Nalfon

WAARSCHUWINGEN

Inbegrepen als onderdeel van de rubriek VOORZORGSMAATREGELEN.

VOORZORGSMAATREGELEN

Cardiovasculaire trombotische voorvallen

Klinische studies met verschillende COX-2 selectieve en niet-selectieve NSAID’s met een duur tot drie jaar hebben een verhoogd risico aangetoond op ernstige cardiovasculaire (CV) trombotische voorvallen, waaronder myocardinfarct (MI) en beroerte, die fataal kunnen zijn. Op basis van de beschikbare gegevens is het niet duidelijk dat het risico op CV-trombotische voorvallen voor alle NSAID’s gelijk is. De relatieve toename van ernstige CV-trombotische voorvallen ten opzichte van de uitgangswaarde ten gevolge van NSAID-gebruik lijkt gelijk te zijn bij patiënten met en zonder bekende CV-ziekte of risicofactoren voor CV-ziekte. Patiënten met bekende CV-ziekte of risicofactoren hadden echter een hogere absolute incidentie van bovenmatige ernstige CV-trombotische voorvallen, als gevolg van hun verhoogde uitgangswaarde. Sommige observationele studies toonden aan dat dit verhoogde risico van ernstige CV-trombotische voorvallen reeds begon tijdens de eerste weken van de behandeling. De toename van het risico op CV-trombotische voorvallen is het meest consistent waargenomen bij hogere doses.

Om het potentiële risico op een ongunstig CV-gebeurtenis te minimaliseren bij patiënten die worden behandeld metNSAID, moet de laagste effectieve dosis worden gebruikt voor de kortst mogelijke duur. Artsen en patiënten moeten alert blijven op de ontwikkeling van dergelijke voorvallen gedurende de gehele behandelingskuur, zelfs indien er geen eerdere CV-symptomen zijn. Patiënten moeten worden voorgelicht over de symptomen van ernstige CV-gebeurtenissen en over de stappen die zij moeten ondernemen als deze zich voordoen.

Er is geen consistent bewijs dat gelijktijdig gebruik van aspirine het verhoogde risico op ernstige CV-trombotische gebeurtenissen in verband met NSAID-gebruik vermindert. Het gelijktijdige gebruik van aspirine en een NSAID, zoals fenoprofen, verhoogt het risico op ernstige gastro-intestinale (GI) voorvallen.

Status na coronaire bypassoperatie (CABG)

Twee grote, gecontroleerde klinische onderzoeken naar een COX-2-selectief NSAID voor de behandeling van pijn in de eerste 10-14 dagen na een CABG-operatie toonden een verhoogde incidentie van myocardinfarcten en beroertes aan.NSAID’s zijn gecontra-indiceerd in de setting van CABG.

Post-MI Patiënten

Observationele studies uitgevoerd in het Deense NationalRegistry hebben aangetoond dat patiënten die behandeld werden met NSAID’s in de post-MI periode een verhoogd risico liepen op een herinfarct, CV-gerelateerde sterfte, en all-causemortaliteit vanaf de eerste week van de behandeling. In ditzelfde cohort was de incidentie van overlijden in het eerste jaar na een MIA 20 per 100 persoonsjaren bij NSAID-behandelde patiënten, vergeleken met 12 per 100 persoonsjaren bij patiënten die niet aan NSAID’s waren blootgesteld. Hoewel het absolute sterftecijfer na het eerste jaar na het MI enigszins daalde, bleef het verhoogde relatieve risico van overlijden bij NSAID-gebruikers gedurende ten minste de volgende vier follow-upjaren bestaan.

Vermijd het gebruik van NALFON bij patiënten met een recent MI, tenzij verwacht wordt dat de voordelen opwegen tegen het risico van recidiverende CV-trombotische voorvallen. Als NALFON wordt gebruikt bij patiënten met een recent MI, moet de patiënt worden gecontroleerd op tekenen van cardiale ischemie.

