De unieke praktijk van ohaguro is een zeer traditioneel verfproces in Japan waarbij tanden zwart worden geverfd. Natuurlijk is deze praktijk nu zo goed als uitgestorven en tegenwoordig willen mensen in Japan en over de hele wereld zo wit mogelijke tanden. Tanden bleken is een normaal proces en wordt steeds populairder.
Bekijk deze post op Instagram
Maar in de geschiedenis zijn zwart geverfde tanden iets van een statussymbool geweest in Japan. Behalve in Japan was het ook gebruikelijk in een aantal andere landen, waaronder de Filippijnen, Laos, Vietnam, Thailand, India en China.
Het proces van verven wordt mogelijk gemaakt met een mengsel dat in Japan bekend staat als kanemizu. Kanemizu bestaat uit ijzervijlsel, azijn, thee en rijstwijn. Dit krachtige mengsel creëert een zwartmakend effect op de tanden.
Hoewel het zeer effectief was als kleurstof, blijkt uit historische verslagen dat het afschuwelijk rook. Bovendien duurde het maar een paar dagen en gaf het geen permanente verkleuring van de tanden, zodat de mensen veel tijd aan het proces moesten besteden!
【情報センター開館日】
「白い歯の美人」っていつから？今週のおすすめ資料は「歯磨の歴史」。10/4は17時まで開館しています。ポーラ文化研究所では、近々お歯黒水作りを計画中 https://t.co/lDa2DeOY2b #おすすめ資料 #歯磨 #お歯黒 #歴史 pic.twitter.com/bVCoa5s73x– ポーラ文化研究所 (@POLA_bunken) October 4, 2017
Ohaguro heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot voor de Heian Periode (794-1185). Er zijn inderdaad sporen van kleurstof op geborgen botten en tanden ontdekt uit de Kofun-periode (250-538). De wijdverbreide populariteit van ohaguro kan echter worden waargenomen tegen het einde van de Heian Periode.
Het was een bijzonder wijdverbreide praktijk onder aristocraten in dit tijdperk, vooral onder jonge vrouwen die klaar waren om te trouwen. De mode in die tijd was dat vrouwen wit geschilderde gezichten hadden, en zwart gemaakte tanden werden geacht deze look goed te complimenteren.
Een andere reden waarom het een nieuwe mode werd, is dat de tanden in die tijd vaak erg geel waren. Ze werden ook geler door een grote mate van bleking van het gezicht die in deze tijd plaatsvond, en het proces van ohaguro verborg dit. Men dacht dat door de tanden zwart te verven, iemand een grote glimlach kon lijken te hebben zonder zijn vaak scheve of vergeelde tanden te hoeven laten zien!
Natuurlijk is deze illusie effectiever wanneer men ze van veraf bekijkt. Behalve het bedekken van rottende en verouderde gele tanden, maakte ohaguro de tanden ook sterker en hielp het gaatjes en andere nare tand- en tandvleesaandoeningen te voorkomen. Behalve de aristocraten verfden ook samoerai hun tanden zwart als bewijs van loyaliteit aan hun meesters.
お歯黒べったりかな pic.twitter.com/gPyxBYkh87
– 綾村 (@onitowani) September 4, 2017
Na de Heian-periode waren er andere tijden in de Japanse geschiedenis waarin ohaguro populair was en op grote schaal werd beoefend.
Muromachi-periode
Tijdens de Muromachi-periode was ohaguro populair onder de volwassen bevolking, en meestal onder mensen met geld of enige status. Het was echter ook gebruikelijk onder dochters van militaire commandanten. Dit was meestal bij meisjes van 8-10 jaar oud om hun volwassenwording te symboliseren, die als veel jonger werd beschouwd dan tegenwoordig het geval zou zijn!
Een ander interessant gebruik van ohaguro door sommige militaire commandanten zelf, vooral als zij verwondingen en gezichtsvervormingen hadden opgelopen door de strijd. Zij droegen vaak vrouwenmake-up en verfden ook hun tanden zwart om littekens te verdoezelen.
Edo Periode
Tijdens de Edo periode, die de jaren 1603-1868 besloeg, werd ohaguro ook beoefend, maar misschien niet zo wijdverbreid als voorheen. In deze tijd verfden vrouwen vaak hun tanden zwart als ze op de leeftijd waren om een echtgenoot te zoeken en te trouwen. Het was ook consequent populair onder geisha’s, prostituees en getrouwde vrouwen.
Het werd ook beoefend door de topmannen in de aristocratie en mannen die keizerlijke banden hadden. In die tijd ontwikkelde zich echter een algemeen idee dat het hele proces nu vermoeiend, omslachtig en nogal ouderwets was.
Vooral op het Japanse platteland, waar de dorpelingen een druk leven hadden en dringender dingen te doen hadden, werd het zwartmaken van de tanden alleen gedaan bij speciale festivals en gelegenheden zoals begrafenissen en bruiloften. Ohaguro werd ook afgebeeld in sommige verhalen en sprookjes uit die tijd.
In 1870, en met het begin van de Meiji periode en de tijd van modernisering in Japan, werd de praktijk van ohaguro feitelijk verboden door de toenmalige regering. Na de Meiji Restauratie werd het weer toegestaan, maar het stierf langzaam uit als een normale praktijk.
Bekijk deze post op Instagram
Wilt u liever gele tanden of gezondere zwarte tanden? Gelukkig hoeven we dankzij de moderne tandheelkundige procedures geen toevlucht meer te nemen tot een van beide.
Heden ten dage zie je ohaguro alleen nog in films, toneelstukken en sommige matsuri (traditionele festivals). Sommige geisha’s verven hun tanden nog voor speciale gelegenheden of evenementen, dus u zou het kunnen zien als u naar een geishadistrict in Japan gaat (maar reken er maar niet op).
Het zwart verven van de tanden komt echter ook op grotere schaal voor in andere delen van de wereld, zoals bij bepaalde stammen in India en Madagaskar, waar het gebruik nog steeds bestaat.
Realistisch gezien is het echter onwaarschijnlijk dat je iemand tegenkomt met een geverfd gebit. In het Japan van vandaag komt ohaguro nog het meest in de buurt als mensen spaghetti met inkt van inktvissen eten en daarna lachen om de manier waarop hun tanden eruit zien, waarbij ze zeggen dat het eruit ziet als ohaguro:
View this post on Instagram
Niettemin, als u wilt zien hoe de werkelijke ohaguro eruit zou zien in de 21e eeuw, neemt deze vrouw u graag mee op reis naar verschillende winkels en restaurants terwijl ze haar prachtig geverfde tanden laat zien.
: stm0611/