Door Bill Adams
Dit is een vervolg op mijn posting van februari 2016 getiteld “NFPA 1901 en Certificeringen.” Zoals eerder vermeld, vereist National Fire Protection Association (NFPA) 1901, Standard for Automotive Fire Apparatus, de indiening van een veelheid aan certificeringen en documentatie. Een deel van dit papierwerk, om een algemene term te gebruiken, moet worden ingediend met de voltooide apparatuur. Indien deze niet bij de levering worden ingediend, kan dit voor de koper een reden zijn om zijn betaling op te schorten totdat hij ze heeft ontvangen. Sommige moeten bij de opening van de offertes worden ingediend samen met het formele voorstel van elke bieder. Vaak is dat niet het geval. Het niet indienen bij de opening van het bod kan voor een koper een reden zijn om het voorstel van een bieder af te wijzen.
Of de fout nu ligt bij de fabrikant van het apparaat, bij de lokale verkoper, of bij de inkoper is niet van belang. Het vaststellen van de fout is niet de bedoeling. Kopers bewust maken wel. Fabrikanten moeten op de hoogte zijn van elk facet van de NFPA 1901. Het is hun werk om dat te doen. Het is hun broodwinning. Dat zou ook moeten gelden voor hun dealers, verkopers en verkooppersoneel, tenzij ze nieuw zijn in het vak – in welk geval iemand ergens met enige autoriteit de verantwoordelijkheid op zich moet nemen voor het nalaten van het verschaffen van behoorlijk toezicht of adequate opleiding. Dat heet verantwoording afleggen. Verantwoordelijkheid is tweerichtingsverkeer. Inkopers hebben de verplichting om hun verantwoordelijkheden in het inkoopproces te begrijpen – een daarvan is het verantwoordelijk houden van elke bieder om aan elke vereiste van NFPA 1901 te voldoen, ongeacht of de bieder de vereiste leuk vindt en ongeacht de persoonlijke relatie die kan bestaan tussen koper en verkoper.
Het is niet de insinuatie dat alle inkopers niet in staat zijn om biedingsvoorstellen te evalueren. Vanwege de zeldzaamheid van de aankoop van apparaten, kan een aankoopcommissie voor apparaten (APC) niet de ervaring hebben om op de hoogte te zijn van elke vereiste. Dat is een goede reden om alle inschrijvers de gelegenheid te geven de offertes van concurrenten bij een opening van de offertes te beoordelen. Het voordeel van het toelaten van gelijken om de offertes van concurrenten te onderzoeken zal de bestede tijd zeker waard zijn.
Geschat In-Service Gewicht
NFPA 1901 zin 3.3.63 definieert geschat in-service gewicht als: “De hoeveelheid die de fabrikant van het brandblusapparaat schat dat het apparaat zal wegen wanneer het in gebruik wordt genomen met alle vaste en draagbare apparatuur geïnstalleerd, alle tanks vol, en alle zitplaatsen van het personeel bezet.” Het is vrij duidelijk wat het betekent.
NFPA 1901 zin 4.4.1.1 zegt een geschatte in-service gewicht moet worden ingediend met het voorstel: “De gedetailleerde beschrijving van het apparaat omvat, maar is niet beperkt tot, het geschatte gewicht tijdens het gebruik, de wielbasis, de draaicirkel, de hoofdafmetingen, de oploophoek, de uitloophoek, de transmissie, de asverhoudingen en, indien van toepassing, de nominale capaciteit van de antenne-inrichting.” Het zegt niet alleen als de bieder er een wil indienen of alleen als de koper er echt om geeft. Het zegt dat het “moet worden opgenomen”- punt uit, einde discussie. Dat gebeurt niet altijd.
Op een kanttekening: in de zin staat dat de vertrek- en naderingshoeken moeten worden opgegeven. Pas op dat de voorstellen en blauwdrukken van sommige inschrijvers alleen zeggen dat hun hoeken “voldoen aan” of “groter zijn dan” de minimumeisen van de NFPA 1901. Dat is niet wat er gevraagd werd. Naar mijn mening betekent de zin dat de bieder de hoeken moet leveren voor het apparaat dat wordt voorgesteld.
