Legends of America

De Oregon Trail werd een van de belangrijkste migratieroutes die pioniers doorkruisten op hun weg naar het uitgestrekte westen. Het pad strekte zich uit over de helft van het continent en ging meer dan 2.170 mijl westwaarts door gebieden die later Missouri, Kansas, Nebraska, Wyoming, Idaho, en Oregon zouden worden. De lange reis door eindeloze vlaktes, glooiende heuvels en bergpassen, begon in Independence, Missouri en eindigde bij de Columbia-rivier in Oregon.

“Wanneer je over deze grote vlaktes vertrekt, laat dan niemand voor iets afhankelijk zijn van zijn beste vriend; want als je dat doet, zul je zeker, een klap krijgen voordat je ver bent.”

– John Shivley, 1846

De route van de Oregon Trail werd al in 1823 verkend door bonthandelaren en ontdekkingsreizigers. In de jaren 1830 werd het regelmatig gebruikt door bergmannen, handelaren, missionarissen en militaire expedities.

Tegzelfdertijd probeerden kleine groepen individuen en af en toe een gezin het pad te volgen, waarbij sommigen erin slaagden in Fort Vancouver, Washington aan te komen.

Op 16 mei 1842 vertrok de eerste georganiseerde wagenstoet op het Oregon Trail vanuit Elm Grove, Missouri, met meer dan 100 pioniers. Op 22 mei 1843 vertrok wat bekend staat als de Grote Migratie, met wel 1000 kolonisten, vee en meer, in een enorme wagenstoet, om dezelfde route te volgen vanuit Independence Missouri, en aan te komen in de Willamette Vallei. Honderdduizenden zouden nog volgen, vooral nadat in 1849 goud was ontdekt in Californië.

Terwijl de eerste paar partijen zich organiseerden en vertrokken vanuit Elm Grove, Missouri, was het algemeen aangewezen vertrekpunt van de Oregon Trail Independence of Westport, Missouri. Het pad eindigde in Oregon City, Oregon, dat in die tijd de voorgestelde hoofdstad van het Oregon Territory was. Veel kolonisten trokken echter van dit doel af of raakten uitgeput en vestigden zich op geschikte of veelbelovende plaatsen langs de route.

Op veel plaatsen langs de route werden alternatieve routes, “afsnijdingen” genaamd, vastgesteld, hetzij om de route te verkorten of om moeilijk begaanbaar terrein te omzeilen. De Lander en Sublette afsnijdingen boden kortere routes door de bergen dan de hoofdroute en omzeilden Fort Bridger, Wyoming. In latere jaren bood de Salt Lake cutoff een route naar Salt Lake City.

De Oregon Trail was te lang en te zwaar voor de standaard Conestoga-wagens die in het oosten van de V.S. voor het meeste vrachtvervoer werden gebruikt. Deze grote wagens hadden de reputatie dat ze hun ossenploegen ongeveer tweederde van de tocht doodden en hun onfortuinlijke eigenaars achterlieten in verlaten, geïsoleerd gebied. De enige oplossing was om alle bezittingen achter te laten en verder te trekken met de voorraden en gereedschappen die men kon dragen of slepen. In één geval in 1846 strandde de Donner Party, op weg naar Californië, in november in de Sierra Nevada en moest haar toevlucht nemen tot kannibalisme om te overleven.

Dit leidde tot de snelle ontwikkeling van de prairie-schoener. Hoewel deze wagen er ongeveer hetzelfde uitzag, was hij ongeveer half zo groot als de grote Conestogas en ook in grote aantallen vervaardigd door de Conestoga Brothers. Hij was ontworpen voor de omstandigheden en was een wonder van techniek in zijn tijd.

