Margaret Pollitt (alias Maggie de Kat) is een belangrijk personage in Tennessee Williams’ met de Pulitzerprijs bekroonde toneelstuk uit 1955, Cat on a Hot Tin Roof, dat in 1958 werd verfilmd met Elizabeth Taylor in de hoofdrol. Zij is het gezicht (en het in slip geklede lichaam) dat we zien als we aan Maggie denken. Zij is de seksueel gefrustreerde echtgenote van Brick Pollitt, een ex-voetbalster die meer tijd doorbrengt met drinken en rouwen om de zelfmoord van zijn vriend Skipper dan met haar een echtelijke relatie aan te gaan. Brick negeert haar niet alleen, maar brengt ook zijn erfenis van “Big Daddy” in gevaar ten gunste van zijn broer, een feit dat misschien nog verontrustender is voor Maggie de Kat. Maggie komt uit een achtergesteld milieu, maar heeft iets van zichzelf gemaakt, ze heeft gestudeerd en is met rijkdom getrouwd, en ze is niet van plan om het allemaal over te dragen aan een zwager genaamd Gooper en zijn baby-machine vrouw (die “no-neck monsters” produceert, volgens de nog kinde-loos Maggie). Ze is in volle bloei en weet het en pronkt ermee, en het feit dat Brick onverschillig voor haar is, is een steek in het hart van haar ego. Maar Maggie is een overlever, en aan het eind van het stuk hebben we het gevoel dat ze het meent als ze de drank achter slot en grendel zet en Brick vertelt dat er inderdaad een baby zal komen. We twijfelen er niet aan dat Maggie erin zal slagen het te produceren uit haar felle en blijvende liefde voor Brick – en voor zichzelf.
Maggie is de jonge hoofdpersoon van George Eliot’s (Mary Ann Evans) “The Mill on the Floss”, gepubliceerd in 1860. Zij is een aantrekkelijk kind en jonge vrouw, die streeft naar goedheid en zuiverheid van geest, maar vooral naar onvoorwaardelijke liefde, vooral van haar broer, Tom. Hoewel hij inderdaad van zijn zuster houdt, is Tom meer prozaïsch en praktisch van aard, waardoor hij vaak geen sympathie heeft voor haar hartstochtelijke streven naar het ene ideaal na het andere. In haar relatie met de gevoelige gebochelde Philip Wakem krijgt Maggie de kans om serieus genomen te worden als een intellectuele en serieuze jonge vrouw, maar haar loyaliteit aan Tom brengt haar ertoe zijn aandacht te laten verslappen ten gunste van Toms goedkeuring. Wanneer Maggie de romantische Stephen Guest ontmoet, wordt nog een ander zintuig geprikkeld, en ze komt in de verleiding met hem weg te lopen, hoe ongeschikt dat huwelijk ook moge zijn, maar uiteindelijk kiest ze toch voor haar plicht aan Tom. Het noodlot, altijd een belangrijke speler in de 19e-eeuwse literatuur, grijpt in één klap en met verschrikkelijke gevolgen in, en Maggie mag haar blijvende liefde voor Tom, en hij voor haar, bewijzen op de meest verlossende manier mogelijk, namelijk door de dood.