Gastro-intestinale bloedingen, ulceratie en perforatie

NSAID’s, waaronder NALFON, veroorzaken ernstige gastro-intestinale (GI) bijwerkingen waaronder ontsteking, bloeding, ulceratie en perforatie van de slokdarm, maag, dunne darm of dikke darm, wat fataal kan zijn. Deze ernstige bijwerkingen kunnen zich op elk moment voordoen, met of zonder waarschuwingsverschijnselen, bij patiënten die met NSAID’s worden behandeld. Slechts één op de vijf patiënten die een ernstige upper GI adverse event ontwikkelt bij NSAID therapie is symptomatisch. Bovenste GI ulcera, grove bloedingen of perforaties veroorzaakt door NSAID’s kwamen voor bij ongeveer 1% van de patiënten die gedurende 3-6 maanden werden behandeld, en bij ongeveer 2%-4% van de patiënten die gedurende een jaar werden behandeld. Zelfs kortdurende NSAID-therapie is echter niet zonder risico.

Risicofactoren voor maag-darmbloedingen, ulceraties en perforaties

Patiënten met een voorgeschiedenis van maagzweer en/of maag-darmbloedingen die NSAID’s gebruikten, hadden een meer dan 10-voudig verhoogd risico op het ontwikkelen van een maag-darmbloeding in vergelijking met patiënten zonder deze risicofactoren.Andere factoren die het risico op maag-darmbloedingen verhogen bij patiënten die behandeld worden met NSAID’s zijn: langere duur van de NSAID-therapie; gelijktijdig gebruik van orale corticosteroïden, aspirine, anticoagulantia of selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s); roken; alcoholgebruik; hogere leeftijd; en een slechte algemene gezondheidstoestand. De meeste postmarketingmeldingen van fatale gastro-intestinale voorvallen deden zich voor bij oudere of verzwakte patiënten. Bovendien lopen patiënten met gevorderde leverziekte en/of coagulopathie een verhoogd risico op maag-darmbloedingen.

Strategieën om de maag-darmrisico’s bij met NSAID’s behandelde patiënten tot een minimum te beperken

• Gebruik de laagste effectieve dosering gedurende de kortst mogelijke duur.
• Mijd toediening van meer dan één NSAID tegelijk.
• Mijd gebruik bij patiënten met een verhoogd risico tenzij verwacht wordt dat de voordelen opwegen tegen het verhoogde risico op bloedingen. Overweeg voor dergelijke patiënten, evenals voor patiënten met actieve GI-bloedingen, andere alternatieve therapieën dan NSAID’s.
• Blijf alert op tekenen en symptomen van GI-ulceratie en -bloedingen tijdens NSAID-therapie.
• Indien een ernstige GI-bijwerking wordt vermoed, onmiddellijk beginnen met evaluatie en behandeling, en NALFON staken totdat een ernstige GI-bijwerking is uitgesloten.
• In de setting van gelijktijdig gebruik van lage-dosis aspirine voor cardiale profylaxe, patiënten nauwlettender controleren op aanwijzingen voor GI-bloedingen.

Hepatotoxiciteit

Elevaties van ALT of AST (drie of meer maal de bovenlimiet van normaal) zijn gemeld bij ongeveer 1% van de met NSAID’s behandelde patiënten in klinische onderzoeken. Bovendien zijn zeldzame, soms fatale gevallen van ernstige leverschade gemeld, waaronder fulminante hepatitis, levernecrose en leverfalen.

Elevaties van ALT of AST (minder dan driemaal de ULN) kunnen voorkomen bij maximaal 15% van de patiënten die worden behandeld met NSAID’s, waaronder fenoprofen.

Informeer patiënten over de waarschuwingssignalen en symptomen van hepatotoxiciteit (bijv, misselijkheid, vermoeidheid, lusteloosheid, diarree, pruritus, geelzucht, gevoeligheid in het rechterbovenkwadrant, en “griepachtige” symptomen). Als zich klinische verschijnselen en symptomen ontwikkelen die wijzen op een leveraandoening, of als zich systemische manifestaties voordoen (bv, eosinofilie, huiduitslag, enz.), stop dan onmiddellijk met NALFON en voer een klinische evaluatie van de patiënt uit.

