Twee vreemde, op zoogdieren lijkende reptielen die er uitzagen als geschubde ratten, elk kleiner dan een brood, zwierven zo’n 235 miljoen jaar geleden door het oude Brazilië, waarschijnlijk etend van insecten die de roofdieren met hun puntige tanden te pakken kregen, zo blijkt uit een nieuwe studie.

De analyse van twee nieuw ontdekte soorten cynodont, een groep waaruit alle levende zoogdieren zijn voortgekomen, werpt licht op hoe zoogdieren zich ontwikkelden uit deze laat-Trias schepselen, zeiden de onderzoekers.

“Deze nieuwe fossielen helpen meer in detail de evolutie van pre-zoogdiervormen te begrijpen die hebben geleid tot de groep zoogdieren, waarin wij mensen (Homo sapiens) zijn opgenomen,” de hoofdauteur van de studie, Agustín Martinelli, een paleontoloog aan de Federale Universiteit van Rio Grande do Sul in Brazilië, vertelde Live Science in een e-mail.

Cynodonten dateren van vóór de dinosauriërs, en verschenen ongeveer 260 miljoen jaar geleden voor het eerst in het fossielenbestand, tijdens de Perm-periode. Hun nakomelingen omvatten buideldier- en placentazoogdieren (de harige wezens die gewoonlijk als zoogdieren worden beschouwd), evenals monotremen – zoogdieren die eieren leggen in plaats van levende jongen te baren, zoals het vogelbekdier en de mierenegel, aldus de onderzoekers.

However, de vroege cynodonts die leefden tijdens het late Perm en het vroege Trias waren geen zoogdieren, maar eerder reptielen met zoogdier-achtige schedels en kaken, zeiden de onderzoekers.

Het specimen van een van de nieuw gevonden cynodontsoorten rust sinds 1946 in de collectie-afdeling van het Museum van Aardwetenschappen in Rio de Janeiro, Brazilië. Toen vond L.I. Price, een Braziliaanse paleontoloog, de twee schedels en twee kaken in gesteente dat dateert van tussen de 237 miljoen en 235 miljoen jaar geleden in de gemeente Santa Cruz do Sul van de zuidelijke Braziliaanse staat Rio Grande do Sul.

Deze specimens behoren tot een klein dier van ongeveer 12 inch (30 centimeter) lang, met ongewoon grote, vooruitstekende bovenkaak tanden die suggereren dat het insecten at. De anatomie van het schepsel wijst erop dat het deel uitmaakt van een uitgestorven familie van vleesetende kynodonten, Probainognathidae genaamd.

In feite is de nieuw ontdekte soort waarschijnlijk verwant aan Probainognathus jenseni, een soort ontdekt in Trias-tijdperk rotsen van de La Rioja provincie in het westen van Argentinië. Maar de onderzoekers zeiden dat het pas ontdekte schepsel verschillend genoeg is om een eigen geslacht en soort te rechtvaardigen: Bonacynodon schultzi. De naam eert twee eminente paleontologen, José Bonaparte uit Argentinië en Cesar Schultz uit Brazilië, die beiden hun leven hebben gewijd aan het bestuderen van de Trias-fossielen van Zuid-Amerika.

De andere nieuw ontdekte kynodontsoort, ook ontdekt in de staat Rio Grande do Sul, werd geïdentificeerd aan de hand van minder overblijfselen – alleen een kaak met tanden, aldus de onderzoekers. De wetenschappers noemden het Santacruzgnathus abdalai, ter ere van Fernando Abdala, een Argentijnse paleontoloog die Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse cynodonten bestudeert, zeiden de onderzoekers.

S. abdalai was ongeveer half zo groot als B. schultzi, met een lengte van slechts 6 inches (15 cm). De vorm en het gebit van de tanden van S. abdalai “doen denken aan die van vroege zoogdieren,” zei Martinelli.

Maar beide kynodonten leefden miljoenen jaren vóór het verschijnen van het eerste bekende zoogdier: een spitsmuisachtig schepsel dat ongeveer 160 miljoen jaar geleden leefde in wat nu China is, vertelden deskundigen Live Science in 2011.

De nieuwe studie werd vandaag (5 oktober) online gepubliceerd in het tijdschrift PLOS ONE.

  • Animal Code: Our Favorite Genomes
  • Wipe Out: History’s Most Mysterious Extinctions
  • The 12 Weirdest Animal Discoveries

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.