Ik ben nooit erg gecharmeerd geweest van de verschillende manieren waarop contactdozen in een lade worden opgeborgen. Als je ze plat legt, zodat je de markeringen kunt zien, verlies je kostbare ruimte in de la, als je ze verticaal opbergt om ruimte te besparen, kun je de markeringen niet zien en heb je misschien een diepere la nodig, afhankelijk van de lengte van je contactdozen.
Ik wilde wegblijven van afzonderlijke labels, omdat ze extra ruimte in beslag nemen en zodra je alles gelabeld hebt, pak je die rare x/32nds socket voor een project en heb je geen plek om het te plaatsen.
Advertentie
Ik wilde ook in staat zijn om gemakkelijk sockets van gereedschapskist naar gereedschapskist over te brengen. Ik heb het afgelopen jaar zowel de Milwaukee 30″ combo als de Craftsman Pro 41″ Smart Lock Combo gerecenseerd, en ik zal er waarschijnlijk nog meer gaan recenseren. Mijn eerste gedachte was om terug te gaan naar socket rails, maar ik ben er nooit een fan van geweest, vooral de goedkope metalen exemplaren.
Tijdens het zoeken naar verschillende socket opslag ideeën, vond ik dit project op YouTube:
Ik vond de manier waarop de houten backers de sockets rechtop hielden en de rails veel stijver maakten leuk, maar het is moeilijk om de sockets te lezen als ze verticaal staan. Dus ik dacht dat een drager die de contactdozen in een hoek van 45° houdt, een goede leesbaarheid zou geven en toch maar een beetje meer ruimte in beslag zou nemen.
Bouw van de contactdooshouders
Om te beginnen wilde ik niet veel geld uitgeven aan iets dat niet zou werken, dus kocht ik een stel van deze contactdoos railsets bij Harbor Freight voor heel goedkoop. Daarna ontwierp ik mijn dragers rond hen.
Ik maakte backers voor de rails door het nemen van een 2″ brede strook van 1/2″ Baltische berken multiplex en het afsnijden van de randen in een hoek van 45 ° op de tafel saw.
Next Ik freesde een 1″ brede groef in de bovenzijde aan de socket rail uitsparing zodat de sockets zou rusten op de houten drager. Dit was niet zo rechttoe rechtaan zoals ik had gehoopt omdat de dikte van de sporen van spoor tot spoor en zelfs op zelfde spoor varieerde. Dus koos ik voor een ondiepere groef.
Ten slotte boorde ik gaten door de bodem om de contactdoosrails vast te zetten en verzonk de gaten om de schroeven te verbergen.
Toen ik contactdozen op de houder begon te zetten, ontdekte ik dat het geheel vrij goed balanceerde op de 45° rand, maar als ik ze in een lade zou leggen, zouden ze kantelen als ik de lade opende of sloot.
Om te voorkomen dat de contactdooshouders kantelen, heb ik enkele zeldzame-aardmagneten toegevoegd. Dit zou ze hopelijk rechtop houden en als bonus zou het ervoor moeten zorgen dat ze niet door de hele lade lopen.
Met behulp van een 1/2″ Forstner-bit heb ik enkele gaten voor 1/2″ ringmagneten uitgeboord. Ik besloot dat ik niet wilde dat de magneten de verf op de laden zouden krassen, dus boorde ik de gaten iets dieper dan de dikte van de magneten.
Dit maakte de contactdooshouders veel stabieler, tot het punt waar ik zelden een probleem had met ze die omvielen in de soft close laden van de Milwaukee 30″ combo. Toen ik ze overzette naar de Craftsman Pro 41″ combo, betekende het ontbreken van de soft close functie dat ik soms de lade opende en ontdekte dat de contactdozen waren omgevallen.
Hier is een snelle wandeling door mijn 45° contactdooshouders:
Analyse
Er zijn nog steeds enkele problemen met mijn systeem. Ik zei hierboven dat ze kunnen omvallen (of zelfs een beetje rondlopen) wanneer de lade wordt opengerukt of dichtgegooid.
Er zijn een paar manieren waarop ik dit zou kunnen oplossen. Ik zou dikker hout kunnen gebruiken. Een 3/4″ dikke plank zou me een 1″ hypotenusa geven – een beetje bredere basis voor de contactdoosrails om op te rusten. Ik kan ook sterkere magneten, meer magneten of grotere magneten gebruiken. Degene die ik kocht waren N42. Ze maken sterkere, maar die zijn wat moeilijker te vinden en duurder. Of met een dikkere basis, zou ik 3/4″ diameter magneten kunnen gebruiken.
Ik veronderstel dat ik altijd de mat uit de lade zou kunnen verwijderen, of op zijn minst het gedeelte waar de contactdozen zich bevinden, maar ik wilde dat dit systeem in elke gereedschapskist zou werken zonder de lade aan te passen.
Een ander probleem is dat de contactdozen niet zo leesbaar zijn als ik had gehoopt. Op veel van de contactdozen komt het geëtste nummer niet overeen met een van de vier “zijden” van de contactdoos zoals bepaald door het vierkante aandrijfgat. Het is gewoon slordig dat ze zo geplaatst zijn dat ze aan het oog onttrokken worden als ze op een contactdoosstrip zitten. Ik kan niet echt veel doen aan de socket markeringen met dit systeem, behalve het kopen van allemaal nieuwe sockets.
Mijn laatste probleem is niet met mijn systeem, het is met de socket rails. Ik denk dat ik misschien te goedkoop ben geweest met de socket rails, want ik heb ongeveer 4 van de socket clips kapot gemaakt alleen maar door sockets aan en uit te klikken. Het verenstaal is zo dun en broos dat het gewoon kan versplinteren. De volgende keer zal ik zeker betere rails gebruiken.
Wat zou je anders gedaan hebben?