Dit artikel behoeft aanvullende citaties ter verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Keratolytic” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (mei 2013) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Keratolytic (/ˌkɛrətoʊˈlɪtɪk/) therapie is een soort medische behandeling voor het verwijderen van wratten, eelt en andere laesies waarbij de opperhuid overtollige huid aanmaakt. Bij deze therapie worden zure topische geneesmiddelen, zoals Whitfield’s zalf of Jessner’s oplossing, op de laesie aangebracht om de huid op en rond de laesie dunner te maken. Deze therapie zorgt ervoor dat de buitenste laag van de huid loskomt en loslaat.

Keratolytica kunnen ook worden gebruikt om keratine, een belangrijk bestanddeel van de huid, zachter te maken. Hierdoor wordt het vochtbindend vermogen van de huid verbeterd, wat gunstig is bij de behandeling van een droge huid. Dergelijke middelen (keratolytica) omvatten alkali (door opzwelling en hydrolyse van de huid), salicylzuur, ureum, melkzuur, allantoïne, glycolzuur, en trichloorazijnzuur.

Weliswaar zijn cytostatica zoals zinkpyrithion eerstelijns, maar keratolytica (salicylzuur en zwavel) kunnen ook worden gebruikt bij de behandeling van roos en seborroïsch eczeem.

Zwavel en salicylzuur kunnen bij sommige patiënten ook worden gebruikt om acne en wiegkapje doeltreffend te behandelen. Resorcinol is een ander keratolyticum dat gewoonlijk met zwavel wordt gecombineerd. Ureum werkt als een keratolyticum vanwege zijn hygroscopische eigenschap.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.