Heden ten dage wordt Newcomb ball niet op grote schaal in competitieverband gespeeld, maar het blijft een populair spel voor mensen met beperkte atletische capaciteiten of mensen met bepaalde handicaps, of als een eenvoudige kennismaking met volleybal. Het is ook populair geworden in vele zomerkampen in Noord-New England, zoals het Windham Tolland 4H-kamp in Connecticut. De sport leert kinderen de grondbeginselen van volleybal en is bevorderlijk voor de ontwikkeling van hand-oog coördinatie en motorische vaardigheden. Er is bewijs dat het spel wordt gespeeld in de Verenigde Staten, Canada, Mexico, China, Argentinië, Australië en Israël.
Regels kunnen sterk variëren. Eén versie van de Newcomb ball regels is tegenwoordig:
“Twee teams met elk 9 tot 12 spelers tegelijk op de baan. Het spel begint met de serveerder van het serverende team die de bal over het net naar de tegenstanders gooit. De bal blijft in het spel en wordt heen en weer over het net gegooid tot er een misser is. Drie spelers mogen de bal spelen voordat ze hem over het net gooien. Als het ontvangende team mist, scoort het serverende team een punt en begint het volgende spel met dezelfde serveerder. Als het serverende team mist, verliest het de opslag. Er wordt voor geen van beide teams een punt gescoord en het volgende spel begint met de tegenstanders als serverend team. Telkens wanneer een team een punt wint, serveert dezelfde serveerder voor het volgende spel. Elke keer dat een team de opslag wint, rouleren de spelers van dat team en blijven op de nieuwe positie staan totdat de opslag verloren is en weer terug gewonnen is. Het eerste team dat 11 punten scoort of een vastgestelde tijdslimiet wint het spel.”
Variaties en soortgelijke spellenEdit
ThrowballEdit
Throwball, gespeeld in India, is zeer vergelijkbaar met Newcomb ball.
Prisoner ballEdit
Prisoner ball is een variatie op Newcomb ball waarbij de spelers “gevangen worden genomen” of uit de “gevangenis” worden bevrijd in plaats van punten te scoren.
HooverballEdit
Populariteit verworven door de Amerikaanse president Herbert Hoover, Hooverball wordt gespeeld met een volleybalnet en een medicijnbal; er wordt gescoord zoals bij tennis, maar de bal wordt gevangen en dan teruggegooid zoals bij Newcomb ball. Het gewicht van de medicijnbal kan de sport fysiek veeleisend maken. Jaarlijks worden kampioenschapstoernooien gehouden in West Branch, Iowa.
Rhode Island Rules NewcombEdit
Een andere lokale variant van Newcomb ball wordt gespeeld op een beachvolleybalveld met twee spelers per team. Het spel wordt gespeeld tot 11 (moet winnen met 2), en punten worden toegekend volgens college volleybal regels (bv. een kant moet dienen om te scoren). Het spel wordt gespeeld in een veel sneller tempo dan in de speelplaats variant, en beloont snelheid, strategie, en positionering.
Basisregels verbieden het springen van de grond tijdens het gooien, het vasthouden van de bal voor meer dan drie seconden, en het blokkeren of tikken van de bal terug over het net bij een terugkeer. Passeren tussen teamgenoten of bewegen terwijl de bal in bezit is, zijn beide verboden (hoewel draaien is toegestaan). Een speler die duikt of valt bij het maken van een vangbal moet vanaf zijn of haar knieën gooien. De service wordt gegeven vanaf de achterlijn.
Gevorderde spelers ontwikkelen een gevarieerd arsenaal van worpen met verschillende werpbewegingen om te resulteren in curveballs, knuckleballs, sliders, en meer. Deze worpen voegen complexiteit toe aan het spel en vereisen een hogere mate van atletisch vermogen dan in veel andere varianten van Newcomb.
ScottyballEdit
Scott Adams, de maker van Dilbert, beschrijft de details van een spel dat hij “Scottyball” noemt met regels die erg lijken op Newcomb ball op zijn blog.
Nuke ‘em ballEdit
Newcomb ball wordt soms gespeld en uitgesproken als “Nuke ‘em” ball.
CachibolEdit
Newcomb ball is ook bekend als cachibol in Spanje, Mexico en andere Spaanssprekende landen.
Catchball (kadureshet)Edit
Een soortgelijk spel heet Catchball, of in het Hebreeuws Kadureshet(כּדורשת- Hebreeuwse transliteratie – “Netball”). Een Israëlische nationale competitie werd opgericht in 2006, en bestond in 2013 uit 12 teams. Het is de snelst groeiende sport voor vrouwen in Israël. Duizenden vrouwen sluiten zich aan bij teams in het hele land en ontmoeten elke week andere teams voor competitiewedstrijden. De Israeli Catchball Association is de officiële beroepsorganisatie. Daarnaast is er nog een andere competitie die “Mamanet” heet (de naam is een portmanteau van “Mama” en “net”) en die via scholen wordt georganiseerd, vooral voor moeders van schoolkinderen. Het is de populairste vrouwensport voor volwassenen in Israël