Sommige kopers specificaties verbiage kan niet specifiek vermelden dat de indiening van een geschatte in-service gewicht is vereist. Dat is niet van belang. Dat hoeft ook niet. Wanneer een aankoopspecificatie vermeldt dat een installatie NFPA 1901-conform moet zijn, is het aan de inschrijver om dergelijke documentatie te verstrekken, ongeacht wat de aankoopspecificatie zegt of weglaat. Uit informele ondervraging van verscheidene dealers van apparatuur is gebleken dat sommigen niet op de hoogte zijn, niet geïnformeerd zijn of niet op de hoogte zijn van deze eis. Dat is triest. Het is verontrustend dat zij ervoor kiezen de prijsopgave niet in te dienen omdat zij bang zijn ter verantwoording te worden geroepen. Dat is geen beschuldiging; het is een mening. Tegelijkertijd hebben inkopers de verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat alle vereiste documentatie bij elke offerte wordt ingediend. Dat niet doen is al even verontrustend. “Hier heb je een half miljoen dollar van de belastingbetaler. Ga een brandweerwagen kopen. Hopelijk weet je wat je doet.”
Is een geschat bedrijfsgewicht echt nodig?
NFPA 1901, zin 12.1.3 stelt: “De fabrikant moet het brandblusapparaat zodanig construeren en ontwerpen dat het voltooide apparaat, wanneer het is geladen tot het geschatte bedrijfsgewicht, met alle beweegbare gewichten zo dicht mogelijk bij de beoogde configuratie in gebruik, het GVWR (Gross Vehicle Weight Rating) niet overschrijdt.”
Realistisch gezien, hoe zou een fabrikant weten welke maat assen, banden, en ophanging voor te stellen als hij niet schat hoeveel de rig gaat wegen? Naast het bepalen van een GVWR voor beide assen, is de gewichtsanalyse noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de zijwaartse gewichten en de voor-achteras gewichten binnen de parameters vallen die zijn vastgesteld door zowel de NFPA 1901 als de chassisfabrikant.
Figuur B.5.1(b) in NFPA 1901’s Annex B, is een “As-Delivered Weight Analysis Calculation Worksheet” dat de “verwachte reservecapaciteit” toont voor de chassisvooras, achteras, en het totale GVWR. Het is belangrijk en moet worden benadrukt in de aankoopspecificaties. In principe vertelt het de koper waar en hoeveel uitrusting, qua gewicht, kan worden toegevoegd aan de nieuwe uitrusting nadat deze is afgeleverd. Het is belangrijk omdat de koper verantwoordelijk is voor het niet overbelasten van de installatie nadat deze is afgeleverd. De kopers zijn ook verantwoordelijk voor de handhaving van de zij-aan-zijgewichten en de ongrijpbare verhouding tussen voor- en achtergewicht nadat de uitrusting is afgeleverd. Hoe vaak controleert de brandweer die gewichten? In een onfortuinlijk scenario van betrokkenheid bij een ongeval, kan de brandweer nodig hebben om ze te verstrekken.
Ramifications
In gereguleerde concurrerende aanbestedingsomgevingen kan het niet naleven van de “shall be”-vereisten in NFPA 1901 zowel gênant als kostbaar zijn. In een fictief scenario dienen drie bieders voorstellen in voor een nieuwe installatie. De APC beveelt de bevoegde instantie aan dat inschrijver A, zijn voorkeursleverancier, aan alle eisen voldoet en de opdracht moet krijgen. Onverwachts wijzen de andere twee bieders erop dat bieder A niet de door de NFPA 1901 vereiste analyse van het geschatte in-servicegewicht heeft ingediend en dat zijn bod wettelijk gezien moet worden afgewezen. Desgevraagd beweerde de APC dat zij niet op de hoogte was van deze eis. De APC bracht niet alleen zichzelf in verlegenheid, maar zou ook vernederd kunnen worden als de opdracht aan een van de andere bieders werd gegund. Degene die het voorstel van bieder A had opgesteld, wist niet van de eis inzake het geschatte gewicht of koos ervoor deze te negeren en moest aan de baas uitleggen waarom zij de verkoop hadden verloren.
Ik geloof dat asfabrikanten misschien drie of vier decennia geleden aanraadden dat het werkelijke gewicht in beladen toestand op een as niet hoger mocht zijn dan 95 procent van zijn GVWR. Als je een achteras had met een draagvermogen van 27.000 pond, adviseerden ze om er niet meer dan 25.650 pond op te zetten als hij in de schuur stond. Ik weet niet meer waarom en ik weet ook niet of dat tegenwoordig nog een vereiste of een aanbeveling is. Vraag het de asfabrikanten. Vraag het dan aan uw favoriete brandweerverkoper de volgende keer dat hij u een wagen wil verkopen. Laat het antwoord op papier zetten.
BILL ADAMS is lid van de redactieraad van Fire Apparatus & Emergency Equipment, een voormalig verkoper van brandweeruitrusting, en een voormalig hoofd van de East Rochester (NY) Fire Department. Hij heeft 50 jaar ervaring bij de vrijwillige brandweer.