Behandeling van hoefrot bij geiten
Hoofdrot is een besmettelijke bacteriële infectie van de hoeven van geiten en andere herkauwers. Hoefrot komt het meest voor in natte omstandigheden waar weilanden modder en mest ophopen. De bacteriën die deze ziekte veroorzaken worden vaak meegedragen in de uitwerpselen van geiten en andere herkauwers zoals schapen. Besmetting vindt echter alleen plaats via open wonden of irritaties in de hoeven van de geiten.
Bijdragende factoren aan Hoefrot Voorbeschiktheid
Zekere factoren kunnen geiten predisponeren voor hoefrot, zoals ongetrimde hoeven of een zinktekort. Het ongetrimd laten van hoeven verergert de kans op infectie aanzienlijk door het vasthouden van bacteriën en vocht in de voet. Dit veroorzaakt in feite een “loopgraaf-voet” conditie. Het regelmatig controleren en bekappen van de hoeven is essentieel voor het voorkomen en vroegtijdig afweren van een infectie. Een tekort aan zink kan ook misvormde of gezwollen hoeven veroorzaken, wat kan leiden tot scheuren en laesies. Door deze zwakke plekken in de hoef kunnen bacteriën binnendringen. Ook een hoog calciumgehalte kan een tekort aan zink veroorzaken. Regelmatig onderhoud en bekappen van de hoeven is essentieel. Ook het schoonhouden van weiden en terreinen helpt besmetting door fecaliën te minimaliseren.
Oorzaken van Scald en Rot
Irritaties kunnen ontstaan op ruwe oppervlakken zoals bevroren grond of langdurige blootstelling aan een koude, natte omgeving. Deze irritatie begint meestal tussen de tenen van de hoef in het zachte vlezige midden. Eerst komen vocht en vuil in deze ruimte terecht en creëren geïrriteerde wondplaatsen waar de bacteriën binnendringen. Het eerste stadium van deze infectie is hoefschroei, wat de initiële vorming van een open zweer tussen de hoeven is. Deze aandoening is even pijnlijk en schadelijk voor geiten als hoefrot, maar heeft vaak niet de geur die met hoefrot wordt geassocieerd. Onbehandeld kan de infectie, na infectie van de ruimte tussen de tenen, zich uitbreiden naar het binnenste hoefweefsel, wat tot rotting leidt.
Tekenen en Symptomen
De laatste progressie van deze infectie is hoefrot. De bacteriën die de hoef infecteren beginnen weefsels in de hoef tussen de zool en de buitenwand af te breken. Deze aandoening kan variëren van mild tot ernstig. Bij het bekappen kan de buitenste hoefwand van de voet loslaten. Ook zullen de laesies vaak vochtig, necrotisch en onmiskenbaar stinkend zijn. Tekenen en symptomen van deze aandoeningen zijn ernstige kreupelheid. De dieren lopen mank, aarzelen om te lopen, grazen op hun voorknieën, of vertonen een verminderde gewichtstoename en productie.
Behandeling
De behandeling van hoefrot begint met het bekappen. Eerst moet al het dode en zieke weefsel worden verwijderd om levend weefsel bloot te leggen. Enige bloeding is waarschijnlijk op dit moment. Deze bekapkit is essentieel voor het bekappen van hoeven en het behandelen van brandplekken en rot. Er is ook een overvloed aan in de handel verkrijgbare producten om de hoeven na het bekappen te behandelen. Jodiumoplossingen of zinksulfaatoplossingen zijn ook gebruikelijke behandelingen. Op aanraden van een dierenarts kunnen penicilline of andere antibiotica worden toegediend, alsmede tetanusboosters vanwege de anaerobe aard van de infectie. Naast deze behandelingen helpt het aanzienlijk om de hoeven schoon en droog te houden. Bekijk deze video over het bekappen van de hoeven voor meer informatie.
Conclusie
Ten slotte moet besmet bekapsel van rotte hoeven met zorg worden weggegooid en moet al het voor het bekappen gebruikte gereedschap worden gedesinfecteerd. Indien mogelijk moeten besmette dieren gedurende 10-14 dagen in quarantaine worden gehouden op met mest en vocht beladen weiden. Hoefverbranding en hoefrot zijn gemakkelijk te voorkomen en gemakkelijk te behandelen ziekten. Als ze niet gecontroleerd worden, kunnen ze ernstige of dodelijke gevolgen hebben. Routine verzorging en preventie zijn echter essentieel bij de behandeling van deze veel voorkomende ziekte. Met een beetje inspanning en zorg, hoeven hoefrot infecties weinig zorgen te baren. Gelukkig heb ik nog nooit een geval van hoefrot in mijn weide gehad als gevolg van routinematig bekappen. De afbeelding hierboven toont de buitenste wandkrul die bekapt moet worden om te voorkomen dat er bacteriën in de hoef terechtkomen.
Voor verder onderzoek en informatie over dit onderwerp, zie de links hieronder:
Purdue University: https://www.extension.purdue.edu/extmedia/As/As-596-footrot.pdf
Michigan State University: https://www.canr.msu.edu/news/foot-rot-and-foot-scald-in-goats-and-sheep
USDA Extension: https://goats.extension.org/contagious-foot-rot-in-goats/
North Carolina State University: https://content.ces.ncsu.edu/foot-rot