How to Grow White Baneberry (Doll's Eyes)

Verzorging van de witte baneberry

Deze plant is een mooie, onderhoudsarme, decoratieve aanwinst voor uw landschap. In feite, omdat de meeste wilde dieren (behalve vogels) negeren de bessen, ze hebben de neiging om te blijven op de planten voor een lange tijd om visuele rente te bieden. Witte bosbes is een inheemse, niet invasieve soort, wat betekent dat hij het natuurlijke evenwicht van de flora niet verstoort. En het is niet zo’n krachtige verspreider in uw tuin; het blijft meestal beperkt tot het gebied waar u het wilt hebben.

Light

Witte baneberry is een wilde bloem die van nature groeit in volgroeide bossen. Daarom gebruiken veel mensen deze plant in hun schaduwtuinen, hoewel hij gebieden met gedeeltelijke tot volledige schaduw kan verdragen.

Bodem

Hij verdraagt de meeste grondsoorten, zolang er maar een gelijkmatige vochtigheid is en een goede drainage. Biologisch rijke, humusrijke grond is echter ideaal. Hij geeft ook de voorkeur aan een licht zure tot neutrale pH-waarde van de grond.

Water

Het verlangen van de plant naar vochtige grond vereist dat hij regelmatig water krijgt, vooral tijdens hete, droge zomers.

Temperatuur en vochtigheid

Het inheemse gebied strekt zich uit van Canada tot aan de staat Georgia en van de oostkust westwaarts tot Minnesota. Hij groeit het best in de USDA plantzones 3 tot 8, zodat hij een breed scala aan temperaturen en vochtigheidscondities kan verdragen.

Bemesting

Aanplanten in rijke grond maakt kunstmest tijdens het groeiseizoen overbodig. Een dunne laag mulch aangebracht in de late herfst of vroege winter zal de wortels beschermen voor de vorstperiode.

Is Witte bosbes giftig?

De “bane” in baneberry is een goede aanwijzing dat dit een giftige plant is. Historisch gezien was “bane” een term die gebruikt werd om moordenaar of doder te betekenen, en het werd vaak opgenomen in namen van planten die giftig zijn.

White baneberry is giftig voor mensen en dieren, waaronder honden, katten, paarden, vee en knaagdieren. Vogels kunnen de bessen echter zonder problemen eten, waardoor de zaden via hun uitwerpselen worden verspreid en de plant zich vermeerdert.

De glucosiden in baneberry breken af tijdens de spijsvertering of wanneer de plant op een andere manier wordt verwond en geven het toxine protoanemonin af, dat maag-darmproblemen, hartafwijkingen en zelfs de dood kan veroorzaken.

Terwijl de giftigheid meestal optreedt bij inslikken, kan de plant ook huidirritatie veroorzaken als hij genoeg wordt geplet om die glucosiden te gaan afbreken tot het protoanemonine-gif. Wanneer de plant wordt gekauwd, kan dit zelfs mondzweren en andere irritatie veroorzaken. Hoewel alle delen van de plant giftig zijn, bevatten de wortels en bessen de meeste giftige stoffen. Het eten van slechts een paar bessen kan een ernstige of zelfs dodelijke reactie veroorzaken, vooral bij kleine kinderen en dieren. Ze hebben echter een zeer bittere smaak, wat kan helpen om mensen en dieren ervan te weerhouden ervan te eten.

Als u met deze plant in uw tuin moet werken, kunt u het beste een paar tuinhandschoenen dragen. Zorg er ook voor dat u alle delen van de plant die u verwijdert, veilig afsluit in een tuinafvalzak. Het kan handig zijn om het geknipte plantendeel op een zeil te leggen als u in uw tuin werkt, zodat het niet verloren gaat in uw gras of grond.

Symptomen van vergiftiging

Er zijn verschillende symptomen van baneberryvergiftiging die zowel bij mensen als dieren voorkomen, waaronder:

• Overgeven
• Diarree
• Maagpijn
• Drool worden
• Mondzweertjes of irritatie
• Ergernis van de huid
• Hoofdpijn
• Duizeligheid
• Disorientatie
• Moeilijkheden met ademhalen
• Onregelmatige hartslag

De mondirritatie treedt meestal op kort na inname van de plant, dus het is vaak de eerste aanwijzing dat vergiftiging heeft plaatsgevonden. De gastro-intestinale en andere symptomen treden meestal binnen 12 tot 24 uur na inname op. Als u een bessenvergiftiging vermoedt, moet u onmiddellijk een arts raadplegen. Intraveneuze vloeistoffen worden vaak aanbevolen om de giftige stoffen weg te spoelen, en andere ondersteunende zorg, zoals zuurstof, kan nodig zijn.

Witte baneberry variëteiten

Er is slechts één hybride variëteit van witte baneberry: Actaea pachypoda ‘Misty Blue’. Het meest opvallende kenmerk van deze cultivar is het blauwgroene loof dat het hele seizoen zijn kleur behoudt.

Daarnaast wordt witte bosbes vaak geassocieerd met rode bosbes (Actaea rubra), die sterk lijkt op witte bosbes maar rode bessen heeft. Rode bosbes produceert zijn bessen iets eerder in de zomer dan witte bosbes.

Een andere geassocieerde bloem is zwarte cohosh (Actaea racemosa), ook bekend als zwarte bosbes. Zwarte cohosh produceert inderdaad zwart gekleurde bessen, en het heeft showier bloemen dan witte of rode baneberry. Enkele cultivars van zwarte cohosh zijn:

• ‘Atropurpurea’: Groeit 5 tot 6 voet hoog
• ‘Brunette’: Heeft bronzen bladeren en wordt 3 tot 4 voet hoog
• ‘Hillside Black Beauty’: Wordt 2 meter hoog

Snoeien

Witte baneberry is vrij gemakkelijk te verwijderen omdat het geen krachtige verspreider is. Om uw plant te verwijderen, verzadigt u eerst de grond eromheen, zodat u de plant er gemakkelijker uit kunt schuiven. Graaf vervolgens rond de wortelkluit van de plant en wrik hem voorzichtig uit de grond. Probeer de wortels niet te breken, want uit elk stukje wortel dat in de grond achterblijft, kan een nieuwe plant groeien. Graaf enige tijd in de grond naar overgebleven wortels, en verwijder alles wat je ziet. Denk eraan tuinhandschoenen te dragen voor dit proces, en alle stukjes van de plant zorgvuldig weg te gooien.

Om ervoor te zorgen dat er geen nieuwe baneberryplanten uitlopen, kunt u de plek afdekken met een stuk karton of zeil voor ten minste één volledig groeiseizoen. Dat zal elke nieuwe plant verstikken die probeert te groeien. Daarna zou de plek vrij van baneberry’s moeten zijn.

Hoe kweek je witte baneberry uit zaad

Start je zaden binnenshuis in de late winter, zorg ervoor dat je de grond vochtig houdt totdat de zaden ontkiemen. Eenmaal buiten uitgeplant, zal de plant pas in het tweede groeiseizoen bloemen (of vruchten) produceren.

Overwinteren

Er is weinig zorg nodig om planten veilig te beschermen tijdens de winter. De groene stengels van de voorjaarsplanten verkleuren in de zomer en herfst naar roodachtig. De bessen van de plant blijven tot in de herfst aan. In de winter sterft de plant bovengronds af, maar de wortels blijven ondergronds om hem voor het volgende seizoen opnieuw te laten groeien.