RON HAZELTON:
Een paar dagen geleden heb ik deze ingang naar de eetkamer een beetje breder gemaakt. En daarbij heb ik een vloer blootgelegd die in slechte staat is vergeleken met de vloer eromheen. Dus ik weet dat ik op zijn minst twee planken moet vervangen. Voordat ik mijn hardhouten vloer hier ga opereren, laten we eens kijken hoe zo’n typische vloerbedekking werkt.
Dit is drie kwart inch dik massief eiken, met messing en groef. Een groef is gefreesd aan deze kant en een tong aan deze kant. Wanneer dit wordt neergezet, wordt het door de basis van de tong gespijkerd. De spijker gaat er onder een hoek doorheen. Je kunt hem hier zien uitsteken. En dan glijdt de groef van de volgende plank gewoon over die tong. Het resultaat is dat er geen spijkers zichtbaar zijn op het oppervlak, wat geweldig is. Het geeft je een goed uitziende vloer. Maar het maakt het een beetje moeilijk om een of twee stukken eruit te halen. In feite, de enige manier die ik ken om het te doen is om stukken te splitsen door middendoor te snijden. En dat is wat ik ga doen.
Ik stel de diepte van het blad op de cirkelzaag net diep genoeg in om door de vloer te zagen. Dit heet een inval snede en het moet heel voorzichtig gedaan worden. Terwijl de zaag draait, laat ik hem langzaam zakken tot de bodemplaat stevig op de vloer rust.
Duw de zaag dan naar voren. Om de eindsneden te maken, trek ik eerst een lijn met een hobbymes. Dan zet ik de rand van een beitel in de holle groef die het mes heeft achtergelaten. Met een reeks rechte en schuine beitelsnedes kan ik snel en netjes de hele plank doorsnijden.
Met de eindsnedes gemaakt en de plank door midden gezaagd, kan ik nu beginnen met het eruit wrikken. Als het eerste stuk er eenmaal uit is, gaat de rest ook makkelijker. Ik heb die twee planken er vrij netjes uit gekregen. Ik ben erg blij met het resultaat. Dus dat zorgt voor het gat hier, want we zullen die zo vervangen.
Nu moet ik dit deel van de vloer, dat onder de oude muur zat, opnieuw in de verf zetten. En ik denk dat het beste gereedschap hiervoor een bandschuurmachine is. Omdat mijn hoofddoel nu is om materiaal te verwijderen, gebruik ik een nogal grove schuurband.
60 grit in dit geval. Dit poetst heel mooi op. Ik ben nu op het punt gekomen dat ik deze 2 stukken hout kan plaatsen die beschadigd waren en ik moest verwijderen. De enige manier om dit erin te krijgen is door de onderste helft van de groef af te zagen.
En dan kan dit stuk er gewoon in. Ik heb het tafelzaagblad net hoog genoeg gezet om de zaagsnede te maken die ik nodig heb. Vervolgens markeer ik de lengte van de plank. En zaag het op maat op de verstekzaag. Oké, eens kijken of het past.
Ik herhaal het proces voor de tweede plank. Geef alles een paar tikken en – nu dat is wat ik noem een goede pasvorm. Al zeg ik het zelf. Door de manier waarop we dit hebben gelegd, is het niet mogelijk om het door de tong te spijkeren. De enige keuze is om het te spijkeren. En dat is wat ik nu aan het doen ben. Een van de lastigste onderdelen van zo’n vloerreparatie is het bijwerken van de afwerking. Als je nu naar dit deel van de vloer kijkt, zie je dat dit een eiken vloer is.
En dat alle planken echt verschillende kleuren en verschillende nerfpatronen hebben. En ik ga dat in mijn voordeel gebruiken. Want als ik de afwerking kan breken, dat is de breuk tussen de oude afwerking en de nieuwe afwerking, langs de rand van een plank als deze of aan het eind van een plank als deze, zal het oog het verschil echt niet opmerken,
Want er is zoveel natuurlijke variatie. Dus ik heb de afwerking van deze plank gehaald, deze, deze en deze gedaan. Nu deze heb ik niet zie je. Ik heb terug geschuurd tot hier. Wat ik nu wil doen is de afwerking verwijderen tot deze naad hier.
Nou, er is een soort van interessante geschiedenis aan vloerschrapen, eigenlijk. In de 19e eeuw was dit de enige manier om de vloer af te werken. Er is zelfs een beroemd Impressionistisch schilderij genaamd “De vloerschrapers”. Gelukkig voor ons kwamen er schuurpapier en grote schuurmachines. Anders zou dit behoorlijk zwaar werk zijn, het opknappen van je vloeren.
Nou dat lukte aardig goed daar. Ik had een korte plank hier, verbindingen aan beide uiteinden. Op deze plank, echter, heb ik echt geen voeg tot helemaal beneden en ik wil niet zo veel afwerking wegnemen. Dus in dit geval, ga ik een voeg maken. Of tenminste de illusie van een voeg door een rechte rand te nemen zoals deze. Dan schraap ik de afwerking eraf tot aan de lijn. Nu hoef ik alleen nog maar de spijkergaatjes te vullen, een laatste keer met de hand te schuren met een blokje en fijn papier.
Het stof verwijderen met een kleefdoek. En ik ben helemaal klaar om een nieuwe afwerking op de planken aan te brengen. Nu zijn deze vloeren nog niet zo lang geleden opgeknapt en ze hebben waarschijnlijk een blanke polyurethaan gebruikt. Maar ik ben bang dat als ik er weer een blanke lak overheen doe, ik geen goede overeenkomst krijg.
En waarom? Omdat de meeste afwerkingen na verloop van tijd vergelen. En ik denk dat deze dat een beetje heeft. Als ik de polyurethaan erop doe, denk ik dat ze te licht zullen zijn. Dus ik ga de kleur een beetje aanpassen door wat schellak te nemen en ik heb hier veel alcohol aan toegevoegd zodat het erg verdund is. En ik ga er een soort van kleur- of tonende laag opkwasten en ik denk dat het deze planken zal binden zodat ze een beetje meer bij elkaar passen. De schellak droogt snel. In een paar minuten, kan ik de polyurethaan aanbrengen. Een schuimborstel werkt goed als je in een klein gebied als dit snijdt. Oké, ik laat dit drogen, schuur het licht op, breng nog een laag aan en niemand zal weten dat die lap daar gemaakt is. Behalve natuurlijk voor jou en mij.