Overzicht

De auteur geeft uitleg over de klinische presentatie, pathofysiologie, diagnostische work-up en behandeling van micturitie- en defecatiesyncopes. Micturitiesyncope is een vrij gewone aandoening die over het algemeen bij mannen voorkomt. Jongere mannen met mictiesyncope hebben meestal een goedaardige, zelfbeperkte aandoening, terwijl oudere mannelijke patiënten en vrouwelijke patiënten van elke leeftijd meestal aanzienlijke medische comorbiditeiten en orthostatische hypotensie hebben. Defecatiesyncope daarentegen is een relatief zeldzame aandoening die typisch voorkomt bij mensen van middelbare leeftijd of ouder en vaker vrouwen dan mannen treft. Meer dan een derde van de patiënten met defecatiesyncope overlijdt binnen 2 jaar aan complicaties van hun onderliggende ziekten. Alcoholgebruik is een belangrijke precipiterende factor voor mictiesyncope bij jongere patiënten (jonger dan 55 jaar), maar het is zelden een factor die geassocieerd wordt met defecatiesyncope.

Kernpunten

– Mictiesyncope is een vrij vaak voorkomende aandoening die over het algemeen bij mannen voorkomt.

– Jongere mannen met mictiesyncope hebben meestal een goedaardige, op zichzelf staande aandoening, terwijl oudere mannelijke patiënten en vrouwelijke patiënten van elke leeftijd meestal aanzienlijke medische comorbiditeiten en orthostatische hypotensie hebben.

– Vooral bij oudere patiënten (ouder dan 55 jaar) treedt mictiesyncope meestal alleen op wanneer de patiënt urineert onmiddellijk nadat hij of zij uit rugligging is opgestaan na langdurig te hebben gelegen. Micturitiesyncope komt dus het vaakst ’s avonds of ’s morgens vroeg voor, vooral bij oudere patiënten (ouder dan 55 jaar).

– Micturitiesyncope komt bij jongere patiënten (jonger dan 55 jaar) meestal ’s avonds of ’s nachts vóór middernacht voor, terwijl het bij oudere patiënten meestal na middernacht of vroeg in de ochtend voorkomt.

– Micturitiesyncope treedt het vaakst op bij het beëindigen van of vlak na het urineren.

– Defecatiesyncope is een relatief zeldzame aandoening die zich meestal voordoet bij personen van middelbare leeftijd of ouder en vaker vrouwen treft dan mannen.

– Meer dan een derde van de patiënten met defecatiesyncope overlijdt binnen 2 jaar aan complicaties van hun onderliggende ziekten.

Historische noot en terminologie

Micturitiesyncope werd voor het eerst beschreven door Rugg-Gunn in 1946 (Rugg-Gunn 1946) en Proudfit en Forteza in 1959. Micturition syncope wordt gedefinieerd als syncope die optreedt tijdens of onmiddellijk na het urineren.

Defecation syncope werd voor het eerst beschreven door Pathy in 1978, en later in detail bestudeerd door Kapoor en collega’s (Kapoor et al 1986). Defecatiesyncope wordt gedefinieerd als syncope die optreedt tijdens of onmiddellijk na defecatie.

Defecatie- en mictiesyncopes zijn vormen van de zogenaamde situationele syncopes, die optreden onmiddellijk na precipiterende situaties, zoals urineren, defecatie, hoesten, slikken, of zelden lachen (Brignole 2005; Gaitatzis en Petzold 2012). Over het algemeen worden dergelijke situationele syncopen beschouwd als vormen van neuraal gemedieerde syncope met reflexgemedieerde vasodilatatie en bradycardie (Brignole 2005; Grubb 2005), maar er kunnen ook andere mechanismen bij betrokken zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.