Van het inspreken van Della Duck in DuckTales tot haar onlangs afgeronde ambtstermijn in Criminal Minds, de kans is groot dat de aanwezigheid van Paget Brewster je scherm meer dan een of twee keer heeft opgeluisterd. Voor iemand van haar kaliber is er niets dat ze terug zou kunnen krijgen voor haar vriendelijkheid, voor het onderzoeken van een Australisch tijdschrift en het aanbieden van haar tijd.
“Gefeliciteerd, trouwens met de herlancering,” deelt ze. Op Googlen ons, voegt ze eraan toe: “Ik hoop dat dat goed is,” lacht ze. “Ik wilde met je praten.”
Voor de buitenwacht lijkt het erop dat Brewster een heel jaar achter de rug heeft. Ze blijft te zien in DuckTales, Criminal Minds heeft zijn laatste aflevering uitgezonden, ze kwam langs bij BoJack Horseman en ze verscheen zelfs in Ryan Murphy’s Netflix-miniserie Hollywood. Maar de aanlooptijd tussen het filmen of inspreken van een rol en het daadwerkelijk tot leven zien komen voor het publiek kan langer zijn dan je zou verwachten, en Brewster heeft eigenlijk het grootste deel van haar jaar thuis doorgebracht.
“We zijn in lockdown, het is COVID, er is geen werk buiten het huis,” legt ze uit. “Ik zamel graag geld in voor goede doelen, doe scriptlezingen of podcasts van mijn vrienden…” Ze verscheen onlangs op ex-Community collega’s Joel McHale en Ken Jeong’s ‘The Darkest Timeline.’ Ze vervolgt: “Ik zie alleen mensen via Zoom of bij het opnemen van tekenfilms hier in huis. Dus ik heb niet het gevoel dat ik het zo druk heb.”
De verveling van de ene vrouw is de schat van de andere, want Brewsters vrije tijd heeft haar dit jaar ook een liedje op Spotify doen droppen. Drove To The Ocean’ is een nummer geschreven door Brewsters echtgenoot, Steve Damstra, die haar vroeg om er haar stem aan te lenen. Brewster had als tiener een aantal eigen bands, en momenteel maakt ze deel uit van een theatergroep, The Thrilling Adventure Hour, die al down under heeft opgetreden. Op de vraag of ze een muzikaal duo met Damstra zal vormen, is het antwoord vooralsnog nee.
“We moeten. En we blijven maar zeggen dat we dat gaan doen, en hij heeft een heleboel liedjes geschreven en dan zijn we het eigenlijk oneens over hoe de zang moet klinken…Het is de echtelijke ruzie niet waard om liedjes op te nemen. Dit is zo gênant. Dus, we hebben dat aan de kant gezet voor nu. Hij is een geweldige echtgenoot. Hij is niet slordig, hij is niet vies. Zoals, ik ben erg gelukkig. Hij doet de helft van het werk, ik doe de helft van het werk. We hebben een geweldig huwelijk.”
Er is een moment in Criminal Minds waar een foto van Brewsters personage, Emily Prentiss, wordt opgegraven die verdacht veel lijkt op Siouxsie Sioux. Dat is eigenlijk niet hoe Brewster er als tiener uitzag – ze ging meer voor een Dame Diana Rigg uit The Avengers look, met een “full body catsuit with go-go boots.”
Wat de punk geest ook is die Brewster’s vroege leven beïnvloedde, het blijft zeker de overhand houden met haar gevoel voor rechtvaardigheid tot op de dag van vandaag. Nadat ze was ontslagen uit Criminal Minds samen met co-ster AJ Cook, vocht Brewster voor zichzelf, en haar vrouwelijke collega’s, om te krijgen wat ze verdienden van een entertainmentindustrie die hen zonder basis had gemeden. Brewster beschrijft de praktijken van de besluitvormers in die tijd als een “voortdurend ontslaan van vrouwen, jaar na jaar”. Nadat Cook was vertrokken, vroeg CBS Brewster uiteindelijk om te blijven. Op dat moment weigerde ze. “Toen AJ Cook en ik werden ontslagen uit Criminal Minds, was dat Les Moonves die besloot: ‘Ik wil de meisjes niet meer, neem andere meisjes.’ En hij beweerde dat het een kostenbesparende maatregel was, maar vervolgens betaalden ze de andere actrices die erbij kwamen meer dan ze mij en AJ hadden betaald.”
“Vrouwen hebben te horen gekregen: ‘Je concurreert met elkaar om de man te krijgen. Je probeert een rijke man of een machtige man te krijgen. Nu kijken we allemaal rond en denken, ‘Wacht eens even. Ik ben aan het werk. Ik ben de machtige man.””
