Lynx-rooster, schema voor WNBA-seizoen 2020: Drie dingen om te weten als Minnesota speelt in IMG Academy bubble

De Minnesota Lynx moesten vorig seizoen een grote aanpassing maken toen Maya Moore aankondigde dat ze een pauze zou nemen om niet meer te spelen, evenals de pensionering van lange tijd floor general Lindsay Whalen. Velen verwachtten dat de viervoudige kampioene zou ploeteren zonder twee van hun beste speelsters, en hoewel ze de trofee aan het eind van het seizoen niet omhoog hesen, haalde Minnesota de play-offs voor het negende achtereenvolgende seizoen, waar ze in de eerste ronde verloren van de Seattle Storm. Toch bewees het dat de Lynx verder kunnen zonder Moore’s dominante aanwezigheid in de line-up, wat ze ook nog een seizoen zullen moeten doen.

Maar deze keer zal het een beetje anders zijn. Niet alleen Moore zal afwezig zijn, maar Seimone Augustus is vertrokken naar de machtige Los Angeles Sparks, en Odyssey Sims zal weg zijn van het team na de geboorte van haar eerste kind. Het wordt weer een uitdagend jaar voor de Lynx en hoofdcoach Cheryl Reeves, maar als er één ding is dat we vorig seizoen over dit team hebben geleerd, is het dat ze zeker niet uitgeteld moeten worden om het naseizoen te halen.

Hier is een blik op het rooster van de Lynx, het schema en enkele belangrijke verhaallijnen voor wanneer het seizoen op 25 juli in Bradenton begint.

Roster

Spelers die niet meedoen: Maya Moore, Odyssey Sims, Jessica Shepard, Cecilia Zandalasini

Schema

Alle wedstrijden Eastern Standard time

Key storylines

Nog een seizoen zonder Maya Moore: Voor het tweede achtereenvolgende seizoen zullen de Lynx het zonder hun beste speelster moeten stellen, omdat Moore zich blijft richten op haar strijd voor sociale rechtvaardigheid. Moore stapte aanvankelijk in de winter van 2019 uit het spel om te helpen bij het ongedaan maken van wat zij beschouwde als een onterechte veroordeling van een man uit Missouri genaamd Jonathan Irons. In maart werd Irons’ veroordeling ongedaan gemaakt, en begin juli stond Moore buiten de gevangenis te wachten op Irons vrijlating. De Lynx weten echter al sinds januari van Moore’s besluit, toen ze in een interview met de New York Times aankondigde dat ze zich wil gaan richten op strafrechthervormingen en nog een jaar zal uitzitten.

Hoewel Moore in datzelfde interview zei dat basketbal spelen “niet in haar gedachten is geweest”, betekent dat niet dat ze klaar is om haar schoenen op te hangen. Zelfs na acht seizoenen in de WNBA, met vier kampioenschappen en een MVP award op haar naam, zei Moore dat ze nog niet klaar is om nu met pensioen te gaan. Moore is 29 jaar oud, en hoewel ze waarschijnlijk nog meer speeljaren in haar tank heeft zitten, laat dat haar toekomst in de competitie nogal onduidelijk. Echter, de Lynx hebben vorig seizoen bewezen dat ze goed in staat zijn om de status quo te handhaven en de play-offs te bereiken, zelfs zonder één van de beste WNBA speelsters ooit. Dit seizoen, echter, zullen ze het opnieuw moeten doen zonder Moore, evenals een andere lange tijd Lynx nietje.

Alles zal lopen via Sylvia Fowles: Net zoals vorig seizoen een uitdaging was voor Fowles zonder Moore, en de pensionering van Whalen, zal dit jaar een nog grotere uitdaging zijn voor de 12-jarige veteraan. Augustus is nu weg, Sims is uitgeschakeld voor het seizoen en Danielle Robinson is nu bij de Aces. Dit alles betekent dat er nog meer van Fowles gevraagd zal worden dan een jaar geleden als de Lynx weer een kans willen maken op de play-offs. De 6-6 center zag vorig seizoen over de hele linie een dip in haar cijfers, met een gemiddelde van slechts 13,6 punten en 8,9 rebounds, terwijl ze 58,8 procent van het veld schoot. Deze cijfers lijken misschien indrukwekkend voor elke andere speler tijdens een bepaald seizoen, maar als je bedenkt dat Fowles twee seizoenen geleden nog 18 en 10 punten scoorde en meer dan 65 procent van het veld schoot, is het gemakkelijk te zien dat de aanpassing van vorig seizoen zonder Whalen of Moore die haar de bal gaven, zeker met haar spel geknoeid heeft.

Hoewel ze die twee toekomstige Hall of Famer’s niet naast zich heeft, heeft ze in nieuwkomer Crystal Dangerfield een solide spelverdeler. Het voormalige UConn product ontwikkelde een reputatie op de universiteit als een goede passer, kalm onder druk situaties en kon zorg van de bal zeer goed met een carrière 2.6:1 assist-turnover ratio. Sterker nog, na vier jaar onder Geno Auriemma te hebben gespeeld, eindigde Dangerfield op de vijfde plaats van UConn’s illustere lijst van assist-leiders, vlak voor WNBA-ster Sue Bird. Het zal wat tijd kosten voor Dangerfield om zich aan te passen, zoals voor elke nieuweling, maar Fowles zal de bal kunnen krijgen waar ze maar wil met Dangerfield die de bal naar haar in de hoek dumpt.

De opkomst van Naphessa Collier: Hoewel het lijkt alsof Fowles er alleen voor staat met al het grote talent om haar heen, met pensioen of weg, is dat zeker niet het geval, want ze heeft de regerend Rookie of the Year aan haar zijde voor haar tweede jaar. Collier schokte de competitie een seizoen geleden, toen ze 13,1 punten, 6,6 rebounds en twee steals per wedstrijd scoorde, om samen te gaan met haar efficiënte schot van 49 procent van het veld en 36 procent van diep. De zesde keuze in de 2019 draft deed haar beste Moore impressie in haar rookie seizoen. Ze toonde haar veelzijdigheid als iemand die naar beneden kan komen en in de post kan knallen voor buckets, spot up op de 3-puntslijn en drain het of neem een verdediger van de dribbel en trek op bij de ellebogen.

Dit jaar, echter, zal Collier een nog grotere taak hebben met verschillende spelers die ontbreken in Minnesota. In haar eerste seizoen had het UConn-product een gebruikspercentage van slechts 17,4, wat dicht bij de bodem van het team lag, omdat spelers als Sims, Augustus en Fowles nog steeds de speerpunten van het team waren. Maar nu Sims en Augustus er niet meer zijn, zal Collier een nog grotere rol krijgen in de aanval. Ze heeft al bewezen dat ze wedstrijden kan overnemen, zoals blijkt uit haar 27-punten WNBA debuut, maar nu zal ze dat succes moeten herhalen op een nachtelijke basis om de Lynx nog een betrouwbare scorende dreiging te geven naast Fowles.