Crossposted from Quora.
Ik heb twee jaar in New York City gewoond, van oktober 2016 tot 2018, voordat ik een paar maanden geleden naar Londen verhuisde. Ik heb ook aanzienlijke tijd in Londen doorgebracht voordat ik verhuisde. Over het algemeen is het een gemakkelijke verhuizing, omdat de steden vrij vergelijkbaar zijn in het zijn moderne, diverse, kosmopolitische hoofdsteden. Ik vind Londen leuker omdat ik hier nog nieuw ben en ik het leuk vind om expat te zijn, maar ik mis wel de energie van NYC. (Zeker niet het eindeloze getoeter en gejammer van sirenes, hoewel, ik ben blij dat ik daar vanaf ben.)
Transit
Met name gezien de staat van wanhoop van NYC MTA in 2019, is een van de meest opvallende kenmerken van verhuizen naar Londen dat het openbaar vervoer hier echt goed werkt. Je kunt je betrouwbaar verplaatsen met de metro en de bus, zelfs naar de grote luchthavens. En je kunt contactloos gebruiken om te betalen -geen van die dunne gele Metrocard swipe flailing.
Voor sommige lijnen, de Tube komt elke minuut! Het was een aanpassing voor mij om niet te racen naar het platform wanneer ik de trein hoorde aankomen. In NYC, waar ik op de F woonde, kon het missen van een trein betekenen dat ik 10 minuten moest wachten op de volgende, dus ik raakte eraan gewend om te rennen bij het geluid van een trein die het station binnenkwam. In Londen horen de mensen het suizen van de trein en gaan door op hun normale snelheid, totaal niet gestoord. Er is ook een goede busverbinding in de stad, vooral in gebieden als Shoreditch die niet zo goed met de metro verbonden zijn. De bussen zijn lang niet zo handig als de metro, omdat ze niet zo vaak komen en vast kunnen komen te zitten in het verkeer, maar ze zijn nog steeds best aardig en het is leuk om voorin het bovenste dek van de dubbeldekkers te zitten en je heel Brits te voelen.
londense metro vs nyc metro: zelfs op kerstavond om 19.00 uur rijdt de centrale lijn elke 2 min. en de muizen zijn piepklein! pic.twitter.com/n8szQ6WK4Y
– Tracy Chou
(@triketora) December 24, 2018
Wat de luchthavens betreft, Heathrow, Gatwick en Stansted worden allemaal goed bediend door transitopties, zowel met sneltreinen (Heathrow Express, Gatwick Express, Stansted Express) als andere treinen, en voor Heathrow is het mogelijk en zelfs vrij gebruikelijk om gewoon de Piccadilly Underground-lijn helemaal uit te nemen.
Hoewel, Londen voelt een beetje meer uitgestrekt dan NYC, en zelfs met de goede vervoer, het voelt alsof “alles” duurt 40 + minuten om te komen. Ik woonde bijvoorbeeld anderhalve maand in Notting Hill toen ik voor het eerst verhuisde, en het duurde 40 minuten om bij het Entrepreneur First-kantoor in Bermondsey te komen. Nu woon ik in Aldgate East, in East End, dicht bij Shoreditch, en het duurt nog steeds 40 minuten om in Bermondsey te komen. Lange forenzen lijken veel meer standaard in Londen dan in NYC.
Betalingen
Contactloos overal! Ik hoef bijna nooit mijn portemonnee te trekken, omdat ik gewoon Apple Pay op mijn telefoon kan gebruiken.
En, restaurants brengen de creditcardmachine naar je toe, waardoor het gemakkelijk is om rekeningen te splitsen, omdat je de server gemakkelijk kunt vertellen welk deel van de rekening je wilt betalen, tik op je kaart of je telefoon, en dan gaan ze verder naar het volgende lid van je gezelschap.
De enige keren dat ik echt te maken gehad met contant geld tot nu toe waren om huur te betalen, omdat het wel een beetje werk om te krijgen ingesteld met een Britse bank / debet-rekening. Wat dat proces betreft, lijkt het hier echter veel gemakkelijker dan elders, omdat de Britse financiële regelgeving vrij progressief is en er veel fintech-diensten zijn, zoals TransferWise, en challenger-banken, zoals Revolut, Monzo en N26, die nieuw en millennial-vriendelijk zijn.
Ik heb ook een Britse betaalrekening nodig gehad om sommige abonnementen te betalen die automatische incasso vereisen, bijv. PureGym’s maand-tot-maand betalingsregeling vereist automatische incasso (hoewel ik in dat geval gewoon heb opgegeven en een alternatieve sportschooloptie heb gevonden), en Soho House-lidmaatschap vereist betaling vanaf een Britse betaalrekening.