Hypertensie

NSAID’s, waaronder NALFON, kunnen leiden tot het opnieuw optreden van hypertensie of het verergeren van reeds bestaande hypertensie, die beide kunnen bijdragen aan de verhoogde incidentie van CV-incidenten. Patiënten die ACE-remmers (angiotensine converting enzyme), thiazidediuretica of lisdiuretica gebruiken, kunnen bij gebruik van NSAID’s een verminderde respons op deze therapieën hebben.

Controleer de bloeddruk (BP) tijdens het begin van de NSAID-behandeling en tijdens de gehele duur van de therapie.

Heartfalen en oedeem

The Coxib and traditional NSAID Trialists’ Collaborationmeta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken toonde een ongeveer tweevoudige toename aan van ziekenhuisopnames voor hartfalen bij COX-2selectief-behandelde patiënten en niet-selectief NSAID-behandelde patiënten in vergelijking met placebo-behandelde patiënten. In een Deens National Registry onderzoek bij patiënten met hartfalen, verhoogde het gebruik van NSAID’s het risico op MI, ziekenhuisopname voor hartfalen en overlijden.

Bij sommige patiënten die met NSAID’s werden behandeld, werden vochtretentie en oedeem waargenomen. Het gebruik van fenoprofen kan de CV-effecten van verscheidene therapeutische middelen die worden gebruikt voor de behandeling van deze medische aandoeningen (bijv. diuretica, ACE-remmers of angiotensinereceptorblokkers) afzwakken.

Vermijd het gebruik van NALFON bij patiënten met ernstig hartfalen, tenzij verwacht wordt dat de voordelen opwegen tegen het risico van verergering van het hartfalen. Als NALFON wordt gebruikt bij patiënten met ernstig hartfalen, moet de patiënt worden gecontroleerd op tekenen van verergering van het hartfalen.

Renale toxiciteit en hyperkaliëmie

Renale toxiciteit

Langdurige toediening van NSAID’s heeft geresulteerd in necrose van de nierpapillen en andere nierschade.

Toxiciteit van de nieren is ook waargenomen bij patiënten bij wie de prostaglandinen in de nier een compenserende rol spelen bij het in stand houden van de nierperfusie. Bij deze patiënten kan de toediening van een NSAID een dosis-afhankelijke vermindering van de prostaglandinevorming veroorzaken en in tweede instantie een vermindering van de nierdoorbloeding, hetgeen tot openlijke nierdecompensatie kan leiden. Patiënten die het grootste risico lopen op deze reactie zijn patiënten met een verminderde nierfunctie, dehydratie, hypovolemie, hartfalen, leverdisfunctie, patiënten die diuretica en ACE-remmers of ARB’s innemen en ouderen. Discontinuering van NSAIDtherapie wordt gewoonlijk gevolgd door herstel tot de toestand van voor de behandeling.

Er is geen informatie beschikbaar uit gecontroleerde klinische studies betreffende het gebruik van NALFON bij patiënten met gevorderde nierziekte.De niereffecten van NALFON kunnen de progressie van nierdisfunctie versnellen bij patiënten met reeds bestaande nierziekte.

Corrigeer de volumestatus bij gedehydrateerde of hypovolemische patiënten vóór het starten van NALFON. Controleer de nierfunctie bij patiënten met nier- of leverfunctiestoornissen, hartfalen, dehydratie of hypovolemie tijdens gebruik van NALFON . Vermijd het gebruik van NALFON bij patiënten met gevorderde nierziekte, tenzij de voordelen naar verwachting opwegen tegen het risico van verslechtering van de nierfunctie. Indien NALFON wordt gebruikt bij patiënten met gevorderde nierziekte, dient u de patiënten te controleren op tekenen van verslechtering van de nierfunctie.

