Of je het nu ziet als de cutting edge van de underground of als een teken van de uitverkoop-apocalyps aan de horizon van de bass-muziek, het valt niet te ontkennen dat riddim hier is om te blijven. De uitdaging is dan ook hoe we erover moeten praten. Wie en wat is riddim, en wie en wat is dat niet? Nou, zoals je snel zult zien, riddim is een glibberige term waarvan de definitie is niet alleen moeilijk vast te pinnen, maar een die artiesten en fans zijn, soms, aarzelen om te omarmen.
Voor degenen die ervan houden, het wordt beschouwd als de vuilere, swaggier kant van dubstep-een “eenvoudige” stijl gebouwd op losse drum arrangementen, percussieve tripletten, en gnarly baslijnen. Als riddim je ding is, is het een unieke en opwindende cultuur op zich. Maar van buitenaf gezien kan het repetitief en chaotisch lijken, perfect voor de headbangende dubstep crew, maar een geluid dat de smet met zich meebrengt van het aanspreken van de massa op de slechtst mogelijke manier.
Zoals een bekende dubstep pionier (die vroeg om anoniem te blijven in deze discussie) het verwoordde, begint de controverse vaak met het woord zelf: “Riddim zou gewoon dubstep moeten heten.” Het is een sentiment dat keer op keer terugkomt, omdat old-school heads zich verzetten tegen de bewering dat riddim “nieuw” is of nieuwe wegen inslaat. Voor dubstep pioniers en zelfbenoemde “puristen,” wordt riddim symptomatisch voor de veranderende dynamiek van een scène waar een geheel nieuwe generatie de scène betreedt denkend dat ze dubstep opnieuw hebben uitgevonden, terwijl in werkelijkheid het geluid dat ze hoorden toen ze opgroeiden al een lange weg van zijn wortels had geëvolueerd.
Maar voordat we verstrikt raken in de politiek van de term, gaan we eerst de straat op om te zien of de mensen uit de praktijk ons kunnen helpen de term te begrijpen die iedereen zo graag haat.
Wanneer en waar is de riddim ontstaan?
OOLACILE (producer): Voor zover ik weet, is Jakes de man die de term “riddim” rond 2012 heeft bedacht (ik kan er een beetje naast zitten met het jaartal). Het doel van deze naam en dit geluid was om een beetje terug te gaan naar de wortels van wat dubstep was, pre-Skrillex tijdperk. Artiesten wilden dezelfde soort vibe vangen die OG dubstep artiesten als Skream, DMZ, en Burial hadden gecreëerd, maar het toch modern houden. Artiesten als Subfiltronik kwamen op en hielpen echt te bepalen wat riddim is.
Hoe zit het met het woord zelf- waar komt het vandaan?
Kristofer Reinex (oprichter van Riddim Dubstep Community): Het woord zelf is overgenomen uit de Jamaicaanse dancehall cultuur. Het is letterlijk de Jamaicaanse patois (slang) uitspraak voor het Engelse woord “rhythm.” In dancehall en reggae verwijst “riddim” naar de instrumentale begeleiding van een lied. Die genres bestaan uit de riddim instrumentale, plus de voicing of MCing (vocale deel van een lied).
Hoe is die geschiedenis link naar hoe het wordt gebruikt in een dubstep context?
Kristofer Reinex: Net zoals er dancehall riddims zijn, zijn er ook dubstep riddims. Hetzelfde concept is van toepassing, want het is het idee dat veel van deze dubstep riddims gemakkelijk zouden kunnen worden overstemd door grime artiesten. In Europa is het zelfs niet ongewoon om een riddim dubstep evenement bij te wonen waar een interne MC bars (teksten) over de riddims aanlevert. Gezien de overeenkomsten tussen dancehall riddims en dubstep riddims, leek het me gewoon logischer om het zo te noemen. Plus, riddim dubstep legt sterk de nadruk op het ritme van een track. Dus, je kunt zien waarom iemand het passend zou vinden om het “riddim” te noemen.”
Is het iets aparts en anders dan dubstep, of moeten we het meer zien als een evolutie van de sound?
