Hoewel minderheden evenveel kans hebben op psychische stoornissen als niet-minderheden, is de kans veel kleiner dat zij behandeld worden. Hoewel het percentage depressies onder Afro-Amerikanen (24,6%) en Latijns-Amerikanen (19,6%) lager is dan onder blanken (34,7%), wordt er veel minder vaak een behandeling gezocht en is de kans op invaliditeit als gevolg van de psychische aandoening veel groter. In 2015 kreeg 48% van de blanke volwassenen met een psychische aandoening een behandeling, 37% van de zwarten en Hispanics kreeg een behandeling en slechts 22% van de Aziaten kreeg een behandeling. (1)
Ondanks het bestaan van effectieve behandelingen, bestaan er ongelijkheden in de beschikbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit van geestelijke gezondheidsdiensten voor raciale en etnische minderheden. Het Agency of Healthcare Research and Quality (AHRQ) meldt dat in de VS raciale en etnische groepen minder vaak toegang hebben tot geestelijke gezondheidsdiensten, minder vaak gebruikmaken van gemeenschapsdiensten voor geestelijke gezondheidszorg, vaker gebruikmaken van spoedafdelingen en vaker een lagere kwaliteit van zorg ontvangen. (2)
Minderheden die het meest verstoken blijven van behandeling in de geestelijke gezondheidszorg, zoals gerapporteerd door een aantal studies, zijn Aziatische Amerikanen, gevolgd door Latijns-Amerikanen en Afro-Amerikanen. In 2015 voerde de National Survey on Drug Use and Health (NSDUH) een studie uit om het gebruik van geestelijke gezondheidsdiensten voor volwassenen van 18 jaar of ouder te onderzoeken voor een verscheidenheid aan raciale / etnische groepen in de VS. De studie gebruikte gecombineerde gegevens van 2008-2012 om percentages te geven van hoe vaak volwassenen in het afgelopen jaar geestelijke gezondheidsdiensten zochten. Uit de studie bleek dat de volwassenen die het vaakst een beroep deden op geestelijke gezondheidszorg (17,7%) degenen waren die twee of meer rassen rapporteerden, gevolgd door blanke volwassenen (16,6%), inheemse Amerikanen of Alaska-inheemse volwassenen (15,6%), zwart (8,6%), Hispanic (7,3%) en Aziatisch (4,9%). De ambulante geestelijke gezondheidszorg en het gebruik van psychiatrische voorgeschreven medicatie volgen dezelfde raciale/etnische niveaus, maar zwarte volwassenen (1,4%) hadden twee keer zoveel kans als blanke volwassenen (0,7%) om gebruik te maken van intramurale geestelijke gezondheidszorg. Ook in dit onderzoek, in alle raciale/etnische groepen, was de meest genoemde reden voor het niet zoeken naar geestelijke gezondheidszorg de kosten van de diensten of de kosten van de verzekering. De overtuiging dat geestelijke gezondheidszorg niet zou helpen was de minst voorkomende reden om geen behandeling te krijgen. (1)
Naast het ontbreken van een verzekering of het onderverzekerd zijn, zijn andere factoren die barrières opwerpen voor het ontvangen van geestelijke gezondheidszorg onder meer taal, stigmatisering van de geestelijke gezondheid binnen de minderheidsgemeenschap, armoede, wantrouwen in het gezondheidszorgsysteem, gebrek aan diversiteit onder aanbieders van geestelijke gezondheidszorg, en gebrek aan culturele competentie onder aanbieders. (3)
Omgevings- en culturele factoren beïnvloeden ook iemands bereidheid om psychologische hulp te zoeken. Degenen die zijn opgegroeid in een omgeving waar geweld en trauma’s veel voorkomen, lijden vaak aan depressie en angst. Statistieken van de Centers for Disease Control geven aan dat Afro-Amerikanen die onder de armoedegrens leven, twee keer zoveel kans hebben om psychische nood te rapporteren. In 2017 was zelfmoord de tweede belangrijkste doodsoorzaak voor Afro-Amerikanen in de leeftijd van 15-24 jaar. De dood door zelfdoding voor Afro-Amerikaanse mannen was vier keer hoger dan voor Afro-Amerikaanse vrouwen. Het algemene zelfmoordcijfer in de Afro-Amerikaanse bevolking is echter 60% lager dan niet-Hispanic blanke individuen. (4)
Het afbreken van het stigma op geestesziekten in alle gemeenschappen is van vitaal belang om de verschillen in behandeling voor alle bevolkingsgroepen te verminderen. We vinden het bemoedigend dat meer verzekeringsmaatschappijen de behandeling van geestesziekten onder hun gedekte diensten laten vallen. Onze groeiende minderheidsbevolking in dit land zal hopelijk het niveau van culturele competentie van onze geestelijke zorgverleners verhogen, wat op zijn beurt mensen in raciaal/etnisch diverse gemeenschappen zal helpen zich meer op hun gemak te voelen bij het zoeken naar een behandeling in de geestelijke gezondheidszorg.
- Een nieuwe kijk op raciale/etnische verschillen in het gebruik van geestelijke gezondheidszorg bij volwassenen: https://www.nimh.nih.gov/news/science-news/2015/a-new-look-at-racial-ethnic-differences-in-mental-health-service-use-among-adults.shtml
- Minority Mental Health Month – July: https://www.minorityhealth.hhs.gov/omh/content.aspx?ID=9447
- Mental Health Disparities: Diverse Populaties. https://www.psychiatry.org/psychiatrists/cultural-competency/education/mental-health-facts
- Geestelijke en Gedragsgezondheid – Afro-Amerikanen: https://minorityhealth.hhs.gov/omh/browse.aspx?lvl=4&lvlid=24
Robin Morris, LCSW-C, CCTP, is een gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker die diensten verleent op het gebied van geestelijke gezondheidszorg in de polikliniek van Brook Lane’s North Village. Ze heeft meer dan 25 jaar ervaring op het gebied van geestelijke gezondheidszorg en is gecertificeerd klinisch traumaprofessional. Haar aandachtsgebieden zijn onder andere geestelijke gezondheid van minderheden, trauma geïnformeerde behandeling, rouw en rouwverwerking, en kind/adolescent conflictoplossing. Robin heeft samengewerkt met veel verrijkende organisaties in Washington County, waaronder de Child Fatality Review Committee, de Hagerstown Youth Development Coalition, het Washington County Diversion Program Mentoring Initiative en de Hagerstown Gang Task Force Committee.