Hyperkaliëmie

Verhoging van de serumkaliumconcentratie, waaronder hyperkaliëmie, is gemeld bij gebruik van NSAID’s, zelfs bij sommige patiënten zonder nierinsufficiëntie. Bij patiënten met normale nierfunctie zijn deze effecten toegeschreven aan een hyporeninemichypoaldosteronisme toestand.

Anafylactische reacties

Fenoprofen is in verband gebracht met anafylactischereacties bij patiënten met en zonder bekende overgevoeligheid voor fenoprofen en bij patiënten met aspirine-gevoelig astma .

Raadpleeg spoedeisende hulp indien zich een anafylactische reactie voordoet.

Exacerbatie van Astma gerelateerd aan Aspirinegevoeligheid

Een subpopulatie van patiënten met astma kanaspirinegevoelig astma hebben, waaronder chronische rhinosinusitis gecompliceerd door neuspoliepen; ernstige, mogelijk fatale bronchospasmen; en/of intolerantie vooraspirine en andere NSAID’s. Omdat kruisreactiviteit tussen aspirine en andere NSAID’s is gerapporteerd bij dergelijke aspirinegevoelige patiënten, is NALFON gecontra-indiceerd bij patiënten met deze vorm van aspirinegevoeligheid. Wanneer NALFON wordt gebruikt bij patiënten met reeds bestaande astma (zonder bekende overgevoeligheid voor aspirine), moet u de patiënten controleren op veranderingen in de tekenen en symptomen van astma.

ernstige huidreacties

NSAID’s, waaronder fenopropfen, kunnen ernstige huidbijwerkingen veroorzaken, zoals exfoliatieve dermatitis, Stevens-Johnson-syndroom (SJS) en toxische epidermale necrolyse (TEN), die fataal kunnen zijn. Deze seriousevents kunnen zonder waarschuwing optreden. Informeer patiënten over de tekenen en symptomen van ernstige huidreacties, en om het gebruik van NALFON te staken bij het eerste optreden van huiduitslag of een ander teken van overgevoeligheid. NALFON is gecontra-indiceerd bij patiënten met eerdere ernstige huidreacties op NSAID’s.

Premature Closure Of Fetal Ductus Arteriosus

Fenoprofen kan voortijdige sluiting van de foetale ductus arteriosus veroorzaken. Vermijd het gebruik van NSAID’s, waaronder NALFON, bij zwangere vrouwen vanaf 30 weken zwangerschap (derde trimester).

Hematologische toxiciteit

Anemie is voorgekomen bij NSAID-behandelde patiënten. Dit kan het gevolg zijn van occult of grof bloedverlies, vochtretentie, of een onvolledig beschreven effect op de erytropoëse. Als een met NALFON behandelde patiënt tekenen of symptomen van anemie vertoont, moet hemoglobine of hematocriet worden gecontroleerd.

NSAID’s, waaronder NALFON, kunnen het risico op bloedingsincidenten verhogen. Co-morbide aandoeningen zoals stollingsstoornissen, gelijktijdig gebruik van warfarine, andere anticoagulantia, bloedplaatjesaggregatieremmers (bijv. aspirine), serotonineheropnameremmers (SSRI’s) en serotonine noradrenalineheropnameremmers (SNRI’s) kunnen dit risico verhogen. Controleer deze patiënten op tekenen van bloedingen.

Masking of Inflammation And Fever

De farmacologische activiteit van NALFON in het verminderen van ontsteking en mogelijk koorts, kan de bruikbaarheid van diagnostische tekenen bij het opsporen van infecties verminderen.

Laboratoriummonitoring

Omdat ernstige maag-darmbloedingen, hepatotoxiciteit en nierbeschadiging kunnen optreden zonder waarschuwingssymptomen of -symptomen, overweeg de patiënten op langdurige NSAID-behandeling periodiek te monitoren met een CBC en een chemieprofiel.