Anthony Garduño (oprichter van Get Heavy): Ik beschouw riddim als een subgenre van dubstep, net als brostep, tearout, drumstep… Voor mij klinkt het als de vroege stadia van dubstep. We noemden het toen swampy/trenchy vanwege de geluiden die werden ontworpen in de productie.
Kristofer Reinex: Als je teruggaat naar 2010-11, waren dit de jaren waarin dubstep echt van de grond kwam in de States, vooral na de release van Skrillex’s Scary Monsters and Nice Sprites EP. Terugkijkend kun je het zien als een keerpunt in de scene waar old-school dubstep langzaam begon te vervagen en een nieuw tijdperk van dubstep – wat de meeste mensen “brostep” noemen – tot stand kwam. Dit nieuwe tijdperk was waar je de screechy synths en grote, langgerekte buildups had met een zware nadruk op de drop. Dit is ook wanneer de dubstep gemeenschap begon te evolueren in twee verschillende richtingen: In de mainstream, kregen we brostep; in de underground, kregen we riddim.
Alfonso van DEFINITIVE (producer): Het geluid zelf is heel anders dan mainstream dubstep, want het is veel meer aan de minimale kant en gericht op flow en de vibe, meer dan iets anders. Met andere woorden, je hoort riddim-producenten nooit echt zware melodieën, zangtracks, of gekke akkoordcadences gebruiken.
AL ROSS (producer): Het is zeker uitgegroeid tot een soort van punk-rock subgenre van dubstep. Het is een zeer rauwe, gruizige, minimalistische kijk op de old-school stijl van dubstep (denk Coki, Digital Mystikz, Skream, Jakes, Benga, etc.). Het volgt een soortgelijke formule als die stijl, maar voegt een meer agressieve en groovy swing toe om het te veranderen in deze moerasmonstermuziek die we nu hebben (waar ik absoluut door geobsedeerd ben).
Wie zijn enkele artiesten of crews die het geluid vertegenwoordigen?
OOLACILE: Om eerlijk te zijn, zijn er niet zo veel riddim artiesten als het publiek misschien denkt. Ik ben zeker geen riddim artiest, in de eerste plaats. Mensen associëren de underground tegenwoordig met riddim, maar ook dat klopt gewoon niet. Wat het meest interessant is, is dat riddim een paar jaar geleden eigenlijk veel, veel vaker werd geproduceerd dan nu, voor deze riddim-hausse. Mensen als Megalodon, Juju, Bloodthinnerz, Deemed, en Roto maakten allemaal riddim een paar jaar geleden. Er zijn ook heel wat crews die riddim maken – mensen zoals de Wizards (Med, Ivory, Martz, enz.), de Akatsuki Chop Music crew (Yakz, Sledge, Emilian Wonk, Flix, enz.), de Gremlins (K.E.V., Coax, Jacko), en het belangrijkste, de Monsters crew (Subfiltronik, Infekt, Shiverz, AD, enz.). Naar mijn mening, zijn de meest opmerkelijke riddim artiesten Subfiltronik en Shiverz. Subfiltronik is degene die echt heeft vastgesteld wat algemeen bekend staat als de riddim sound, en Shiverz is waarschijnlijk de beste riddim DJ in de wereld.
DEFINITIVE (Alfonso): De producers die de sound op dit moment draaien, zijn volgens mij: alle Savage Society leden (Aweminus, Bloodthinnerz, Blankface, MAZE, Benzmixer, Deemed, Tokez), de hele Monsters crew (Infekt, Subfiltronik, Bukez, en de rest), samen met andere producers zoals Phiso, Spass, Ponicz, Ivory, Answerd, Rawtee, Murda, Point.Blank, Yakz, Badklaat, en vele, vele anderen. Als ik zo doorga, wordt de lijst veel te lang! Laten we zeggen dat het gezond is en steeds gezonder wordt!
Enige specifieke nummers die eruit springen als riddim anthems, voor degenen die het niet weten?
OOLACILE: Uiteraard, “Blockz” door Subfiltronik is de grootste riddim anthem ooit. “Yasuo” door Crowell en Bommer is een andere grote. Er zijn een paar nieuwere, zoals “Orgalorg” door Infekt en “Mortal Kombat” door Ecto en Skenz, die in aanmerking komen.