Laten we beginnen met het bekijken van een afbeelding die profiteert van de “typische” belichting waar we het eerder over hadden, met een volledig bereik van helderheidswaarden van zwart tot wit (vrouw in boomgaard foto van Fotolia):
We gebruiken opnieuw het dialoogvenster Niveaus van Photoshop om ons te helpen het histogram te lezen en te evalueren. Om Niveaus te openen, ga ik naar het menu Afbeelding in de menubalk boven aan het scherm, kies dan Aanpassingen en vervolgens Niveaus. Ik kan ook Niveaus openen met de snellere sneltoets Ctrl+L (Win) / Command+L (Mac). Beide manieren werken:
Dit opent het Niveaus dialoogvenster met het histogram in het midden, samen met de handige zwart-naar-wit gradiënt balk eronder:
Ik zoom wat dichter in op het histogram zodat we een beter beeld krijgen, en hier zien we dat deze foto een volledig scala aan toonwaarden bevat. Het histogram begint helemaal links, direct boven zwart in de gradiëntbalk eronder, zodat we weten dat een paar pixels in de foto al zo donker zijn als maar kan. Het loopt helemaal door tot helemaal rechts, direct boven wit in de gradiëntbalk eronder, zodat we weten dat sommige pixels al zo licht zijn als ze maar kunnen zijn. En het histogram toont veel pixels bij elk van de tussenliggende toonwaarden. Als er zoiets bestond als een ideale vorm voor een histogram, zou dit het kunnen zijn:
Low-Key Images
De waarheid is dat het histogram dat we zojuist hebben bekeken, ook al lijkt het u ideaal met zijn volledige bereik van toonwaarden, in werkelijkheid alleen ideaal is voor die specifieke foto. Elke foto is anders, en het tonale karakter van een foto wordt sterk beïnvloed door het onderwerp en het type en de hoeveelheid licht die is vastgelegd. Daarom moeten we, voordat we beginnen met het corrigeren van beelden, eerst het idee uit ons hoofd bannen dat er zoiets bestaat als een standaard, typisch of ideaal histogram. Je zou immers niet verwachten dat een foto die buiten bij zonsondergang is gemaakt, hetzelfde tonale karakter heeft als een foto die midden op de dag is gemaakt.
Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar deze tweede foto (vuurtoren bij zonsondergang foto van Fotolia):
Dit is een voorbeeld van wat bekend staat als een low-key foto, wat betekent dat in tegenstelling tot de eerste foto die we hebben bekeken en die een gelijkmatig verdeeld bereik van helderheidswaarden van donker naar licht liet zien, het grootste deel van het toonbereik van deze foto van nature in de schaduwen valt. Ik druk op Ctrl+L (Win) / Command+L (Mac) op mijn toetsenbord om snel het dialoogvenster Niveaus op te roepen, en als ik inzoom op het histogram, kunnen we gemakkelijk zien dat er weliswaar wat detail in de hoge lichten zit en nog wat meer in de middentonen, maar dat het meeste in de schaduwen te vinden is. Als je het idee had dat elk histogram er zo uit moet zien als het vorige, zou je kunnen denken dat deze foto te donker is en gecorrigeerd moet worden, terwijl hij er in werkelijkheid prima uitziet zoals hij is:
Opvallend die hoge piek helemaal links in het histogram? Dat vertelt ons dat sommige van de donkerste gebieden in de foto zo donker zijn, dat ze worden afgekapt tot puur zwart, en dat betekent dat we detail hebben verloren in die gebieden. Normaal gesproken zou dat een waarschuwing zijn dat de foto ofwel onderbelicht is, ofwel dat we die gebieden te donker hebben gemaakt in het bewerkingsproces. Maar bij deze foto is dat geen probleem. In feite helpt het donkerder maken van gebieden tot puur zwart om het effect van de vuurtoren en het gras in silhouet tegen de ondergaande zon te versterken. We hebben geen details nodig (of willen die zelfs) in die gebieden, dus het donker maken van die gebieden tot puur zwart was geen “fout” maar eerder een goede creatieve keuze:
Hier is een ander voorbeeld van een foto die met opzet low-key is geschoten (low-key portretfoto van Fotolia):