Oculaire effecten

Studies tot op heden hebben geen veranderingen in de ogen aangetoond die toe te schrijven zijn aan de toediening van NALFON. Echter, nadelige effecten op de ogen zijn waargenomen bij andere anti-inflammatoire geneesmiddelen. Daarom dient oogonderzoek plaats te vinden indien visuele stoornissen optreden bij patiënten die NALFON gebruiken.

Effecten op het centraal zenuwstelsel

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten wier activiteiten alertheid vereisen indien zij bijwerkingen van het centraal zenuwstelsel ondervinden tijdens het gebruik van NALFON.

Beïnvloeding van het gehoor

Omdat de veiligheid van NALFON niet is vastgesteld bij patiënten met een gehoorstoornis, dienen deze patiënten tijdens langdurige therapie met NALFON periodiek de gehoorfunctie te laten testen.

Informatie over patiëntenvoorlichting

Adviseer de patiënt de door de FDA goedgekeurde etikettering voor patiënten (Medication Guide) te lezen die bij elk verstrekt recept is gevoegd.

Cardiovasculaire trombotische voorvallen

Adviseer patiënten alert te zijn op de verschijnselen van cardiovasculaire trombotische voorvallen, waaronder pijn op de borst, kortademigheid, zwakte of spraakstoornissen, en elk van deze verschijnselen onmiddellijk te melden aan hun behandelend arts.

Gastro-intestinale bloedingen, ulceratie en perforatie

Adviseer patiënten om symptomen van ulceraties en bloedingen, waaronder epigastrische pijn, dyspepsie, melena en hematemesis aan hun zorgverlener te melden. In geval van gelijktijdig gebruik van lage-dosis aspirine voor cardiale profylaxe, patiënten informeren over het verhoogde risico op en de tekenen en symptomen van maag-darmbloedingen.

Hepatotoxiciteit

Patiënten informeren over de waarschuwingssignalen en symptomen van hepatotoxiciteit (bijv. misselijkheid, vermoeidheid, lethargie, pruritus, diarree, geelzucht, gevoeligheid in het rechter-bovenkwadrant, en “griepachtige” symptomen). Als deze symptomen optreden, instrueer patiënten dan NALFON te stoppen en onmiddellijk medische behandeling te zoeken.

Heartfalen en oedeem

Adviseer patiënten alert te zijn op de symptomen van congestief hartfalen, waaronder kortademigheid, onverklaarbare gewichtstoename of oedeem, en contact op te nemen met hun arts als deze symptomen zich voordoen.

Anafylactische reacties

Informeer patiënten over de verschijnselen van een anafylactische reactie (bijv. ademhalingsmoeilijkheden, zwelling van het gezicht of de keel).

ernstige reacties op de huid

Adviseer patiënten onmiddellijk te stoppen met NALFON als zij huiduitslag krijgen en zo snel mogelijk contact op te nemen met hun arts of apotheker.

Vruchtbaarheid bij vrouwen

Adviseer vrouwen met voortplantingspotentieel die zwanger willen worden dat NSAID’s, waaronder NALFON, geassocieerd kunnen worden met een omgekeerde vertraging van de ovulatie

Foetale toxiciteit

Informeer zwangere vrouwen om het gebruik van NALFON en andere NSAID’s vanaf 30 weken zwangerschap te vermijden vanwege het risico van het voortijdig sluiten van de foetale ductus arteriosus .

Vermijd gelijktijdig gebruik van NSAID’s

Informeer patiënten dat gelijktijdig gebruik van NALFON met andere NSAID’s of salicylaten (bijv, diflunisal, salsalaat) wordt afgeraden wegens het verhoogde risico op gastro-intestinale toxiciteit, en weinig of geen toename van de werkzaamheid. Waarschuw patiënten dat NSAID’s aanwezig kunnen zijn in “vrij verkrijgbare” geneesmiddelen voor de behandeling van verkoudheid, koorts of slapeloosheid.

Gebruik van NSAIDS en lage dosis aspirine

Informeer patiënten om geen lage dosis aspirine gelijktijdig met NALFON te gebruiken totdat zij met hun zorgverlener hebben gesproken .

