Van ‘Anaconda’ tot ‘Snakes on a Plane’, de populariteit van dergelijke slangenfilms getuigt van de groeiende belangstelling van het publiek voor het ongrijpbare leven en de gewoonten van slangen. PetPonder presenteert diverse feiten en informatie over een van de meest voorkomende slangensoorten in Amerika – De ringslang.
Je moet weten…
De ringslang heeft een behoorlijk aandeel in de exotische huisdierenmarkt, vooral dankzij zijn prachtige kleuren en koele temperament. Hoewel een ringslang gemakkelijk in het wild kan worden gevangen, is het beter haar niet te aaien, omdat zij in gevangenschap misschien niet kan overleven. Als huisdier is het beter er een te adopteren die gewend is aan het leven in gevangenschap, dan er een uit het wild te vangen.
Creepy crawlies? Nou, niet zo veel. Ringnekslangen of ringnecks, zoals ze worden genoemd, zijn een vaak verkeerd begrepen soort. Deze prachtige reptielen komen overal in de Verenigde Staten voor. Dus, als je een Amerikaan bent, is de kans dat je er een in je achtertuin tegenkomt vrij groot. Maar voordat u besluit uw spullen te pakken en op slangenjacht te gaan, moet u weten dat u een grotere bedreiging bent voor de slang dan hij ooit voor u kan zijn. In de war? Wel, misschien kunnen de volgende feiten over de ringslang helpen om dingen op te helderen. Misschien verander je wel van mening!
Right in Your Backyard
Zou je voor ons willen schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Let’s Work Together!
Ring necked snakes komen overvloedig voor in het oosten en zuidwesten van de V.S., centraal Mexico, en de zuidelijke delen van Canada. Vele ondersoorten van deze slang worden aangetroffen in de meeste delen van Noord-Amerika, waardoor het een van de meest divers verspreide slangensoorten in de provincie is. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit van de zuidoostelijke delen van Canada tot de Golfkust van Texas, waarbij de gehele oostelijke zeekust wordt bestreken. De soort komt ook voor op het vasteland in de staten Minnesota, Iowa, Kansas, en Nebraska. In de rest van het land zijn kleine populaties te vinden in het hele noordwesten van de Stille Oceaan. In Washington, Idaho, en Utah, en langs de westkust via Arizona tot in Centraal-Mexico, is de soort welvarend te vinden.
Niet giftig
Nou, strikt genomen, zijn ringslangen niet giftig. Hoewel ze geen echte gif producerende klier hebben, hebben ze wel een zogenaamde Duvernoy’s klier, die een zeer milde vorm van gif produceert die de slang gebruikt om haar prooi uit te schakelen tijdens de jacht. Deze omvatten salamanders, regenwormen, hagedissen, kikkers, en zelfs kleinere slangen van andere soorten. Ringnekken zijn van achteren geband en vertrouwen op een combinatie van beklemming en gifinjectie om hun prooi veilig te stellen. Ze zijn dus potentieel ongevaarlijk voor de mens, en worden daarom ingedeeld bij de familie der Colubridae (meestal gifloos en geen bedreiging voor de mens vormend).
Lord of the Ring
De slang vertoont een dubbele kleuring. Aan de rugzijde (naar de hemel gericht) is zij gewoonlijk effen olijfkleurig, bruinzwart, of blauwgrijs. Deze slangen zijn meestal nachtdieren, en deze donkere dorsale kleur helpt hen waarschijnlijk bij het camoufleren van hun manoeuvres. Aan hun buikzijde (naar de grond gericht) vertonen zij veel fellere kleuren, zoals geel-oranje of rood met zwarte vlekken langs de randen. Maar verreweg de meest opvallende van hun fysieke kenmerken is de prominente ring rond hun nek. Helder geel, oranje of rood van kleur, deze ring is aanwezig in bijna elk van hun ondersoorten, en is daarom een trefzekere manier om de ringneck te identificeren.
Preciesociaal
In biologische termen, als op het moment van de geboorte/het uitkomen, een dier mobiel is en in staat om voor zichzelf te zorgen, wordt de soort geclassificeerd als pre-sociaal. Het vrouwtje legt haar eieren meestal op vochtige plaatsen, zoals onder rotsen, vochtige grond, holen, of in holle rottende stukken boomstam. Na het leggen van de eieren gaat de moeder weg en laat ze de eieren zelf uitbroeden. De jongen die uit het ei komen, zijn bij de geboorte bijna 5 cm lang en lijken op de volwassen dieren van de soort. Ze zijn zeer beweeglijk en volwassen genoeg om voor zichzelf te zorgen zonder de noodzaak van ouderlijk toezicht.
