Dus je hebt besloten om je zuurverdiende geld te investeren, en nu wil je evalueren of het de juiste beslissing was. Om dit te doen, moet u de Alpha van uw portefeuille berekenen.
Hoe bereken je Alpha van je portefeuille
Maar voordat we meteen in de nitty-gritty van de Alpha formule duiken, laten we eerst de Alpha definiëren.
Wat is Alpha?
Alpha of Jensen-index (uitgevonden door Michael Jensen in de jaren 1970) is een index die wordt gebruikt in sommige financiële modellen zoals het capital asset pricing model (CAPM) om het hoogst mogelijke rendement op een belegging te bepalen voor de kleinst mogelijke hoeveelheid risico.
Met andere woorden, Alpha meet hoe goed een belegging heeft gepresteerd in vergelijking met zijn benchmark.
In de financiële wereld wordt Jensen’s index gebruikt om het vereiste overrendement van een aandeel, effect of portefeuille te bepalen. Het gebruikt een relatie tussen risico en rendement (technisch genoemd “security market line”) als een benchmark. Het getal dat u krijgt geeft aan hoeveel beter of slechter een belegging presteerde ten opzichte van zijn benchmark. Aldus kan de belegger statistisch testen of de portefeuille een abnormaal rendement heeft opgeleverd ten opzichte van de algemene kapitaalmarkt, m.a.w. of de bekwaamheid van de beheerder een meerwaarde heeft opgeleverd voor een fonds op een voor risico gecorrigeerde basis. Kortom, het vertelt u of de investeringsbeslissingen goed of slecht waren.
Jensen’s Alpha veroorzaakt echter enige discussie, omdat sommige economen beweren dat de meeste managers er niet in slagen de markt op de lange termijn te verslaan als gevolg van de efficiënte markthypothese, en daarom Alpha toeschrijven aan geluk in plaats van aan de vaardigheden van portefeuillebeheerders.
Hoe werkt het?
Mathematisch gesproken, is Alpha het rendement dat een financiële verwachting overtreft. Wij zullen de CAPM-formule als voorbeeld gebruiken om te illustreren hoe Alpha precies werkt:
r = Rf + beta * (Rm – Rf ) + Alpha
Dus,
Alpha = r – Rf – beta * (Rm – Rf )
waar:
r = het rendement van het effect of de portefeuille
Rf = het risicovrije rendement
beta = het systeemrisico van een portefeuille (de prijsvolatiliteit van het effect of de portefeuille ten opzichte van de totale markt)
Rm = het marktrendement
Nu zullen wij drie verschillende scenario’s van marktprestaties bekijken, vergezeld van de diagrammen. In alle scenario’s worden de meeropbrengsten van het fonds uitgezet tegen de meeropbrengsten van de markt.
Eerste marktscenario
De meeropbrengsten van het fonds worden uitgezet tegen de meeropbrengsten van de markt, zoals hierboven is weergegeven. De regressielijn in het eerste scenario heeft een positief intercept. Dit is de abnormale prestatie.
Interpretatie: de fondsen (weergegeven als stippen) boven de lijn presteerden beter dan de markt.
Tweede marktscenario
Het tweede scenario toont wat bekend staat als markttiming.
Als de portefeuillebeheerder weet wanneer de aandelenmarkt stijgt, zal hij/zij overschakelen op aandelen met een hoge bèta. Als de portefeuillebeheerder weet dat de markt daalt, zal hij overschakelen op aandelen met een lage bèta. In het geval van aandelen met een hoge bèta zullen deze aandelen nog verder stijgen dan de markt en in het geval van aandelen met een lage bèta zullen deze aandelen minder dalen dan de markt.
In dit geval is Alpha positief, wat duidt op sterke prestaties.
Interpretatie: Als verwacht wordt dat het aandeel bearish zal zijn, zullen aandelen met lage bèta lagere rendementen opleveren, maar ook kleinere verliezen, en omgekeerd als verwacht wordt dat het aandeel bullish zal worden.
Derde marktscenario
Het derde scenario veronderstelt dat de fondsbeheerder een uitstekend gevoel voor markttiming heeft, want in dit geval heeft zijn portefeuille helemaal geen negatieve rendementen.
In dit geval stijgt het fonds meer dan de markt, maar toch is de Jensen-maatstaf/Alpha, in dit geval, negatief. Hoewel de beheerder blijk heeft gegeven van sterke vaardigheden op het gebied van markttiming, blijkt uit het prestatiebeoordelingscriterium dat hij geen superieur werk verricht, aangezien de Alpha negatief is.
Interpretatie: dit is een klassiek voorbeeld waarbij de interpretatie van Alpha moet worden geplaatst in de context waarbinnen een fondsbeheerder opereert.
Samenvattend kan Alpha een nuttig instrument zijn om de prestaties van een aandeel of uw gehele portefeuille in te schatten, maar het is belangrijk om het te bekijken vanuit de vooruitzichten van de markt en de beleggingsthese.
Om de laatste tips en trends in financiën te volgen, bekijk onze financiën sectie en abonneer u op onze wekelijkse nieuwsbrieven.