Gemeenschappelijke bijwerkingen voor beide vormen zijn:
- buikpijn
- overgeven
- pijn in de maag
Grootste bijwerkingen die medische aandacht vereisen:
- Diarree
- Rash
- Koorts
- Gezichtszwelling
- Moeilijke ademhaling
- Ongewone bloedingen
- Stuipen
Dit geneesmiddel wordt doorgegeven via de moedermelk, dus het gebruik ervan tijdens de zwangerschap of borstvoeding dient alleen te worden gedaan wanneer dit duidelijk nodig is. Primaxin wordt door de nieren uit het lichaam verwijderd, dus het is belangrijk om de arts te vertellen welke andere geneesmiddelen worden gebruikt die ook via de nieren worden verwijderd (zoals andere antibiotica), vooral bij oudere patiënten, omdat de nierfunctie met de leeftijd afneemt.
Patiënten die allergisch zijn voor penicilline, cefalosporinen en verwante geneesmiddelen kunnen reageren op imipenem.Het is belangrijk dat men zijn arts of apotheker zijn medische geschiedenis vertelt, vooral van hersenaandoeningen (bijv, aanvallen, hoofdletsel, tumor), nieraandoeningen, leveraandoeningen en maag-/darmziekten (bijv. colitis).
HepatotoxiciteitEdit
In grote klinische onderzoeken werd imipenem geassocieerd met voorbijgaande en asymptomatische verhogingen van de serumaminotransferasespiegel bij ongeveer 6% van de patiënten die het geneesmiddel gedurende vijf tot 14 dagen kregen. Ernstiger leverletsel door imipenem/cilastatine is zeldzaam, maar geelzucht en levertestafwijkingen zijn gemeld bij 0,1% van de patiënten in prospectieve onderzoeken met het middel. Verscheidene gevallen van cholestatische geelzucht tijdens of kort na de behandeling zijn gemeld met imipenem-cilastatine en andere carbapenems. De latentietijd tot het begin was binnen één tot drie weken, en het patroon van enzymatische verhogingen is gewoonlijk cholestatisch. Immunoallergische kenmerken kunnen voorkomen, maar auto-antilichamen zijn zeldzaam. Het beloop is meestal zelfbeperkend, maar er is ten minste één geval van verdwijnend galgangsyndroom in verband met de carbapenems gemeld. Imipenem en andere carbapenems zijn niet in verband gebracht met gevallen van acuut leverfalen.
Mechanisme van leverschadeEdit
De oorzaak van de milde, voorbijgaande serum-enzymstijgingen tijdens imipenem-cilastatinetherapie is niet bekend. De cholestatische hepatitis toegeschreven aan imipenem-cilastatine en de carbapenems is waarschijnlijk immunoallergisch en lijkt op de zeldzame, klinisch zichtbare leverschade die in verband is gebracht met penicillines en cefalosporines.
Uitkomst en managementEdit
De leverschade als gevolg van de carbapenems is meestal mild en zelfbeperkt. In zeldzame gevallen kunnen de carbapenems een klinisch duidelijke acute cholestatische hepatitis veroorzaken die meestal zelfbeperkend is en geen therapie of interventie vereist. Bij patiënten met het verdwijnende-galkanaalsyndroom worden vaak corticosteroïden gebruikt, maar het is niet aangetoond dat dit gunstig is en het wordt best vermeden. Sommige patiënten kunnen baat hebben bij symptomatische behandeling van de pruritus die gepaard gaat met cholestase met antihistaminica, ursodiol, of cholestyramine. Er is weinig informatie beschikbaar over mogelijke kruisgevoeligheid voor leverschade tussen de verschillende betalactam antibiotica, maar patiënten met klinisch duidelijke leverschade als gevolg van imipenem moeten waarschijnlijk de andere carbapenems vermijden.