Nonklinische toxicologie

Carcinogenese, mutagenese, en aantasting van de vruchtbaarheid

Carcinogenese

Langetermijnstudies bij dieren om het carcinogene potentieel van fenoprofen te evalueren zijn niet uitgevoerd.

Mutagenese

Er zijn geen studies uitgevoerd om het genotoxische potentieel van fenoprofen te evalueren.
Aantasting van de vruchtbaarheid Vrouwelijke en mannelijke ratten werden via de voeding behandeld met 60 tot 70 mg/kg/dag of 120 tot 150 mg/kg/dag fenoprofencalcium (respectievelijk ongeveer
0,2 of 0,4 maal de maximale menselijke dagdosis van 3200 mg/dag op basis van een vergelijking van het lichaamsoppervlak). Mannelijke ratten werden behandeld vanaf 77 dagen voor de paring en tijdens de paring. Vrouwelijke ratten werden behandeld vanaf 14 dagen voor de paring en tijdens de dracht. De zwangerschapspercentages waren iets lager in de lage en hoge doseringsgroepen dan in de controlegroepen. Er was geen nadelig effect op implantaties, resorpties of levende foetussen.

Gebruik bij specifieke populaties

Zwangerschap

Samenvatting van de risico’s

Gebruik van NSAID’s, waaronder NALFON, tijdens het derde trimester van de zwangerschap verhoogt het risico van voortijdige sluiting van de arteriosus fetalductus. Vermijd het gebruik van NSAID’s, waaronder NALFON, bij zwangere vrouwen vanaf 30 weken zwangerschap (derde trimester).

Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde studies vanNALFON bij zwangere vrouwen. Gegevens uit observationele studies over mogelijke embryofetale risico’s van NSAID-gebruik bij vrouwen in het eerste of tweede trimester van de zwangerschap zijn niet doorslaggevend. In de algemene Amerikaanse bevolking hebben alle klinisch herkende zwangerschappen, ongeacht de blootstelling aan het geneesmiddel, een achtergrondpercentage van 2-4% voor ernstige misvormingen, en 15-20% voor zwangerschapsverlies.

In dierlijke voortplantingsstudies werden embryofoetale letaliteit en skeletafwijkingen vastgesteld bij de nakomelingen van zwangere konijnen na orale toediening van fenoprofen tijdens de organogenese aan 0,6 maal de maximale menselijke dagelijkse dosis van 3200 mg/dag. Na orale toediening van fenoprofencalcium aan zwangere ratten en konijnen tijdens de organogenese bij blootstellingen tot 0,3 en 0,6 maal de maximale menselijke dagelijkse dosis van 3200 mg/dag, werden echter geen abnormale vormen waargenomen.

Op basis van gegevens van dieren is aangetoond dat prostaglandinen een belangrijke rol spelen bij de endometriale vasculaire permeabiliteit, blastocyst implantatie en decidualisatie. In dierstudies resulteerde de toediening van remmers van de prostaglandinesynthese, zoals fenoprofen, in een verhoogd verlies vóór en na de implantatie.

Klinische overwegingen

Labor of bevalling

Er zijn geen studies over de effecten van NALFON tijdens de bevalling of tijdens de bevalling. In dierstudies hebben NSAIDS, waaronder fenoprofen, de prostaglandinesynthese geremd, vertraagde baring veroorzaakt en de incidentie van doodgeboorte verhoogd.

Gegevens

Menselijke gegevens

Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde studies van NALFON bij zwangere vrouwen. Gegevens uit observationele studies betreffende potentiële embryofetale risico’s van NSAID-gebruik bij vrouwen in het eerste of tweede trimester van de zwangerschap zijn niet overtuigend.

Diergegevens

Zwangere ratten werden behandeld met fenoprofen met oraldoses van 50 of 100 mg/kg (0,15 maal en 0,3 maal de maximale menselijke dagelijkse dosis (MHDD) van 3200 mg/dag op basis van vergelijking van het lichaamsoppervlak) gedurende de periode van organogenese. Er werden geen belangrijke misvormingen vastgesteld en er was geen bewijs van toxiciteit voor de moeder bij deze doses, maar de blootstellingen waren lager dan de blootstellingen die bij de mens zullen voorkomen.