Als je alleen al naar deze foto kijkt, zou je verwachten dat het histogram in de schaduwen is samengeklonterd, en als ik het dialoogvenster Niveaus opvraag, is dat precies wat we zien. Er is nog minder detail in de hoge lichten en middentonen dan wat we zagen in de vuurtorenfoto, en hoewel we deze keer geen schaduw clipping zien, is het nog steeds extreem donker. Nogmaals, je zou in de verleiding kunnen komen om deze foto te “corrigeren” als je zou denken dat elk histogram eruit zou moeten zien als dat eerste, maar zou het echt zin hebben om te proberen deze foto zo te forceren dat hij eruit ziet alsof hij buiten is gemaakt op een zonnige middag? Natuurlijk niet. Net als bij de vuurtorenfoto is de te donkere toon goed geschikt voor dit soort foto’s. Onthoud dat het de foto is die het histogram bepaalt, niet andersom, en dat het net zo belangrijk is om het natuurlijke tonale karakter van een foto te herkennen als om de bewerkingsgereedschappen van Photoshop te gebruiken:
Shortcodes, Actions and Filters Plugin: Fout in shortcode
High-Key Images
Het tegenovergestelde van een low-key afbeelding is een high-key afbeelding, waarbij het toonbereik voornamelijk bestaat uit lichtere highlight-tinten. Terwijl low-key afbeeldingen vaak dramatisch en intens zijn met een opvallend contrast, zijn high-key afbeeldingen zachter en subtieler. Hier is een voorbeeld van een high-key foto (foto van winterse mist van Fotolia):
Dankzij de overwegend lichtere tinten en het ontbreken van een echt contrast, straalt deze high-key foto een gevoel van vredigheid en rust uit. Hoe denk je dat het histogram van deze foto eruit zal zien? Het grootste deel van de foto bestaat uit zeer lichte tinten, dus we weten meteen dat we moeten verwachten dat het histogram zich concentreert in de hoge lichten. Er zijn een paar donkere gebieden in de bomen, de haven en langs de grond, maar met zo veel van de foto in de hoge lichten, is het mogelijk dat onze ogen die gebieden als donkerder zien dan ze in werkelijkheid zijn. In feite is dat precies wat er gebeurt. Het histogram, dat niet lijdt onder de beperkingen van ons gezichtsvermogen, laat zien dat we vrijwel geen enkel schaduwdetail hebben. Deze foto bestaat bijna volledig uit middentonen en hoge lichten. Maar net als bij de low-key foto’s die we hebben bekeken, passen de tonale kenmerken van deze foto bij het onderwerp. We zouden, als we dat zouden willen, die donkere partijen naar de schaduw kunnen drukken om het histogram indrukwekkender te laten lijken, maar de foto zelf zou eronder lijden. We zouden het slechter maken, niet beter:
Het histogram voor de highkey-opnamen toont het toonbereik vooral in de hoge lichten.
High-key technieken worden vaak gebruikt in schoonheids- en modefotografie als een manier om de huid van het model glad te strijken door ongewenste details te verminderen of te verwijderen. Onze ogen zien verschillen tussen lichte en donkere pixels als details, dus naarmate we het hele toonbereik omhoog duwen naar de hoge lichten, verdwijnt er steeds meer detail (high-key beautyfoto van Fotolia):
Omdat de achtergrond in deze foto puur wit is, is het geen verrassing dat wanneer we naar het histogram kijken, we helemaal rechts een hoge piek zien die ons vertelt dat we clipping hebben in de hoge lichten. In een meer “typische” foto zou die piek kunnen betekenen dat de foto overbelicht was of dat we de hoge lichten te veel hebben opgehelderd in het bewerkingsproces. In dit geval, bij een foto die met opzet in de hoge lichten is gemaakt, is het echter een technische en creatieve keuze en geen probleem dat moet worden gecorrigeerd:
Het doel van deze tutorial was gewoon om te laten zien dat er echt niet zoiets bestaat als een typisch of ideaal histogram. Elke foto is anders, dus elk histogram zal anders zijn. Sommige foto’s hebben van nature een voorkeur voor de schaduwen, andere voor de hoge lichten, en terwijl het histogram misschien schreeuwt: “Hier klopt iets niet!”, kan de foto zelf zeggen: “Nee, luister niet naar hem, alles is goed.” Een essentiële vaardigheid voor ons als retoucheurs is weten hoe we het verschil kunnen zien tussen een probleem dat moet worden gecorrigeerd en wat gewoon het natuurlijke tonale karakter van de afbeelding is.
Nu we enkele voorbeelden van verschillende soorten afbeeldingen hebben bekeken, nemen we in de volgende tutorial onze eerste grote stap in de wereld van professionele beeldcorrectie door te leren hoe we het tonale bereik van een afbeelding kunnen verbeteren met behulp van een Niveaus-afbeeldingsaanpassing in Photoshop!