Als je op zoek bent naar een trail die een beetje het gevoel geeft dat je van het gebaande pad af bent, maar het toch niet erg vindt om de bewoonde wereld in de gaten te houden vanaf de uitzichtpunten, dan is de La Tuna Canyon Trail een goede gok. Dit kronkelende pad van 4,3 mijl biedt op sommige stukken een behoorlijke hoogtewinst en een verrassende verscheidenheid aan landschappen – van diepe, schaduwrijke riviercanyons tot dicht struikgewas en onbeschutte bergkammen. Op heldere dagen heb je een prachtig uitzicht op de nabijgelegen steden en bergen, veel geurende salie om je onderweg gezelschap te houden, en je passeert ook de overblijfselen van een paar verroeste oude auto’s diep in de canyons!
Begin je wandeling bij een vreemd uitziende afslag aan de zuidkant van La Tuna Canyon Road. Het is gemakkelijk om het groene bord te missen dat de trailhead en de regels vanaf de weg markeert, maar als je eenmaal te voet bent zou het vrij duidelijk in zicht moeten zijn.
Het pad begint vrijwel meteen met een aantal scherpe en matig steile switchbacks. Pas op voor erosie als gevolg van de steile hellingen (mogelijk verergerd door winterse regenval) op de weg omhoog. Je zult de eerste anderhalve kilometer veel van hetzelfde landschap zien, omdat de route zichzelf een aantal keren omkeert.
Houd in gedachten: Don’t cut the switchbacks.
Ik heb gehoord dat jullie van switchbacks houden, dus hebben we wat switchbacks op jullie switchbacks gezet.
Na 0,8 mijl maakt het pad een scherpe bocht naar het oosten, waarbij een smal (maar veilig) stuk pad wordt doorkruist dat parallel loopt aan La Tuna Canyon Road. De 210 en (als de bewolking het toelaat) de San Gabriels zijn vanaf hier ook in zicht, wat je de kans geeft om enkele vreemde foto’s te maken van rijen auto’s die wachten om hun weg te vinden door wat er verder uitziet als een ruig wildernisgebied.
Na ongeveer 1.2 mijl, negeer het gebruikspad naar links, die terug zal gaan naar La Tuna Canyon Road. Het pad kruist de bedding van de canyon en volgt de oostelijke oever, en voert u door een klein maar prachtig bosje van eiken en platanen (zet dit op uw bladerlijst als de temperaturen dalen!).
Kenners kunnen de overblijfselen van het chassis van een kleine auto zien bij kilometerpaal 1,5 net voordat de steile helling weer begint. Maar net om de hoek ligt een nog betere foto:
Ik heb geen informatie kunnen vinden over hoe deze truck hier terecht is gekomen – maar een beredeneerde gok zou zijn dat hij van de bredere brandwegen op de Verdugos is gevallen en door erosie en een paar goede winterse regens op zijn huidige plek is terechtgekomen. Misschien komt hij over een paar jaar helemaal beneden in de canyon.
Vanaf hier neemt het pad een merkbare helling. Het steilste deel is net voor 1.8 mijl, waar het pad eindigt op een richel brandgang. In het noorden kunnen avontuurlijke types door een ruig gebruikspad bushwhacken en op de terugweg een zeer steile en glibberige brandgang afdalen. Om deze route te voltooien, gaat u zuidwaarts langs de bergkam, genietend van de zich ontvouwende uitzichten op de bergen en de San Fernando Valley om u heen op de weg omhoog.
Bij de 2,1 mijl markering, een goed geplaatste lounge stoel kijkt uit over de verre uitgestrektheid – een fantastische plek om te genieten van wat rust en stilte (en misschien een lunch) voordat u terugkeert langs de weg die u bent ingeslagen.