Heel erg bedankt Hollywood dat je me het gevoel geeft dat ik niet veel waard ben. Nee, ik ben nog geen vader, maar als mijn vriendin me zou vertellen dat ze zwanger is, zou mijn wereld waarschijnlijk op het eerste moment bijna instorten en blijkbaar is dat niet de manier waarop je moet reageren. Deze film probeert je te laten geloven dat het krijgen van een kind ieders morele plicht is. We zouden allemaal een paar dozijn baby’s moeten maken om het eeuwige geluk te vinden. Het spijt me zeer, maar dat is gewoon een stelletje ultra conservatieve christelijke onzin!!! Ik weet het, mijn reactie is misschien wat sterk, maar deze keer stoorde het me allemaal echt te veel.
In het begin begint de film veelbelovend. Het is grappig om te zien hoe hij reageert als hij het nieuws hoort dat ze zwanger is, dat zijn perfect georganiseerde leven volledig op zijn kop komt te staan, … maar naarmate de film vordert krijgt het een belerend toontje, wat ik echt niet leuk vond. Ik ben het ermee eens dat de film grappige stukken had (het gedeelte over de bidsprinkhaan was bijvoorbeeld absoluut briljant), maar hij leek zich nooit aan een bepaald genre te houden. Soms was het slapstick, dan drama, dan komedie, dan een romantische film… Wat me ook stoorde aan deze film, is het gebruik van zoveel stereotypen. Mannen zijn varkens als het op kinderen krijgen aankomt, baby’s zijn wonderen, een man handelt en reageert als een kind…
Al met al is dit gewoon een arme meisjesfilm die veel van hun ideeën over mannen en kinderen bevestigt. Er zit behoorlijk, maar verre van uitstekend acteerwerk in, maar het weet niet waar het heen wil. Ik geef het een 5/10.