouw schuld” na elk doelpunt dat ze toestaan. Als er een goedkoop schot wordt gelost, zingen de fans “klootzak klootzak”
Een van de meer opmerkelijke tradities was het duellerende “W-I-N-G-S” gejuich. De kant van de arena met de strafschoppen werd lange tijd aangevoerd door “Chopper”, een Wings superfan met schmink en een harde pet, die in de hele competitie bekend staat om de tegenstanders die hun weg naar de strafschopgebied vinden, spijt te laten krijgen van hun tijd daar. Hij raakte in verbale gevechten verwikkeld met sterren als Shawn Evans. De bank heeft vele leiders gekend, van “Big Gabe” en de kleine gabesters (bestaande uit Matt Denker, Joshua Gross, Jordan Elsas, Adam David en Eli Goldstein) (vader van Scott Gabrielson, een Wings captain in de jaren ’90) naar “Big E” naar Chasmo, en nu “The Captain” en “Morpheus” of zoals hij zichzelf bekend maakte tijdens de tweede helft van de wedstrijd op 29 februari 2008, “Doctor Lacrosse”. De “kick butt baby” (Eric Kulb Martinez) was de grootste kleine fan, ook al kon hij nauwelijks praten. Hoewel de leider van de chants niet altijd hetzelfde zijn van jaar tot jaar, is de “W-I-N-G-S WINGS!” cheer helemaal niet uitgestorven, en is nog steeds aanwezig na de heropleving van de ploeg.