Jacobus de Mindere, de schrijver van de eerste katholieke brief, was de zoon van Alphaeus of Cleophas. Zijn moeder Maria was een zuster of een nauwe verwante van de Heilige Maagd, en om die reden werd hij, volgens Joods gebruik, soms de broer van de Heer genoemd. De apostel bekleedde een vooraanstaande positie in de vroege christelijke gemeenschap van Jeruzalem. Paulus vertelt ons dat hij getuige was van de verrijzenis van Christus; hij is ook een “pilaar” van de Kerk, die Paulus raadpleegde over het Evangelie.
Volgens de traditie was hij de eerste bisschop van Jeruzalem, en was hij aanwezig bij het Concilie van Jeruzalem omstreeks het jaar 50. De geschiedschrijvers Eusebius en Hegesippus vertelden dat Jacobus in de lente van het jaar 62 door de Joden werd gemarteld voor het geloof, hoewel zij zijn persoon zeer waardeerden en hem de achternaam “Jacobus de Rechtvaardige” hadden gegeven.
De traditie heeft hem altijd erkend als de schrijver van de brief die zijn naam draagt. Intern bewijs, gebaseerd op de taal, de stijl en de leer van de brief, onthult dat de schrijver ervan een Jood was die vertrouwd was met het Oude Testament, en een christen die diep geworteld was in de leer van het Evangelie. Extern bewijs van de vroege Vaders en Raden van de Kerk bevestigde de authenticiteit en canoniciteit ervan.
De datum van het schrijven ervan is niet precies vast te stellen. Volgens sommige geleerden is het geschreven rond het jaar 49 na Chr. Anderen beweren echter dat het is geschreven na de Brief van Paulus aan de Romeinen (gecomponeerd in de winter van 57-58 na Chr.). Waarschijnlijk is hij geschreven tussen de jaren 60 en 62 n.Chr.
Jacobus richt zich tot de “twaalf stammen die in de Dispersion zijn”, d.w.z. tot christenen buiten Palestina; maar niets in de brief wijst erop dat hij alleen aan joodse christenen denkt. Jakobus beseft heel goed met welke verzoekingen en moeilijkheden zij te midden van het heidendom te maken krijgen, en als geestelijk vader tracht hij hen in het geloof te leiden en te leiden. Daarom is de last van zijn betoog een aansporing tot praktisch christelijk leven.