Zwangere konijnen werden behandeld met fenoprofen met doses van 50 of 100 mg/kg (0,3 maal en 0,6 maal de MHDD van 3200 mg/dag op basis van vergelijking van het lichaamsoppervlak) gedurende de periode van de organogenese. Maternaltoxiciteit (sterfte) werd waargenomen bij de hooggedoseerde dieren. Hoewel er geen majormalformaties werden waargenomen, was er een verhoogde incidentie van embryofoetale sterfte en waren er skeletafwijkingen bij 0,6 maal de MHDD.

Drachtige ratten werden vanaf dag 14 van de dracht tot en met dag 20 na de geboorte behandeld met orale doses fenoprofen van 6,25, 12,5, 25, 50, of 100mg/kg (0,02, 0,04, 0,08, 0,15, of 0,3 maal de MHDD van 3200 mg/dag op basis van vergelijking van de lichaamsoppervlakte). Alle doses veroorzaakten significante toxiciteit, waaronder vaginale bloedingen, verlengde baring, meer doodgeborenen en moedersterfte.

Drachtige ratten werden vanaf de zesde dag van de dracht tot en met de negentiende dag van de dracht en de eerste tot en met de twintigste dag na de baring (de baring niet meegerekend) behandeld met een orale dosis fenoprofen van 100 mg/kg (0,3 maal de MDD van 3200 mg/dag).3 maal de MDD van 3200 mg/dag op basis van vergelijking van het lichaamsoppervlak) vertoonde slechts een kleine toename in het voorkomen van een verstoorde partus ondanks de aanwezigheid van maternale toxiciteit (gastro-intestinale ulceratie en renale toxiciteit).

Lactatie

Risicosamenvatting

In een gepubliceerde studie, na een dosis van 600 mg om de 6 uur gedurende 4 dagen bij postpartum moeders, werden fenoprofengehalten in de moedermelk gerapporteerd die 1,6% bedroegen van die in het plasma van de moeder. De voordelen van borstvoeding voor de ontwikkeling en de gezondheid moeten worden afgewogen tegen de klinische behoefte van de moeder aan NALFON en de mogelijke nadelige gevolgen van NALFON of van de onderliggende aandoening van de moeder voor de zuigeling die borstvoeding krijgt.

Vrouwen en mannen met voortplantingspotentieel

Onvruchtbaarheid

Vrouwen

Gebaseerd op het werkingsmechanisme kan het gebruik van prostaglandine-gemedieerde NSAID’s, waaronder NALFON, het scheuren van eierstokfollikels vertragen of voorkomen, hetgeen bij sommige vrouwen in verband is gebracht met reversibele onvruchtbaarheid. Uit gepubliceerde dierstudies is gebleken dat de toediening van remmers van de prostaglandinesynthese de voor de ovulatie vereiste follikelruptuur kan verstoren. Kleine studies bij vrouwen behandeld met NSAID’s hebben ook een reversibele vertraging van de ovulatie aangetoond.Overweeg het staken van NSAID’s, inclusief NALFON, bij vrouwen die problemen hebben met conceptie of bij wie onderzoek naar onvruchtbaarheid wordt uitgevoerd.

Pediatrisch gebruik

De veiligheid en werkzaamheid bij pediatrische patiënten jonger dan 18 jaar zijn niet vastgesteld.

Geriatrisch gebruik

Eldere patiënten lopen, in vergelijking met jongere patiënten, een groter risico op NSAID-geassocieerde ernstige cardiovasculaire, gastro-intestinale, en/of renale bijwerkingen. Indien het verwachte voordeel voor de oudere patiënt zwaarder weegt dan deze potentiële risico’s, start dan de dosering aan de lage kant van het doseringsbereik en controleer de patiënt op bijwerkingen.