Populair op Variety

Niemand kan een Little Richard-compositie neerzetten zoals Little Richard.

In de mooiste momenten van de rock and roll pionier – die zaterdag op 87-jarige leeftijd overleed – waren zelfgeschreven songs even flamboyant als zijn verschijning. Geïnformeerd door zijn Georgische wortels in de Pinkstergemeente en het nachtleven (veelzeggend is dat zijn vader zowel diaken als nachtclubeigenaar was), kwam elke Little Richard song recht uit het hart, de ziel, het haar en het bekken. De gesyncopeerde blazersschema’s, het schurende ritme, de huilende, smekende zang, de pure theatraliteit – Little Richard was een architect van alle rock and roll die volgde.

En hoewel ontelbare duizenden artiesten – van wie velen meer commercieel succes hadden dan hij – zijn nummers coverden, konden weinigen de originelen van deze verschroeiende soulschreeuwer in hun vleselijke, heilige glorie aanraken.

Maar ze probeerden het. Hier zijn 10 klassieke Richard-originals, naast enkele van de sterkste (of meest interessante) covers.

“Long Tall Sally” (uit de film “Don’t Knock the Rock” uit 1956)

The Beatles: “Long Tall Sally”
Start hier als het gaat om Little Richard te coveren met alle rabiate intensiteit die nodig is. Live! at the Star-Club 1962″, opgenomen tijdens een dronken, legendarisch concert in de Star Club in Duitsland, laat het nog steeds vette kwartet “Long Tall Sally” knallen als een hitsige garageband. De mix mag dan een bloederige, roodgerande puinhoop zijn, maar daar gaat het om.

“Lucille”

The Beatles: “Lucille”
Toen massale roem lonkte en hun randen werden gladgestreken, gebruikten The Fab Four een beetje meer finesse toen ze Penniman’s lofzang op zijn favoriete meisje in 1963 onder handen namen. Toch geeft dit nummer, opgenomen voor “Pop Go the Beatles” van de BBC, een goed beeld van het ruwe innerlijk en de ziel van de jongens, terwijl de twang van de Merseybeat behouden blijft.

“Good Golly Miss Molly”

Clearance Clearwater Revival: “Good Golly Miss Molly”
De Californische swamp rock overlords namen dit Little Richard-nummer in 1969 op hun “Bayou Country”-LP op. Niet alleen gaf John Fogerty de kenmerkende gitaar twang een beetje meer pit, hij paste zelfs enkele van Richard’s teksten aan. Heiligschennis? Misschien, maar hoe dan ook lekker.

Mitch Ryder and the Detroit Wheels’ “Devil With the Blue Dress On”/ “Good Golly Miss Molly”
Husky U.S. grade blue-eyed soul begint hier. Ruw en korzelig, de R&B rocker nam Shorty Long’s loping blues-gebaseerde “Devil,” versnelde het tot een hartverscheurende snelheid, en entte een even racende “Good Golly” op de groove voor een massieve 1966 hit – die zelf later en legendarisch werd gecoverd door Bruce Springsteen en de E Street Band in hun “Detroit Medley.”The Girl Can’t Help It”

“The Girl Can’t Help It”

The Animals: “The Girl Can’t Help It”
Op het hoogtepunt van hun “House of the Rising Sun”-faam maakten een ontheemde Eric Burdon, Alan Price en Co. van Richards liedje van weelderige wellust in 1964 een ruige popsmash.

“Lucille,” live in 1973

Deep Purple: “Lucille:
Op hun live-album “Made in Japan” uit 1972 buigen de Britse heavy metal-harbingers Deep Purple de rockende romanticus van Little Richard om tot een dreigende jam van acht minuten. Check gitarist Richie Blackmore’s fuzz tone six-strings samengevoegd met Jon Lord’s gear-grinding orgel tijdens de intro.

“Tutti Frutti”

André Rieu & His Johann Strauss Orchestra: “Tutti Frutti”
Je zou kunnen denken dat deze briljante orkestrale vertolking van Richards stuwende klassieker oubollig, camp en spetterend zou klinken in deze live-uitvoering vanuit Sydney. Je zou gelijk hebben – en dat is wat dit geweldig maakt, en zelfs fruitiger.

“Jenny Jenny”

Delaney & Bonnie & Friends with Eric Clapton: “Little Richard Medley”
Als je “Tutti Frutti”/”The Girl Can’t Help It”/” Long Tall Sally”/”Jenny Jenny” als een witte gospel revival soundtrack, versneld en soulvol, dit is de plaats.

“Slippin’ and Slidin'”

The Band: “Slippin’ and Slidin'”
The Band maakte van Little Richards natste hit een hoofdbestanddeel van zijn live-sets, altijd een sing-a-long voor groepen en altijd rauw. Deze versie, opgenomen tijdens de legendarische 1970 “Festival Express” tour, laat de groep helemaal los gaan en bevat een vurige leadgitaar van Robbie Robertson en een werkelijk gestoorde orgelsolo van Garth Hudson.

“Long Tall Sally”

Bruce Springsteen & the E Street Band: “Long Tall Sally”
Als iemand het heilige zweet en de ziel van Little Richard zou kunnen aanpakken, dan zijn het wel The Boss, Little Stevie en hun vermaarde band. Check deze uitstekende, soundboard opname uit Boston op 4 februari 2016. De blazers van E Street staan in vuur en vlam, E Street sijpelt door en je voelt de aderen in Springsteens volgende knallen van rock and roll vrolijkheid.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.