OBJECT Mislukte solide benige fusie, of pseudarthrose, is een bekende complicatie van lumbale artrodese. Recente vooruitgang in radiografische technologie, biologics, instrumentatie, chirurgische techniek, en begrip van de lokale biologie hebben allemaal geholpen bij de preventie en behandeling van pseudarthrose. Hier wordt de huidige literatuur over de diagnose en behandeling van lumbale pseudartrose besproken. METHODEN Er werd een systematisch literatuuronderzoek uitgevoerd met behulp van de MEDLINE en Embase databases om te zoeken naar de huidige radiografische diagnose en chirurgische behandelingsmethoden die in de literatuur zijn gepubliceerd (1985 tot heden). Inclusiecriteria waren: 1) gepubliceerd in het Engels; 2) niveau van bewijs I-III; 3) diagnose van degeneratieve lumbale wervelkolom aandoeningen en/of geschiedenis van lumbale wervelkolom fusie chirurgie; en 4) vergelijkende studies van 2 verschillende chirurgische technieken of vergelijkende studies van beeldvormende modaliteit versus chirurgische exploratie. RESULTATEN Zeven studies voldeden aan de inclusiecriteria voor de huidige radiografische beeldvorming gebruikt om lumbale pseudarthrose te diagnosticeren. Platte röntgenfoto’s en CT-scans met dunne snede waren de meest voorkomende methode voor radiografische diagnose. Van PET is aangetoond dat het een geldige beeldvormingsmethode is om in vivo actieve botvorming te volgen. Acht studies vergeleken de chirurgische technieken voor het beheren en voorkomen van mislukte lumbale fusie. De succespercentages voor de behandeling van pseudarthrose zijn hoger bij het gebruik van rigide instrumentatie. CONCLUSIES De percentages spinale fusies zijn verbeterd dankzij de vooruitgang in de biologie, instrumentatie, chirurgische technieken en inzicht in de lokale biologie. De behandeling van lumbale pseudartrose omvat een verscheidenheid aan chirurgische opties zoals het vervangen van losse instrumentatie, het gebruik van krachtigere biologieën en interbody-fusietechnieken. Preventie en herkenning zijn belangrijke uitgangspunten in het algoritme voor de behandeling van spinale pseudarthrose.