Housing
Alleen voor een New Yorker zouden Londense huizenprijzen redelijk lijken, maar vooral met het zwakke pond, dankzij Brexit, heb ik huisvesting in Londen vrij gemakkelijk gevonden. Niet goedkoop, maar zeker betaalbaarder dan Manhattan of San Francisco, en gemakkelijk te vinden flat aandelen met sites zoals SpareRoom. Ik heb uiteindelijk geen gebruik gemaakt van een verhuurmakelaar in Londen, dus ik ken het hele proces niet, maar van het kijken naar mijn vrienden die huisvesting vinden lijkt het nergens zo absurd als NYC met al zijn makelaars en 15% makelaarskosten. Ja, ik ben nog steeds geïrriteerd over die verplichte makelaarskosten en de “no fee” aanbiedingen op StreetEasy die, verrassing, bemiddelde plaatsen bleken te zijn.
Voedsel
Er is echt geweldig eten in beide steden, en een grote verscheidenheid ervan, van goedkoop tot chique en veel verschillende keukens.
Londen heeft meer fast casual plaatsen, zoals Pret, Itsu, Leon, Wagamama, enz., maar minder salade plaatsen. Ik mis Sweetgreen en Whole Foods. In het algemeen lijken de producten in Londen niet zo vers, maar misschien komt dat omdat ik bij Tesco Express en Sainsbury’s Local winkel in plaats van bij Whole Foods.
Ik heb in Londen niet zoveel goede Chinese eetgelegenheden gevonden in vergelijking met New York. Er zijn een paar goede plekken, en binnen 5 minuten van mij nu heb ik een geweldige Xi’an noodle plaats, Xi’an Biang Biang Noodles, dat is als Xi’an Famous Foods in NYC, en een Szechuan restaurant, My Old Place, maar ze zijn een stuk duurder dan hun equivalenten in New York en er is niets zoals de oogst van trendy Chinese winkels nu in East Village en rond de stad, zoals Ho Foods voor rundvlees noedelsoep, 886 voor Taiwanese gerechten, en Meet Fresh voor Taiwanese desserts.
De Indiase en Zuid-Aziatische opties in Londen zijn echter fantastisch. Dishoom is een favoriet, natuurlijk, en er zijn tientallen goede curry winkels en andere Indiase plaatsen op Brick Lane en rond de stad.
Koffie
De koffiescene van Londen heeft de laatste jaren een behoorlijke inhaalslag gemaakt, en met name in East End zijn er veel hippe koffiehuizen met een goede sfeer en goede koffie. En ze hebben niet-zuivel melk opties! Als iemand die lactose-intolerant is, ben ik erg blij met de nu veel voorkomende alternatieve melk, want zelfs een paar jaar geleden kon het moeilijk zijn om soja, amandel, of havermelk te vinden – nu zijn ze overal.
Hoewel, Londen loopt nog steeds achter op NYC in de zeer belangrijke (voor mij, anyways!) categorie van koud brouwsel. Ik ben op jacht geweest sinds ik hierheen verhuisde en ontdekte, helaas, dat er maar heel weinig plaatsen zijn die het serveren, meestal in East End, sommige in Soho, en zelfs dan is het meestal gebotteld koud brouwsel. Meestal Sandow’s, die ik zwak en een beetje zuur vind. Er is een ander merk, Minor Figures, dat in sommige kruidenierszaken verkrijgbaar is, maar ook die vind ik ondermaats. Er is niets zoals Chameleon cold brew hier, mijn favoriet in de Verenigde Staten en die wordt verkocht bij Whole Foods. Mensen hebben me verteld dat Londen nog steeds meer van thee dan van koffie houdt.
lol op mijn foursquare tip geschiedenis. ik denk dat ik een eensporige geest heb. pic.twitter.com/N5tXhcSa08
– Tracy Chou
Cultuur en Diversiteit
Zowel NYC als Londen zijn cultureel zeer levendige en diverse steden, met veel aan te bevelen op het gebied van kunst, theater, shows, musea, geschiedenis en dingen die in de stad gebeuren. Ik heb gemerkt dat de kunst toegankelijker is in Londen, met de meeste musea die gratis zijn, en zeer scherp geprijsde opties zoals £ 7 galerie tickets voor de Proms. Ik hou ook van het concept van de terugkeer wachtrijen voor shows hier in Londen; terwijl de enige manier om kaartjes voor Hamilton in NYC was het betalen van exorbitante prijzen, was ik in staat om in de rij voor Harry Potter en de Cursed Child in Londen en dezelfde dag tickets te krijgen tegen de nominale waarde in plaats van te worden gescalpeerd door re-sellers.
Londen heeft een meer internationale mix van mensen, met veel meer Europeanen, Afrikanen, Arabieren en Zuid-Aziaten (en mensen van die afkomst). Ik heb ervan genoten een veel multicultureler gezelschap te leren kennen en met hen bevriend te raken. Wat ik leuk vind is dat mensen elkaar hier graag naar nationaliteit aanspreken, dat is veel gebruikelijker dan in de VS. Ik vind het ook erg leuk om Amerikaan genoemd te worden, al was het maar omdat ik het in Amerika zo beu ben om als Aziaat geïdentificeerd te worden en niet als Amerikaan.