“Ik hield van iedereen in de show,” verduidelijkt ze. “Ik was blij met iedereen in de show, dat was het niet; het was de manier waarop CBS ons had behandeld. Ik was zo boos, en AJ ook…” Na het vertrek van Thomas Gibson keerde Brewster terug voor de laatste seizoenen van de show, waarbij ze Gibson verving op verzoek van niet alleen CBS, maar ook haar crewleden, in de hoop dat ze hen zou redden van het moeten werken met iemand nieuw.
“De hele vier jaar dat ik niet in de show zat, deed ik andere shows, en het was geweldig. Ik had een geweldige tijd. Ik deed vooral komedies, maar overal waar ik kwam, op het vliegveld, in de supermarkt, wandelend door het park, kwamen fans van Criminal Minds naar me toe en vroegen: ‘Waarom zit je niet in de show?’ Het put je uit. Dus, toen ik daar was en ze waren als, ‘Oh, mijn god. Thomas is weg. Het netwerk laat hem gaan. Je moet bijtekenen. Ik had zoiets van, ‘Waarom zit ik niet in deze show? Ik ben best goed in het spelen van een FBI grietje. Ik hou van deze mensen. We zijn nooit gestopt vrienden te zijn. Ik zag ze nog steeds. Ik kwam erachter waar ze aan het filmen waren en ging gewoon even langs, als ze op locatie waren, als ik niet in de show zat. Dit zijn hele goede vrienden. Ik had zoiets van: ‘Ja, waarom zit ik in godsnaam niet in die show?'”
Op dat moment gaf Brewster strikte voorwaarden aan CBS voor haar terugkeer. “Ik heb heel hard gevochten om te krijgen wat ik voelde als een eerlijk loon,” voegt ze eraan toe. “Het kwam niet in de buurt van wat de mannen verdienden, maar het was een stuk dichterbij. Het jaar daarop liepen de contracten van de andere vrouwen af en ik zei: ‘Kijk, dit is waar ik voor gevochten heb. Je zou meer moeten krijgen. Zij zeiden, ‘Okie doke. Dus, ze gingen allemaal naar binnen en ze onderhandelden. Mensen zouden dat niet gedaan hebben voor de ‘Me Too’ beweging… Ik kwam ook terug bij Criminal Minds toen Aisha Tyler er op zat en ik wist dat het netwerk een geschiedenis had van het ontslaan van een blondine en er een andere blondine in te zetten. Ontsla de brunette, zet er een andere brunette in. Dus, ik had in mijn contract laten zetten dat ik terug zou komen in de show, maar ze konden geen ander castlid laten gaan, voor het geval ze iets stoms zouden uithalen.”
Het is duidelijk uit dat en verder dat Brewster echt een authentiek vriendelijk persoon is, het soort persoon dat je maar een paar keer in je leven tegenkomt. Wat ze beschrijft is niet ongewoon – Stephanie Beatriz, die Rosa Diaz speelt in Brooklyn Nine Nine, zei dat toen ze werd gebeld, ze geen rol verwachtte omdat ze al een vrouwelijke Latina hadden gecast.
Brewster respecteert CBS nu, opmerkend dat het beter is dan het vroeger was, maar niet omdat de “heersende groep mannen in entertainment een nieuw respect voor vrouwen heeft.” Ze voegt eraan toe: “Ik denk dat dezelfde eikels hetzelfde werk doen, maar ze zijn bang om betrapt te worden omdat een stel van hen dat is geweest.”
Het eindigt daar niet – ontslagen en onderbetaald; de verhaallijn voor Emily Prentiss om niet-heteroseksueel te zijn, werd ook geschrapt, en de show kan bogen op een ondervertegenwoordiging van leden van de LGBTQI-gemeenschap. “Ik wou dat we meer mensen hadden kunnen vertegenwoordigen in Criminal Minds, maar dat was helaas niet een beslissing die we konden nemen. Wat betreft de lang gevraagde Jemily verhaallijn (Emily Prentiss en AJ Cook’s Jennifer Jareau), zegt Brewster dat ze denkt dat “Jemily een fantastisch koppel zou zijn geweest. Onze fans zijn degenen, waarschijnlijk enkele grote voorstanders van Jemily, zij zijn de mensen die AJ en mij terug in de show hebben gekregen. Ze ondertekenden petities en waren luidruchtig en reikten de hand aan CBS en ABC. Dat is hoe we onze banen terug hebben gekregen. We zijn het hen verschuldigd.”
Aan het eind van de dag stelt Brewster dat vrouwen “een betere plek voor ons hebben gemaakt om elkaar te steunen, in plaats van tegen elkaar te concurreren.” Ze concludeert: “Vrouwen hebben te horen gekregen: ‘Je concurreert met elkaar om de man te krijgen. Je probeert een rijke man of een machtige man te krijgen.’ Nu kijken we allemaal om ons heen en denken: ‘Wacht eens even. Ik ben aan het werk. Ik ben de machtige man. Ik hoef niet met andere vrouwen te vechten om een man te krijgen. Het is een bewustwording geweest om te weten wat we waard zijn.