Anti-sociaal
Deze slangen zijn zeer schuw en afgezonderd, en hebben over het algemeen de neiging om contact met andere dieren te vermijden. Ze zijn meestal nachtdieren, en slechts in zeldzame gevallen wagen ze zich overdag buiten. Maar ondanks hun teruggetrokken aard zijn ze eigenlijk een zeer sociale soort. Ze worden vaak aangetroffen in kolonies van 6 of meer, met grotere kolonies die zelfs uit meer dan 100 individuen bestaan.
Habitat
Ze geven de voorkeur aan vochtige en koele lokaliteiten. Men vindt ze meestal nestelend onder grote stenen, in moerassen, onder brokstukken van hout, in aarden holen, of langs de oevers van rivieren of beken. Ze hebben de neiging in kolonies te leven, dus als u er toevallig een in uw achtertuin ziet rondsluipen, is de kans groot dat er meer van zijn broertjes en zusjes in de buurt zijn.
Grootte: Vrouwelijke dominantie
Over het geheel genomen is de ringslang een kleine soort, met volwassenen variërend van 25 cm tot 39 cm in lengte. Deze soort vertoont seksueel dimorfisme wat betreft de grootte van de volwassen dieren, waarbij de vrouwtjes beduidend groter zijn dan hun mannelijke tegenhangers. Hoewel de mannetjes bij de geboorte en tijdens de eerste ontwikkelingsstadia iets groter zijn, groeien de vrouwtjes tijdens de latere stadia verder en ontgroeien de mannetjes, waarbij ze een lengte van 39 cm bereiken, terwijl de mannetjes slechts 31 cm bereiken.
Bijt &Paren
Ringnecks paren meestal in het voorjaar, waarbij enkele ondersoorten wachten tot de herfst. Als ze klaar is om te paren, scheidt het vrouwtje feromonen uit haar huid af die de mannetjes aantrekken. Het mannetje zoekt tot hij het vrouwtje gevonden heeft, en sluit zich dan op haar, terwijl hij met zijn gesloten kaak over de lengte van haar lichaam wrijft. Tenslotte bijt hij haar in haar nekring en positioneert zich zo dat hij zijn sperma in haar kan spuiten. De paring vindt meestal plaats in de maanden maart en april. Het vrouwtje legt haar eieren ergens in juni. De eieren komen uit in augustus of september.
Een van een soort
Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Let’s Work Together!
De ringslang staat bekend als Diadophis punctatus binnen de wetenschappelijke gemeenschap, en is de enige bekende soort in het genus Diadophis. Momenteel zijn er ongeveer 14 ondersoorten van het geslacht geïdentificeerd, en men verwacht dat er nog meer zullen bijkomen aangezien er elke dag nieuwe soorten worden ontdekt.
Kleurige aanvaller
Dit is een zeer passief dier, dat liever vlucht en zich verbergt dan zijn vijanden onder ogen te komen. Maar als hij in het nauw gedreven wordt, zet hij een unieke serie offensieven in. Eerst, rolt het zijn staart op, en onthult de heldere onderkant van zijn buik in de hoop zijn roofdier af te schrikken. Als dat niet werkt, scheidt hij een vies ruikende geur af. Alleen als geen van deze werkt, zal hij proberen zijn vijand te bijten.
Predator en prooi
Deze soort vertoont dualiteit met betrekking tot zijn rol in het ecosysteem. Hij fungeert zowel als roofdier als prooi. Als roofdier helpt hij bij het uitdunnen van plagen en insecten. Als prooi helpt hij grotere dieren in stand te houden, zoals haviken, stinkdieren, brulkikkers, wasberen, enz. De ringslang speelt dus een belangrijke rol in het behoud van het delicate evenwicht van het ecosysteem.
Ideaal huisdier
Veel mensen zijn geïntrigeerd door de gedachte een eigen slang als huisdier te hebben, en de ringslang lijkt de beste kandidaat te zijn. Hun niet-agressieve aard, gecombineerd met hun mild en niet-dodelijk gif, maakt hen veilig om in huis te hebben en zelfs rond kinderen voor tentoonstellingen of schooldemonstraties. Ze scoren zelfs hoog in de dierenhandel, dankzij hun kleurrijke ringen en heldere onderzijde.
Concluderend, ringnekken zijn niet-giftige en niet-aanstootgevende slangen. Ze komen ’s nachts tevoorschijn, en bijten zelden. Dus, de volgende keer dat u er een langs ziet glijden, laat hem gewoon zijn gang gaan. Als je een slangenliefhebber bent, voel je dan vrij om haar schoonheid te bewonderen, en als je dat niet bent, respecteer haar dan toch omdat ze een belangrijk deel van het ecosysteem uitmaakt.