Parken
Ik ben helemaal verliefd op de Londense parken. NYC heeft voornamelijk Central Park, wat prachtig is als je er dichtbij bent, maar ik bezocht het zelden omdat ik in het centrum woonde, en ging er alleen hardlopen voor wedstrijden. In Londen zijn er veel meer parken verspreid over de stad en de groene adempauze van de drukte van de stad is zo’n schat. Ze maken van Londen ook een heel leuke hardloopstad, met zoveel mogelijkheden voor routes in de verschillende parken en je kunt er ook meerdere aan elkaar rijgen voor langere runs.
Loof mijn liefdesrelatie met Hyde Park in de herfst:
weet niet zeker of het broeikaseffect of gewoon normale variabiliteit
is, maar de herfst van Londen is echt heel mooi geweest
pic.twitter.com/AN1dl9FIHz
– Tracy Chou
ik zou mijn account gewoon moeten hernoemen naar treesofhydepark pic.twitter.com/VaAkMxasZ1
– Tracy Chou
lichte mist, herfstkleuren pic.twitter.com/eeAd7Plsfl
– Tracy Chou
Fitness
Londen heeft lang niet zo’n fitness- en workoutcultuur als NYC, maar het is nog steeds behoorlijk sterk. Er zijn nog niet zoveel Amerikaanse merken hier, alleen een handvol Barry’s Bootcamp-studio’s en een Equinox in Kensington, maar veel gelijkwaardige/gelijksoortige studio’s. Ik hou van 1Rebel, die cardio + HIIT lessen heeft zoals Barry’s, evenals spin, en Psycle is verondersteld om vrij gelijkaardig aan Soul Cycle te zijn. Grow Fitness heeft roeiklassen in groepsverband, vergelijkbaar met CITYROW in New York. En er zijn ook CrossFit-boxen overal in de stad.
Ik deed ClassPass in New York City, met het Blink-gymlidmaatschap als onderdeel van mijn lidmaatschap, maar ik heb mijn ClassPass-gebruik in Londen nogal teruggebracht. Ten eerste omdat er niet zoveel studio’s zijn die ik leuk vind, maar wat belangrijker is, omdat er twee Soho Houses met sportscholen in Londen zijn, White City House en Shoreditch House. Ik ben lid geworden van Soho House toen ik in New York was, maar ledenclubs zijn veel meer een ding in Groot-Brittannië, en de mogelijkheid om de fitnessfaciliteiten in de huizen hier te gebruiken is een grote stimulans voor mijn kwaliteit van leven. Sorry voor mijn onuitstaanbare bougieness.
Reizen
“Het verschil tussen Amerika en Engeland is dat Amerikanen denken dat 100 jaar een lange tijd is, terwijl de Engelsen denken dat 100 mijl een lange weg is.” – Earle Hitchner
Iedereen zegt dit, maar het is het herhalen waard: reizen in Europa is ongelooflijk. Twee uur met het vliegtuig brengt je overal, en Parijs is maar twee uur met de Eurostar. Het is zo’n traktatie om in staat te zijn om zoveel verschillende landen en culturen te verkennen tijdens snelle weekend trips, en er is zoveel geschiedenis in de straten en architectuur.
Budget luchtvaartmaatschappijen zijn echt populair in Europa. Goedkope prijzen, de tradeoff is gewoon dat je moet betalen voor alle mogelijke voorzieningen die u zou willen, met inbegrip van toegewezen zitplaatsen. Status krijgen bij een alliantie (of meerdere allianties) is niet echt een ding.
Tijdzones
Als je wilt coördineren met mensen terug in de States, hetzij om persoonlijke redenen of professioneel, de tijdzone verschillen kunnen behoorlijk ruw zijn. Londen is +5 uur van NYC, en +8 van SF / LA, wat betekent dat mensen terug in de Staten zijn net hun dag begint als de dag eindigt in het Verenigd Koninkrijk. Ik ben van nature een ochtendmens, dus het is niet gemakkelijk om mijn werktijden zo veel naar later op de dag te verschuiven. Het is ook niet goed om na sluitingstijd sociaal te zijn.
Pubcultuur
Ik ben nog steeds erg geamuseerd als ik langs een pub kom en Londenaren buiten op straat zie staan, hun biertje drinkend en net doen alsof het geen deprimerend weer is buiten. Er is hier veel meer pubcultuur en het is een soort gewoonte voor mensen om na het werk wat te gaan drinken en het echte avondeten over te slaan.
Het weer
Londen heeft veel milder weer dan NYC. De zomer is niet zo heet en vochtig, en de winter wordt niet zo koud, besneeuwd en modderig. De lente en de herfst zijn er schitterend.
Mensen klagen dat Londen grijs en somber is, en misschien is dat ook wel een beetje zo, en in de winter is de zonsondergang van 15.30 uur triest, maar echt erg is het niet. Ook in december…
Christmas
Londen wint met Kerstmis. Hands down.
christmas vibes in london pic.twitter.com/QcpHaaMzqV
– Tracy Chou