Intertrigo is een oppervlakkige ontstekingsaandoening van de huid waarbij twee tegenover elkaar liggende huidoppervlakken elkaar kunnen raken en tegen elkaar kunnen wrijven of schuren. Het woord “intertrigo” komt van het Latijnse inter (tussen) en terere (wrijven) en duidt op het tegen elkaar wrijven van huid tegen huid om maceratie en irritatie te veroorzaken, vandaar wrijvingsdermatitis of kloven. Het is een veel voorkomende aandoening die iedereen kan treffen, van baby tot oudere. De aandoening wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door wrijving van huid op huid en wordt bevorderd door vochtophoping in diepe huidplooien waar de luchtcirculatie beperkt is. De aandoening komt vooral voor bij zwaarlijvige patiënten die diabetes hebben en blootgesteld zijn aan warmte en vochtigheid. De vochtige, beschadigde huid die gepaard gaat met intertrigo is een vruchtbare voedingsbodem voor verschillende micro-organismen, en secundaire huidinfecties worden vaak waargenomen op deze plaatsen. Dit hoofdstuk behandelt niet de “gewone” intertrigo, maar eerder andere huidziekten die affiniteit hebben met de intertrigineuze gebieden. Genoemd worden: acrodermatitis enteropathica, het bavianensyndroom of intertrigineuze geneesmiddeleneruptie, ziekte van Darier, Hailey-Hailey, granulaire parakeratose, syndroom van Kawasaki, necrolytisch migratief erytheem, streptokokkenintertrigo en andere.