Pioniers op de Oregon Trail volgden verschillende rivieren en gebruikten herkenningspunten langs de trail om hun weg te wijzen en hun vooruitgang te meten. In Nebraska volgde de Oregon Trail de Platte River en vervolgens de North Platte River naar Wyoming. Langs dit deel van de reis begonnen de Great Plains plaats te maken voor bluffs en heuvels die de voorlopers waren van de Rocky Mountains. Na het oversteken van de Rocky Mountains via de South Pass, volgde het pad de Snake River naar de Columbia River. Van daaruit konden de emigranten de Columbia afvaren naar Fort Vancouver of de Barlow Road nemen naar de Willamette Valley en andere bestemmingen in wat nu de staten Washington en Oregon zijn.

Vele rotsformaties werden beroemde oriëntatiepunten die de pioniers van de Oregon Trail gebruikten om te navigeren, maar ook om boodschappen achter te laten voor de pioniers die achter hen liepen.

De eerste oriëntatiepunten die de pioniers tegenkwamen, lagen in West-Nebraska, zoals Court House Rock, Chimney Rock en Scotts Bluff (waar tot op de dag van vandaag de sporen van de wagens te zien zijn). Verder naar het westen, in Wyoming, kun je nog steeds de namen van pioniers lezen die in een markante bluf, Register Cliff genaamd, zijn gekerfd.

Voor de aanleg van de transcontinentale spoorwegen migreerden de eerste kolonisten nog met een schip om Kaap Hoorn in Zuid-Amerika of naar de Isthmus (nu Panama) tussen Noord- en Zuid-Amerika. Daar wachtte de reiziger een zware tocht per muilezel door gevaarlijke moerassen en regenwouden. Een schip werd dan meestal genomen naar San Francisco, Californië.

Het pad was nog in gebruik tijdens de Burgeroorlog, maar het verkeer nam af na 1869 toen de transcontinentale spoorweg werd voltooid.

Hoewel, in zijn meer dan 25 jaar van regelmatig gebruik, vervoerde het pad naar schatting 300.000 emigranten naar het uitgestrekte westen, een reis die ongeveer vijf maanden in beslag nam. De trail bleef in gebruik tot in de jaren 1890, toen moderne snelwegen zijn plaats begonnen in te nemen, die uiteindelijk grote delen van de trail parallelleerden. Vandaag de dag volgt de U.S. Highway 26 de Oregon Trail voor een groot deel van zijn lengte.

Sommige van de oorspronkelijke routes uit de vroege dagen van onze natie zijn vandaag de dag nog steeds over als herinneringen aan ons historische verleden. De Oregon National Historic Trail is een verlengde trail die veel van het oorspronkelijke pad van de Oregon Trail volgt.

In 1968 stelde het Congres de National Trails System Act vast en in 1978 werden National Historic Trail aanduidingen toegevoegd. Het National Historic Trails System herdenkt deze historische routes en bevordert hun behoud, interpretatie en waardering.

In 1995 richtte de National Park Service het National Trails System Office op in Salt Lake City, Utah. Het Salt Lake City Trails Office beheert de Oregon, de California, de Mormon Pioneer Trail en de Pony Express National Historic Trails.

Het National Trails System beheert de hulpbronnen van de trail niet op een dagelijkse basis. De verantwoordelijkheid voor het beheer van trail resources blijft in handen van de huidige trail managers op federaal, staats-, lokaal en particulier niveau.

National Historic Trails erkennen diverse facetten van de geschiedenis, zoals prominente vroegere routes van exploratie, migratie, handel, communicatie en militaire actie. De historische paden bestaan over het algemeen uit overgebleven sites en trail segmenten en zijn dus niet noodzakelijkerwijs aaneengesloten.

Contactinformatie:

National Trails System Office
P.O. Box 45155
Salt Lake City, Utah 84145-0155
801- 741-1012

© Kathy Weiser/Legends of America, bijgewerkt februari 2020.

Zie ook:

California Trail

The Mormon Trail

Oregon Trail Foto’s

Overland Trails of Nebraska

Westward Expansion & Manifest Destiny