Elk project heeft een verhaal en dit project voor een inbouwstapelbed is daarop geen uitzondering. Mijn zwager en zus hebben net een huis op maat gebouwd, een paar deuren verder dan waar wij wonen. Ze hebben twee tweelingjongens die nu zeven jaar oud zijn. Buren zijn betekent veel logeerpartijtjes en veel wandelingen naar het huis van hun tante Brooke in de nabije toekomst.
We hebben de kans gehad om betrokken te zijn bij een aantal van de ontwerpkeuzes en projecten in hun nieuwbouw. Mijn zwager is aannemer en mijn zus heeft een geweldige stijl, maar zoals we maar al te goed weten, kan het ontwerpen van een heel huis overweldigend zijn.
Henry en ik hebben hen geholpen om hier en daar wat dingen uit te zoeken, een paar projecten te ontwerpen en onze handen een beetje vies te maken door een paar projecten te doen. Dit stapelbed was een van die projecten die we konden doen. Dit was een heel speciaal project omdat ik wist dat dit bed zou bijdragen aan het maken van veel herinneringen met mijn neefjes.
Na een aantal jaren samen te hebben geslapen, vond mijn zus dat het tijd werd dat elke jongen zijn eigen ruimte en bed kreeg. De tweeling, Max en Miles, was erg enthousiast over het ontwerpen van hun eigen kamer en elke jongen kreeg inspraak in veel van de ontwerpbeslissingen, waaronder de keuze van het bed.
Max koos voor een heel eenvoudig groot jongensbed, maar Miles vroeg om een ingebouwd stapelbed. Niet zomaar een stapelbed, een groen stapelbed met planken, een bureau, en een lampje. Toen keek hij oom Henry aan en vroeg of hij dit kon bouwen. Je weet dat oom Henry geen nee zei!
Het plan voor het ingebouwde stapelbed
Toen Henry het stapelbed plande en ontwierp, wilde hij er zeker van zijn dat hij de paar dingen waar Miles om had gevraagd, en natuurlijk nog een paar andere dingen, in het plan zou verwerken. Om te beginnen wist Henry dat beide jongens af en toe samen zouden willen slapen, dus maakte hij het onderste bed op ware grootte. Zo konden beide jongens op de bodem slapen en was er zelfs nog plaats voor een vriend bovenop.
Hoewel de jongens al wat ouder worden, was het nog steeds belangrijk om de bovenste leuning hoog genoeg te maken. Henry maakte de reling 12 1/2 inch hoog om ongelukken te voorkomen. Zoals de meeste jongens kunnen ze een beetje wild worden!
Om aan Miles verzoek te voldoen, heeft Henry een aantal planken gemaakt. Zo zou hij boeken en allerlei speelgoed kunnen opbergen. Een andere must waren een paar lampjes rond het bed. De lampjes naast het bed zorgen ervoor dat Miles ’s nachts kan lezen zonder uit bed te hoeven om de lampjes aan en uit te doen.
Ze zullen ook van pas komen voor de nachten dat hij gewoon een beetje licht nodig heeft om te gaan slapen. Henry heeft nog een lamp boven het bureau geplaatst. Deze ruimte is ideaal als hij ouder wordt en meer huiswerk moet maken, of als plek om te knutselen.
Het plan was vrij eenvoudig van opzet, maar door de details komt een eenvoudig ontwerp pas echt tot zijn recht. Dingen als de plafonds met messing en groef, de gebeitste houten elementen en de spanten maken dit stapelbed bijzonder.
Schilderen, beitsen en beddengoed
Zoals ik hierboven al zei en zoals je op de foto’s kunt zien, vroeg Miles om een groen bed. Het is tenslotte zijn lievelingskleur. We kozen voor een kleur groen genaamd Oakmoss van Sherwin Williams. Dit groen steekt mooi af tegen de Sherwin Williams Pure White muren. Om wat warmte en persoonlijkheid toe te voegen gebruikte hij een beits genaamd Aged Oak van Minwax op de plafonds, de ladder, de leuningen en het bureau.
Mijn zus en Miles hebben samen het beddengoed uitgezocht. Het is een mooie neutrale kleur die echt bij Miles’ persoonlijkheid past. Het is comfortabel en knus, maar ook een beetje leuk door de strepen.